Παρακολουθούμε τα γεγονότα και επιμένουμε ότι τα ημίμετρα δεν είναι διέξοδος. Η πλήρης ανεξαρτησία του Εθνικού Γραφείου Καταπολέμησης Διαφθοράς της Ουκρανίας (NABU) και της Ειδικής  Εισαγγελίας Καταπολέμησης της Διαφθοράς (SAPO) πρέπει να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Ωστόσο, οι πολίτες πρέπει να αναζητήσουν τη ρίζα του προβλήματος και να επιδιώξουν τη δήμευση της περιουσίας όλων των ολιγαρχών - των κύριων χορηγών της διαφθοράς. Συγχαίρουμε όλους τους ανθρώπους που συμμετείχαν στη νίκη του λαού ενάντια στα ψέματα και ελπίζουμε ότι η εμπειρία που αποκτήθηκε από τις διαμαρτυρίες θα βοηθήσει να κερδίσουμε πίσω τα αξιοπρεπή κοινωνικά δικαιώματα!

Οι ουτοπικοί σοσιαλιστές, Σαιν Σιμόν, Φουριέ και Όουεν, σημάδεψαν με το στοχασμό τους το πρώτο μισό του 19ου αιώνα και εξακολουθούν να συζητούνται ως τις μέρες μας. Άνοιξαν νέους ορίζοντες στην προοδευτική σκέψη, διατύπωσαν τις πρώτες σοσιαλιστικές θεωρίες, πρόβαλαν το αίτημα της κατάργησης της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο και προετοίμασαν το έργο του Μαρξ. Στα δυο δοκίμια της παρούσας συλλογής ο Γκεόργκι Πλεχάνοφ, ο «πατέρας του ρωσικού μαρξισμού», συζητά με ευρυμάθεια, μεθοδικότητα και οξύνοια τους μεγάλους ουτοπικούς. Παρουσιάζει την εξέλιξη του ουτοπικού σοσιαλισμού στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην κοιτίδα του, τη Γαλλία, εντοπίζοντας τα επιτεύγματα και τις αντιφάσεις του.

Μετάφραση: Χρήστος Κεφαλής, Αντώνης Παντίδης

Τις κυρίαρχες απόψεις για την οικογένεια και τη μοιχεία αμφισβητεί ο Πωλ Λαφάργκ στα δυο δοκίμια της συλλογής «Μητριαρχία. Η Μοιχεία». Γραμμένα σε μια εποχή όταν η πατριαρχία θεωρούνταν η φυσική, αιώνια μορφή της οικογένειας και η μοιχεία μια αμαρτία της γυναίκας και ένα δικαίωμα του άνδρα, εντυπωσιάζουν με το ευρύ πνεύμα και τις γνώσεις τους. Στο πρώτο δοκίμιο, ο Λαφάργκ συζητά τη μητριαρχική οικογένεια από την οποία πέρασαν όλοι οι λαοί στην αυγή του πολιτισμού. Ανιχνεύει τον αντίκτυπό της σε αρχαίους μύθους, όπως η Ορέστεια του Αισχύλου, και επισκοπεί τις έρευνες μεγάλων ανθρωπολόγων σε πρωτόγονες φυλές στην Αμερική, την Ωκεανία και αλλού.

Χαιρετίζουμε τις κινητοποιήσεις σε Σύρο, Ρόδο και Άγιο Νικόλαο. Χαιρετίζουμε τους οργανωτές και τους διαδηλωτές των κινητοποιήσεων για την στάση τους και την αποφασιστικότητά τους να βγουν στον δρόμο για να υπερασπιστούν τον λαό της Παλαιστίνης. Όπου και αν πάει το κρουαζιερόπλοιο Crown Iris, που μεταφέρει 1500 ισραηλινούς, η αλληλεγγύη του ελληνικού λαού τους υποδέχεται με Παλαιστινιακές σημαίες και πανό κατά της γενοκτονίας και της κρουαζιέρας των υποστηρικτών και των στρατιωτών του IDF. Οι κινητοποιήσεις αυτές είναι πράξεις αλληλεγγύης στον τόσο σκληρά δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό και αντίστασης στη βαρβαρότητα του κράτους-τρομοκράτη του Ισραήλ που εξοντώνει με λιμό ακόμα και τα μικρά παιδιά στη Γάζα και σε όλη την κατεχόμενη Παλαιστίνη. Καταδικάζουμε απερίφραστα την στάση της ΕΣΑΚ-ΠΑΜΕ στο ΣΜΤ Ηρακλείου.

Gilbert Achcar

Η αναγνώριση από περισσότερες χώρες μιας υποθετικής οντότητας με την ονομασία «Κράτος της Παλαιστίνης» είναι θετική από την άποψη του συμβολικού της αντίκτυπου στην αναγνώριση του δικαιώματος του παλαιστινιακού λαού σε ένα κράτος, ένα δικαίωμα που αρνούνται οι περισσότερες συνιστώσες του σιωνιστικού κατεστημένου, ιδίως το ακροδεξιό σιωνιστικό φάσμα που κυβερνά σήμερα το Ισραήλ. Ωστόσο, οι σημασίες και οι επιπτώσεις αυτής της αναγνώρισης διαφοροποιούνται σε μεγάλο βαθμό με την πάροδο του χρόνου.

Η κοινωνιολόγος Ελίζαμπεθ Μπερνστάιν πραγματοποίησε επιτόπια έρευνα με εργαζόμενες στο σεξ στο Σαν Φρανσίσκο μεταξύ 1994 και 1998. .Σύμφωνα με την εκτίμησή της, το 20% των εργαζομένων στο σεξ στην πόλη το 1994 εργάζονταν στο δρόμο. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2% των εργαζομένων στο σεξ κυκλοφορούσε στους δρόμους και το 98% εργαζόταν σε εσωτερικούς χώρους. Η πόλη είχε «καθαρίσει». Αλλά υπήρχαν περισσότερες εργαζόμενες στο σεξ, ήταν συχνά καλά εκπαιδευμένες, έβγαζαν περισσότερα χρήματα και παρείχαν ένα συναισθηματικά διαφορετικό είδος σεξ.  

Το trafficking (σύμφωνα με τους anti-traffiking ακτιβιστές) μπορεί να σημαίνει: Την παροχή βοήθειας σε κάθε είδους ανθρώπους να διασχίσουν παράνομα τα σύνορα/ή την παροχή βοήθειας σε γυναίκες να διασχίσουν τα σύνορα για να εργαστούν στο σεξ/ή τον εξαναγκασμό γυναικών να εργαστούν στο σεξ στο εσωτερικό μιας χώρας/ ή την παροχή βοήθειας ή τον εξαναγκασμό νεαρών γυναικών κάτω των 18 ετών να εργαστούν στο σεξ. Αυτή η σύγχυση μεταξύ αυτών των τεσσάρων εντελώς διαφορετικών εννοιών είναι που δίνει στη λέξη την ιδεολογική της δύναμη. Όπως θα δούμε, μια σειρά από μύθοι σχετικά με το sex trafficking εξιτάρουν και ενοχλούν με τρόπους που συγκαλύπτουν αποτελεσματικά τη σύγχρονη ρατσιστική επίθεση κατά των μεταναστών/τριων...

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει την κινητοποίηση στη Ρόδο τη Δευτέρα 28/7/25 ενάντια στο ισραηλινό κρουαζιερόπλοιο, που ήταν μια πράξη αλληλεγγύης στον τόσο σκληρά δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό και αντίστασης στη βαρβαρότητα του κράτους-τρομοκράτη του Ισραήλ που εξοντώνει ακόμα και τα μικρά παιδιά στη Γάζα και σε όλη την κατεχόμενη Παλαιστίνη. Είναι κατάπτυστη η κινητοποίηση των μηχανισμών καταστολής και προπαγάνδας της κυβέρνησης ενάντια στη συγκέντρωση. Οι ολοκληρωτικού τύπου διώξεις που εξήγγειλε ο υπουργός ΠΡΟΠΟ Χρυσοχοΐδης δείχνει τον ακραίο βαθμό ταύτισης της κυβέρνησης Μητσοτάκη με το εγκληματικό καθεστώς Νετανιάχου.

Ο Συνασπισμός Στόλου της Ελευθερίας επιβεβαιώνει ότι το πολιτικό σκάφος Handala, που βρίσκεται καθ' οδόν για να σπάσει τον παράνομο, γενοκτονικό αποκλεισμό των Παλαιστινίων στη Γάζα από το Ισραήλ, αναχαιτίστηκε βίαια από τον Ισραηλινό Στρατό σε διεθνή ύδατα περίπου σαράντα ναυτικά μίλια από τη Γάζα. Στις 26/7  2025, 23:43 EEST ώρα Παλαιστίνης οι κατοχικές δυνάμεις έκοψαν τις κάμερες στο πλοίο Handala και έχουμε χάσει κάθε επικοινωνία με το πλοίο μας. Το άοπλο σκάφος μετέφερε προμήθειες σωτηρίας όταν επιβιβάστηκαν οι ισραηλινές δυνάμεις, απήγαγαν τους επιβάτες του και κατέσχεσαν το φορτίο του.

Οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, μεταξύ τους και του Υπουργού Προστασίας του Πολιτη Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, περί εφαρμογής της αντιρατσιστικής νομοθεσίας εναντίον πολιτών που κινητοποιούνται κατά της γενοκτονίας του Ισραήλ στη Γάζα αποτελούν ευθεία απειλή κατά των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων της ελευθερίας έκφρασης και συνάθροισης, ευτελίζοντας παράλληλα το νομοθετικό πλαίσιο κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων. Οι συγκεντρώσεις στη Σύρο, στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης, στη Ρόδο, αλλά και σε όλη την Ελλάδα αποτελούν άσκηση δικαιώματος των πολιτών που τις οργανώνουν και που λαμβάνουν μέρος σ’ αυτές. Τα καλέσματα στις συγκεντρώσεις επισημαίνουν την ανάγκη κυρώσεων κατά του Ισραήλ και διακοπής στρατιωτικών και εμπορικών σχέσεων εν όσω αυτό τελεί εγκλήματα, που χαρακτηρίζονται εύλογα από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ως “πράξεις γενοκτονίας” (υπόθεση Νότιας Αφρικής κατά Ισραήλ).