Céline Cantat

Μετά τη λεγόμενη «μεταναστευτική κρίση» το 2015, ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν έχει γίνει βασική φυσιογνωμία μιας υπερσυντηρητικής και αντιφιλελεύθερης ευρωπαϊκής δεξιάς. Η πολιτική αυτή εδράζεται σε σφοδρές αντιμεταναστευτικές θέσεις και σε έντονο λόγο που στοχεύει την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), η οποία παρουσιάζεται ως ανίκανη να «προστατεύσει την Ευρώπη και τον πολιτισμό της» από την «απειλή» που συνιστούν οι μετανάστες. Σε αυτό το άρθρο, επιχειρώ να δείξω ότι η θέση της Ουγγαρίας για τη διεθνή μετανάστευση είναι το αποτέλεσμα συγκεκριμένων διαμορφώσεων εξουσίας και διαλεκτικών εντάσεων που σχετίζονται με την πολιτική, οικονομική και πολιτιστική οργάνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στις 24 Φεβρουαρίου θα συμπληρωθεί ένας χρόνος από την πλήρους κλίμακας εισβολή του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη συνεχιζόμενη αιματοχυσία που εξακολουθεί να μας συγκλονίζει όλους. … Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τέσσερα διαφορετικά διαδικτυακά εγχειρήματα - το Αυτολεξεί, το OmniaTv, το Elaliberta και το Περιοδικό 4 - ενώθηκαν για να διοργανώσουν αυτή την εκδήλωση και να δώσουν ένα άμεσο βήμα στους παρακάτω ομιλητές για να μοιραστούν τις εμπειρίες τους. Συμμετείχα σε αυτή την εκδήλωση και άκουσα τις παρουσιάσεις. Σε αντίθεση με την επικρατούσα αντίληψη, η συζήτηση δεν αφορούσε τα αίτια του πολέμου ή την ταξική και πολιτική του ανάλυση...

Είκοσι ανεξάρτητες οργανώσεις και συνδικάτα Ιρανών εκπαιδευτικών, εργαζομένων, γυναικών, φοιτητών και συνταξιούχων εξέδωσαν την ακόλουθη δήλωση με τα ακόλουθα μίνιμουμ αιτήματα: «Στην τεσσαρακοστή τέταρτη επέτειο της Ιρανικής Επανάστασης του 1979, τα οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά θεμέλια της χώρας κλονίζονται μέσα σε μια δίνη κρίσεων και αποσύνθεσης. Έτσι, δεν είναι δυνατόν να φανταστεί κανείς μια σαφή και εφικτή προοπτική για τον τερματισμό αυτής της κατάστασης στο πλαίσιο του σημερινού πολιτικού εποικοδομήματος. Συνεπώς, ο καταπιεσμένος λαός του Ιράν, οι γυναίκες και η νεολαία που αναζητούν την ελευθερία και την ισότητα δίνουν τη ζωή τους με πρωτοφανές θάρρος…

Θα πρέπει να τονιστεί ότι οι κινητοποιήσεις στην ΗΔΙΚΑ έρχονται σε μια περίοδο που η συσσωρευμένη αγανάκτηση έχει οδηγήσει πολλούς κλάδους εργαζομένων σε κινητοποιήσεις. Την δεύτερη ημέρα της 48ωρης απεργίας μας απεργούσαν και η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ και οι καλλιτέχνες, ενώ στις 22 του μήνα έχουν απεργιακές κινητοποιήσεις οι εργαζόμενοι/ες στην Υγεία. Αυτή είναι η ώρα για μια Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία που θα φέρει τις εργαζόμενες και τους εργαζομένους στο κέντρο των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων.

Αναδημοσίευση από το https://www.pressenza.com/. Οι φορείς Ελευθεριακός τόπος & εκδόσεις Αυτολεξεί, OmniaTv, Elaliberta και Περιοδικό 4 διοργάνωσαν εκδήλωση με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Καλεσμένος ήταν ο πρόσφυγας από τη Ρωσία, ο Αρτιόμ Προλουμπνίκοφ, από τους ιδρυτές της Μαύρης Κοπερατίβας – ένα από τα πρωτοποριακά καφενεία στη Μόσχα που συγκροτήθηκε ως αυτοδιαχειριζόμενη από τους εργαζόμενους επιχείρηση. Υπήρξε ενεργός ακτιβιστής, από το 2011 στη Ρωσία… Επόμενη καλεσμένη ήταν μια προσφύγισσα από την Ουκρανία, η Γιούλια Λέιτες, ψυχαναλύτρια-ψυχοθεραπεύτρια. που εργάζεται τόσο με Ουκρανούς (ΜΚΟ, στρατιώτες) όσο και με Ρώσους (της αντιπολεμικής και ενεργητικής αντίστασης στο αυταρχικό καθεστώς της χώρας τους).

Το αντιφασιστικό κίνημα, αυτό που διαμόρφωσε και πέτυχε την κοινωνική και λαϊκή αξίωση να αποδοθεί επιτέλους δικαιοσύνη για την εγκληματική δράση της Χ.Α. και όχι μόνο των εκτελεστικών της οργάνων, καθώς και πολλές οργανώσεις της αριστεράς, δεν γοητεύθηκαν από τις σειρήνες της πολιτικής σκοπιμότητας…Χωρίς να εγκαταλείπουν τις αρχές τους έδωσαν τη μάχη και απέναντι σε αυτή τη νομοθετική ρύθμιση, δεν της προσέφεραν νομιμοποίηση, αλλά αντίθετα ανέδειξαν τη σκοπιμότητά της και επισήμαναν πολλές επικίνδυνες πλευρές των συζητούμενων τροπολογιών, που αν είχαν περάσει θα είχαν καταστήσει πολλαπλασίως χειρότερο και αντιδημοκρατικό το νομικό εγχείρημα συμβάλλοντας ευτυχώς στην απάλειψή τους…

Shireen Akram-Boshar

Όπως μας έχουν διδάξει πολλές καταστροφές τα τελευταία είκοσι χρόνια, δεν υπάρχει φυσική καταστροφή που να μην έχει επηρεαστεί από την πολιτική, τον καπιταλισμό και τον ρατσισμό. Αυτό ισχύει για τον σεισμό στην Τουρκία και τη Συρία: Είναι ένας πολιτικός σεισμός βαθιά επηρεασμένος από τα ρήγματα της αντεπανάστασης, του αυταρχισμού, του ρατσισμού και του καπιταλισμού.

Στο κλείσιμο δύο καταστημάτων, στο Αγρίνιο και το Άργος, μεθοδευμένα και απροειδοποίητα, προχώρησε η εργοδοσία στα Public την Παρασκευή 10 Φλεβάρη, αφήνοντας άνεργους ξαφνικά τους δεκάδες συναδέλφους και συναδέλφισσες που εργάζονταν εκεί, οι περισσότεροι από αυτούς/ες για πολλά χρόνια (10+). Η απόφαση καθώς φαίνεται ήταν «καλά προετοιμασμένη». Μέσα σε ελάχιστο χρόνο μεταφέρθηκε στους εργαζόμενους το μαντάτο και πριν καν το τέλος της μέρας είχαν κατεβεί τα ρολά και είχαν κατατεθεί οι αποζημιώσεις απόλυσης. Δεν υπήρξε η παραμικρή προειδοποίηση προς τους συναδέλφους προκειμένου να προετοιμαστούν στοιχειωδώς...

Συμμετέχουμε στην πορεία της Κυριακής και καλούμε όλους τους φορείς να στηρίξουν τις δίκαιες διεκδικήσεις μας. Ζητάμε να σταματήσει επιτέλους ο θεσμικός ρατσισμός και να αλλάξουν οι νομοθεσίες που μας περιθωριοποιούν. Τα αιτήματα μας είναι: Αυτόματη απόκτηση Ιθαγένειας για κάθε παιδί δεύτερης γενιάς. Απλοποίηση της διαδικασίας, κατάργηση των εξετάσεων και των εισοδηματικών κριτηρίων για την απόκτηση ιθαγένειας των μεταναστών/μεταναστριών πρώτης γενιάς. Αλλαγή της ρατσιστικής νομοθεσίας για τις συντάξεις των μεταναστών. Συνυπολογισμός των χρόνων της μαύρης εργασίας μας στην Ελλάδα. Αναγνώριση των χρόνων εργασίας στην χώρα προέλευσης. Επίσπευση των διαδικασιών έκδοσης αδειών παραμονής.

Ίσως δεν γνωρίζουμε ότι υπάρχουν Ουκρανοί και Ουκρανές που αγωνίζονται ενάντια στην εισβολή στη χώρα τους και ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησής τους.

Ίσως δεν γνωρίζουμε ότι υπάρχουν συνδικαλιστικές, φοιτητικές, φεμινιστικές και πολιτικές οργανώσεις στην Ουκρανία που μοιράζονται τους αγώνες και τις ιδέες μας. Ίσως δεν γνωρίζουμε ότι υπάρχουν αντιπολεμικές και προοδευτικές δυνάμεις και καταπιεσμένοι λαοί στη Ρωσική Ομοσπονδία. Ίσως δεν γνωρίζουμε ότι υπάρχουν αντιπολεμικές και προοδευτικές δυνάμεις στη Λευκορωσία. Ίσως δεν έχουμε ακούσει τον Βλαντίμιρ Πούτιν να κάνει λόγο για την καταστροφή της Ουκρανίας και την ανυπαρξία των Ουκρανών ως λαού.