Gabriel Muñoz
Τα πολιτικά κόμματα της Χιλής υπογράφουν «Ειρηνευτική Συμφωνία». Οι εργαζόμενοι αντιδρούν με μια Γενική Απεργία
Υπάρχουν τώρα μαζικές κινητοποιήσεις αρκετές μέρες την εβδομάδα – πριν από δύο εβδομάδες, υπήρξε μια τεράστια γενική απεργία. Τώρα, παρά τις προσπάθειες να σταματήσουν οι διαμαρτυρίες, καλέστηκε μια άλλη γενική απεργία. Τις τελευταίες εβδομάδες, ο πρόεδρος Σεμπαστιάν Πινιέρα έχει κάνει πολλές παραχωρήσεις και έχει καταστείλει με βιαιότητα τις διαδηλώσεις. Η τελευταία παραχώρηση ήταν για δημοψήφισμα τον Απρίλιο για να αποφασιστεί εάν και πώς η Χιλή θα αναθεωρήσει το σύνταγμά της, αν και είναι σαφές ότι όλες οι επιλογές θα παράσχουν υπερβολική εξουσία στους καπιταλιστές και τα κόμματά τους. Αυτό υπογράφηκε από τα συστημικά κόμματα, καθώς και από το προοδευτικό κόμμα, το Frente Amplio.
Το συνδικαλιστικό τμήμα του Τραπεζιού Κοινωνικής Ενότητας –μιας οργάνωσης των ηγεσιών των κοινωνικών κινημάτων και των συνδικάτων– κάλεσε σε κινητοποίηση και σε απεργία στις 26 και 27 Νοεμβρίου ενάντια στην «Ειρηνευτική Συμφωνία» και τη συνταγματική διαδικασία που πρότεινε η κυβέρνηση. Σ’ αυτή συμμετέχουν η Ένωση Πόλεων, τα συνδικάτα κατασκευών και τα σωμτεία της υγείας. Τα λιμάνια παρέλυσαν από τη Δευτέρα 25 Νοεμβρίου.
Οι κινητοποιήσεις της Δευτέρας
Τη Δευτέρα, χιλιάδες άνθρωποι άρχισαν να κινητοποιούνται – πολλά τμήματα του φεμινιστικού κινήματος για τη Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Ο κόσμος στο Σαντιάγκο άρχισε να περνάει πάνω από τις μπάρες του μετρό, αρνούμενος να πληρώσει εισιτήριο και θέλοντας να επιστρέψει στην αρχή του κινήματος. Σε άλλα μέρη της χώρας όπως στην Αντοφαγάστα, ο κόσμος ξεκίνησε να φτιάχνει οδοφράγματα και να κλείνει τους δρόμους.
Ήδη η κυβέρνηση άρχισε να προετοιμάζεται για τη γενική απεργία. Από τη μία πλευρά, τα μέσα ενημέρωσης της Χιλής επιχειρούν να παρουσιάσουν μια εικόνα «κανονικότητας» και ηρεμίας, ενώ συγχρόνως ο στρατός περιπολεί τους δρόμους. Ο δεξιός γερουσιαστής Αντρές Αγιαμάντ δήλωσε στην τηλεόραση ότι θα είναι αδύνατο να«εξομαλυνθεί» η κατάσταση στη Χιλή χωρίς κάποιες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ένα από τα μέτρα αυτά είναι ένας προτεινόμενος νόμος του Υπουργού Παιδείας εναντίον της «πολιτικής κατήχησης» στα σχολεία, ο οποίος θα οδηγήσει σε διώξεις των αριστερών εκπαιδευτικών και φοιτητών.
Η Γενική απεργία στις 26-27 Νοεμβρίου
Ο συνδικαλιστικός τομέας του Τραπεζιού της Κοινωνικής Ενότητας ανακοίνωσε κάλεσμα για κινητοποιήσεις στις 26 και 27 Νοεμβρίου, καθώς και πανεθνική απεργία. Τα συνδικάτα που υπέγραψαν τη διακήρυξη αποτελούνται, μεταξύ άλλων, από εκπαιδετικούς, δημόσιους υπαλλήλους, εργαζόμενους στον τομέα της υγείας και λιμενεργάτες.
Αυτή η απεργία καλέστηκε ύστερα από την υποστήριξη πολλών πολιτικών κομμάτων σε μια «Ειρηνευτική Συμφωνία», η οποία θα απομακρύνει τους ανθρώπους από τους δρόμους και θα διατηρήσει την υπάρχουσα πολιτική δομή στη Χιλή.Μ’ αυτή τη συμφωνία θα παραμείνει ο Πινιέρα στην εξουσία και θα διασφαλίσει τον έλεγχο των καπιταλιστών και των κομμάτων τους πάνω σε κάθε νέο σύνταγμα. Παρόλο που υπογράφτηκε ακόμα και από προοδευτικά κόμματα στην κυβέρνηση, όπως επίσης υποράφτηε και από το Frente Amplio, η ανακοίνωσή της δεν μπόρεσε να απομακρύνει τους ανθρώπους από τους δρόμους.
Επίσης, τα συνδικάτα καταδίκασαν δημόσια την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων 24 θανάτων (και αυτοί είναι μόνο οι επίσημοι αριθμοί), σχεδόν 15.000 κρατήσεων (συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 1.000 «προληπτικών» κρατήσεων), πάνω από 200 περιπτώσεων διαδηλωτών που τυφλώθηκαν από το ένα ή και στα δύο μάτια από πυροβολισμούς από όπλα της αστυνομίας, σεξουαλικών κακοποιήσεων από την αστυνομία, καθώς και βασανιστηρίων.
Από την πλευρά της, η CUT, η μεγαλύτερη Ένωση Εργατών της χώρας, υπό την ηγεσία του τομέα του Κομμουνιστικού Κόμματος, καλεί σε τομεακή απεργία τη Δευτέρα και μια γενική απεργία στις 26 Νοεμβρίου, χωρίς να λέει τίποτα για το θα συμβεί την επόμενη μέρα. Ακόμα χειρότερα, βασικοί στρατηγικοί τομείς όπως οι μεταλλωρύχοι, οι δασοκόμοι και οι εργαζόμενοι στον τομέα των μεταφορών δεν θα απεργήσουν.
Γενική απεργία μέχρι να πέσει ο Πινιέρα
Η μεγάλη πλειοψηφία των Χιλιανών απορρίπτει την κυβέρνηση του Πινιέρα και απαιτεί την παρίτησή της. Υπάρχει επίσης κριτική και έλλειψη εμπιστοσύνης στη συμφωνία των κομμάτων για αναθεώρηση του συντάγματος από τα πάνω: οι Χιλιανοί γνωρίζουν ότι οι ίδιοι πολιτικοί θα πάρουν τις ίδιες αποφάσεις όπως πάντα και ότι τα αιτήματά τους θα αγνοηθούν. Μόνο η δύναμη των εργαζομένων μπορεί να διώξει τον Πινιέρα. Οι εργαζόμενοι είναι εκείνοι που κινούν την οικονομία και παράγουν τον πλούτο. Μόνο με χτύπημα των καπιταλιστών εκεί όπου πονάνε, στην πηγή των κερδών τους, μπορεί η εκμετάλλευσή τους να αμφισβητηθεί και να καταργηθεί.
Πρέπει να πούμε ακόμα, ότι αυτή η γενική απεργία δεν είναι αρκετή. Πρώτα απ’ όλα, οι «στρατηγικοί» τομείς της οικονομίας, όπως τα ορυχεία, οι μεταφορές και ο ιδιωτικός τομέας, δεν θα απεργήσουν. Αυτοί οι τομείς έχουν τη δύναμη να κάνουν ολόκληρο το σύστημα να γονατίσει, αλλά δεν απεργούν, σε μεγάλο βαθμό λόγω της ηγεσίας του συνδικάτου που συνδέεται με το Κομμουνιστικό Κόμμα, η οποία αρνήθηκε να οργανώσει αυτούς τους τομείς.
Η τελευταία απεργία, η οποία έγινε στις 12 Νοεμβρίου, ήταν η πιο σημαντική απεργία στη Χιλή τα τελευταία 30 χρόνια: Περιλάμβανε μαζικές πορείες, οδοφράγματα, διαδηλώσεις με κατσαρόλες και αντίσταση στην αστυνομία στους δρόμους. Αλλά είναι απαραίτητη η κλιμάκωση αυτών των τακτικών: οι δυνάμεις αυτές πρέπει να αναπτυχθούν για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους. Σε αντίθετη περίπτωση, η κοινοβουλευτική συμφωνία θα αγνοήσει τα συμφέροντα των εργαζομένων που αγωνίζονται εδώ και περισσότερο από ένα μήνα· εάν ο Πινιέρα συνεχίσει να παραμένει στην εξουσία, η ατιμωρησία θα νομιμοποιήσει όλες τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται από τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Επείγουσα ανάγκη για πολλαπλασιασμό των Επιτροπών Έκτακτης Ανάγκης και Προστασίας
Πρέπει να συζητηθεί ένα σοβαρό σχέδιο για την ανατροπή της κυβέρνησης Πινιέρα, ένα σχέδιο που θα υλοποιείται με λαϊκές συνελεύσεις και αντιπροσώπους για να πειστούν οι στρατηγικοί τομείς να συντονίσουν μεγαλύτερες δράσεις, όπως μια γενική απεργία διάρκειας που θα απαιτεί την αποπομπή του προέδρου και την ακύρωση της κυβερνητικής συνταγματικής διαδικασίας.
Πρέπει να καλέσουμε για μια ελεύθερη και κυρίαρχη συνταγματική συνέλευση και για να γίνει αυτό πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τη μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν οι καπιταλιστές και τα κόμματά τους: τη γλώσσα της ταξικής πάλης.
Για να κρατηθεί μια γενική απεργία απαιτείται υψηλότερο επίπεδο οργάνωσης. Αρχίζουμε όμως να βλέπουμε παραδείγματα γι’ αυτό. Στην πόλη Αντοφαγάστα υπάρχουν όργανα αυτοοργάνωσης που συντονίζουν τους εργαζόμενους, τους κατοίκους, ομάδες για την υγεία, ομάδες νομικής βοήθειας και τους φοιτητές, που ονομάζονται Comités de Emergencia y Resguardo (Επιτροπές Έκτακτης Ανάγκης και Προστασίας). Χάρη στις επιτροπές αυτές, ο πληθυσμός συνδέεται με τη δύναμη της εργατικής τάξης και μπορεί να συζητά και να ψηφίζει για τις δράσεις που πρέπει να αναληφθούν στον αγώνα. Είναι απαραίτητο για τη σημερινή ηγεσία του κινήματος, το «Τραπέζι Κοινωνικής Ενότητας», να δημιουργηθούν παρόμοιες επιτροπές σε όλη τη χώρα και να ανοιχτούν σε όλα τα σωματεία, τις φοιτητικές και τις λαϊκές οργανώσεις.
Η γενική απεργία της Χιλής σήμερα αποδεικνύει τη δύναμη του κινήματος: ένα κίνημα που δεν υποχωρεί από τον φόβο και δεν ενδίδει όταν αντιμετωπίζει προσπάθειες να το απομακρύνουν από τους δρόμους με ψεύτικες υποσχέσεις.
Μετάφραση: e la libertà
Gabriel Muñoz, «Chilean Political Parties Sign “Peace Agreement”. Workers Respond with a General Strike», LeftVoice, 26 Νοεμβρίου 2019.
