Η εξαιρετικά σοβαρή κατάσταση που περιγράψαμε έχει ένα κοινό σημείο: την παραβίαση της κυριαρχίας μας από δύο διαφορετικές δυνάμεις. Από τη μία πλευρά, η απειλή της κυβέρνησης των ΗΠΑ να παραβιάσει την κυριαρχία μας ως έθνος, όπως ορίζεται στο άρθρο 1 του Συντάγματος της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας (CRBV), η οποία αυτή τη στιγμή παύει να είναι απλώς μια απειλή και μετατρέπεται σε τετελεσμένο γεγονός, με την καταστροφή ενός σκάφους της Βενεζουέλας σε διεθνή ύδατα στην Καραϊβική... Από την άλλη πλευρά, η κατάφωρη παραβίαση της λαϊκής κυριαρχίας (άρθρο 5 του CRBV), όταν η κυβέρνηση Μαδούρο-PSUV [Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας] αγνόησε τα αποτελέσματα των εκλογών της 28ης Ιουλίου 2024, στις οποίες η συντριπτική πλειοψηφία των Βενεζουελάνων ψήφισε κατά της κυβέρνησης, και παρόλα αυτά ο Μαδούρο ανακηρύχθηκε νικητής από το CNE και το TSJ, με το εκλογικό όργανο να μην έχει ακόμη δημοσιεύσει τα αποτελέσματα, περισσότερο από ένα χρόνο μετά τις εκλογές, κατά παράβαση του νόμου και του Συντάγματος.

James Marsh

Ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών, όπως και ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, έχει αποδειχθεί ότι είναι ένας πόλεμος εναντίον ενός αρκετά αφηρημένου εννοιολογικού πλαισίου, το οποίο παρέχει ρητορική υποστήριξη σε ένα ευρύ φάσμα ιμπεριαλιστικών πολιτικών των ΗΠΑ. Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, χρησιμοποιώντας για άλλη μια φορά τη ρητορική του «πολέμου κατά των ναρκωτικών» ως πρόσχημα για την επίτευξη στρατιωτικών στόχων, κινητοποιεί τον αμερικανικό στρατό στην Καραϊβική. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνησή του αναπτύσσει την εθνοφρουρά στο εσωτερικό της χώρας για να «καταπολεμήσει το έγκλημα» (ή, στην πραγματικότητα, για να δοκιμάσει τη χρήση στρατιωτικών δυνάμεων για την άσκηση πολιτικής αστυνόμευσης τρομοκρατώντας τις εργατικές κοινότητες), αναπτύσσει τους πεζοναύτες και το ναυτικό στην Καραϊβική Θάλασσα. Ο Τραμπ έχει στείλει επτά πολεμικά πλοία, ένα πυρηνικό υποβρύχιο και χιλιάδες στρατιώτες στο πλαίσιο αυτού που περιγράφει ως επιχειρήσεις κατά των καρτέλ.

Fred Leplat

Είχαν εναποτεθεί ελπίδες για κατάπαυση του πυρός στη σύνοδο κορυφής Τραμπ-Πούτιν στην Αλάσκα. Ωστόσο, κατά την περίοδο που προηγήθηκε της συνόδου κορυφής και έκτοτε, η Ρωσία ενέτεινε τις επιθέσεις της κατά της Ουκρανίας με περισσότερα drones και πυραύλους που στόχευαν κατοικίες και υποδομές αμάχων, ενώ σημείωσε περιορισμένη πρόοδο στο έδαφος. Η Ρωσία έχει πλέον στείλει drones και πάνω από την Πολωνία και τη Ρουμανία [σ.τ.μ.:. και την Εσθονία]. Η κλιμάκωση των επιθέσεων εναντίον αμάχων τον Αύγουστο ώθησε τον Τραμπ να απειλήσει με αυστηρότερες κυρώσεις τη Ρωσία, εάν δεν συμφωνούσε σε κατάπαυση του πυρός και δεν προχωρούσε σε διαπραγματεύσεις. Η σύνοδος κορυφής στην Αλάσκα αποδείχθηκε μεγάλη επιτυχία για τον Πούτιν. Δεν έκανε καμία παραχώρηση, ενώ ο Τραμπ του έδωσε διεθνή νομιμότητα, παρά το γεγονός ότι εκκρεμούν εντάλματα σύλληψης εναντίον του από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία.

Leonardo Arantes

Πριν από μερικές εβδομάδες, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν μια ασυνήθιστη επίδειξη ναυτικής στρατιωτικής δύναμης, αποστέλλοντας αρκετά πολεμικά πλοία και στρατιωτικό προσωπικό στην προαναφερθείσα περιοχή. Σύμφωνα με διεθνή δημοσιεύματα, μέχρι στιγμής έχουν αποσταλεί τρία πολεμικά πλοία, ένα πυρηνικό υποβρύχιο με πυραυλική και πληροφοριακή ικανότητα, αεροσκάφη θαλάσσιας περιπολίας P-8 Poseidon και περισσότεροι από 4.000 πεζοναύτες. Επιπλέον, τρία αντιτορπιλικά εξοπλισμένα με το σύστημα αεροπορικής άμυνας Aegis, καθώς και υποβρύχια και αεροσκάφη, έχουν σταλεί στα όρια των χωρικών υδάτων της Βενεζουέλας. Αυτά τα πλοία είναι οπλισμένα με κατευθυνόμενα βλήματα, συμπεριλαμβανομένων των Tomahawks, τα οποία μπορούν να πλήξουν χερσαίους στόχους και αποτελούν την τελευταία λέξη της τεχνολογίας του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ.

Daniel Tanuro

Το Νεπάλ συγκλονίστηκε από μια τριήμερη κεραυνοβόλα εξέγερση. Σε λιγότερο από 48 ώρες στις αρχές Σεπτεμβρίου, η πολιτική εξουσία σαρώθηκε σαν αστραπή από την οργή του λαού. Πολλά κυβερνητικά κτίρια και ιδιωτικές κατοικίες υπουργών πυρπολήθηκαν. Καθώς γράφουμε αυτό το άρθρο, ο στρατός έχει καλύψει το κενό εξουσίας. Έχει επιβληθεί πολύ αυστηρή απαγόρευση κυκλοφορίας. Οι νέοι του Νεπάλ έχουν αποτελέσει την αιχμή του δόρατος και τη ραχοκοκαλιά των κινητοποιήσεων. Οι αιτίες της οργής τους είναι καλά τεκμηριωμένες: τερατώδεις κοινωνικές ανισότητες, φτώχεια, έλλειψη προοπτικών, διαφθορά των «ελίτ», νεποτισμός των τριών κομμάτων που βρίσκονται στην εξουσία. Οι ελπίδες που γεννήθηκαν με την πτώση της μοναρχίας (το 2008) δεν έχουν υλοποιηθεί. Τα δύο μαοϊκά κομμουνιστικά κόμματα, τα οποία ενώθηκαν για ένα διάστημα και στη συνέχεια διασπάστηκαν ξανά, έχουν ενσωματωθεί βαθιά στο σύστημα, παράλληλα με το Νεπαλέζικο Κογκρέσο.

Με μια απαράδεκτη έκθεση, το υπουργείο «Διασποράς και Αντισημιτισμού» του κράτους – τρομοκράτη του Ισραήλ, στοχοποιεί ανοιχτά αγωνιστές του κινήματος Αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, κοινωνικές οργανώσεις το (BDS), το March to Gaza, και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Επιχειρεί δημόσια να φακελώσει, να συκοφαντήσει και τελικά να τρομοκρατήσει όλους όσους παλεύουν ενάντια στην γενοκτονία που διαπράττει στην Γάζα, για το δικαίωμα των παλαιστινίων να ζήσουν στη γη τους, να αποκτήσουν το δικό τους ανεξάρτητο κράτος. Με την έκθεση αυτή: Η αλληλεγγύη και ειδικά η ανθρωπιστική αλληλεγγύη στην Γάζα ονοματίζεται σαν «αντισημιτισμός» και «πρόσχημα» για την υποστήριξη «τρομοκρατικών οργανώσεων». 

Πρόσφατα κυκλοφόρησε η μετάφραση στα ελληνικά του βιβλίου του Daniel Guérin «Φασισμός και Μεγάλο Κεφάλαιο» (Facisme et Grand Capital) από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων. Το βιβλίο αυτό γράφτηκε το 1936, τότε που ο φασισμός μεσουρανούσε στην Ευρώπη, σαν μια προσπάθεια ανάλυσης και προτάσεων για την αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού. Ο συγγραφέας το συμπλήρωσε το 1945 με τα συμπεράσματα της περιόδου 1936-1945...Από τη δεκαετία του 2000 και μετά το θέμα του φασισμού ξαναήρθε και πάλι στην επικαιρότητα δεδομένης της εμφάνισης και της συνεχούς ανόδου ακροδεξιών, σκοταδιστικών, ρατσιστικών και νεοφασιστικών ρευμάτων με αποκορύφωμα (μέχρι τώρα) την ανάληψη της κυβέρνησης της Ιταλίας από απολογητές του Μουσολίνι. Το κεντρικό ερώτημα που μπήκε τότε και μπαίνει και σήμερα είναι το πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν τα ρεύματα αυτά.

 Η κοινή δήλωση του ΝΑΤΟ, που υπογράφηκε στις 25 Ιουνίου στη συνάντησή του στη Χάγη, λίγο μετά τον 12ήμερο πόλεμο κατά του Ιράν, επιβεβαίωσε την υποταγή των ευρωπαϊκών δυνάμεων –με επικεφαλής τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γερμανία και τη Γαλλία– στη στρατηγική του Τραμπ για επαναστρατιωτικοποίηση της Ευρώπης σε ένα παγκόσμιο πλαίσιο ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού και συνυπευθυνότητας του ατλαντικού μπλοκ στη γενοκτονία που συνεχίζει να διαπράττει το κράτος του Ισραήλ κατά του παλαιστινιακού λαού.

Ενάντια στην κλιμάκωση της γενοκτονίας στη Γάζα, κατά της συνένοχης στάσης της κυβέρνησης Μητσοτάκη, για την επιβολή κυρώσεων της Ελλάδας στο Ισραήλ• για την προστασία του Παγκόσμιου Στόλου Αλληλεγγύης.  Στη Γάζα βρίσκεται σε εξέλιξη μια ανοιχτή γενοκτονία εδώ και σχεδόν δύο χρόνια. Χιλιάδες άνθρωποι δολοφονούνται, ολόκληρες γειτονιές ισοπεδώνονται, νοσοκομεία και σχολεία βομβαρδίζονται, εκατομμύρια άμαχοι ζουν αποκλεισμένοι χωρίς τροφή, νερό και φάρμακα. Η επίθεση του κράτους- δολοφόνου στην Πόλη της Γάζας συνιστά την «τελική λύση»  που έχει εξαγγείλει εδώ και καιρό:  πλήρης καταστροφή τη ζωής και των υποδομών, εκτοπίσεις, εξαφάνιση κάθε προοπτικής ύπαρξης του παλαιστινιακού λαού.

Gilbert Achcar

Ενώ το δυτικό «κέντρο» υποστήριξε την σιωνιστική ακροδεξιά κυβέρνηση, η τελευταία δεν ανταποκρίθηκε με τον ίδιο τρόπο. Αντίθετα, ο Νετανιάχου και οι σύμμαχοί του συνέβαλαν άμεσα στην ενίσχυση της δυτικής ακροδεξιάς σε βάρος του «κέντρου». Αυτό δεν περιορίστηκε στην υποστήριξη του Νετανιάχου προς την προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ σε βάρος των Δημοκρατικών αντιπάλων του, παρά την απεριόριστη υποστήριξη που παρείχε ο πρόεδρος τους, Μπάιντεν, στον πόλεμο του. Η ισραηλινή κυβέρνηση επίσης «ξέπλυνε» τη δυτική ακροδεξιά, εξαλείφοντας την ιστορία της, η οποία θεωρούσε τον αντισημιτισμό ως θεμελιώδη ιδεολογικό πυλώνα, πριν τον αντικαταστήσει με την ισλαμοφοβία. Η σημερινή συμμαχία μεταξύ του σιωνιστικού κράτους και της δυτικής ακροδεξιάς βασίζεται στην εχθρότητα προς τον Ισλάμ και τους μουσουλμάνους ως κοινό ιδεολογικό θεμέλιο.