Ana Carvalhaes Στις 31 Μαΐου στο Σάο Πάολο υπήρξε μια τεταμένη αντιπαράθεση επί τέσσερις ώρες και μια δύωρη μάχη, ανάμεσα σε δυο άνισες πλευρές. Από τη μία πλευρά η Στρατιωτική Αστυνομία του Σάο Πάολο, η καλύτερα εκπαιδευμένη, η καλύτερα εξοπλισμένη στη χώρα. Από την άλλη πλευρα μια αντιφασιστική συγκέντρωση που διοργανώθηκε από οπαδούς του ποδοσφαίρου, κυρίως από την ομάδα «Πιστά Γεράκια» (Gaviões da Fiel) των Κοριντιάνος, αλλά και από τους τους «αντίφα» οπαδούς της Παλμέιρας, της Σάο Πάολο και της Σάντος. Αποφάσισαν να διαδηλώσουν υπέρ της δημοκρατίας κοντά στο σημείο όπου συνήθως ταυτόχρονα συναντιούνται οι μπολσοναριστές του Σάο Πάολο.

Την κατάσταση που επικρατεί τις κοινότητες των αυτοχθόνων του Αμαζονίου, όπου τα κρούσματα του κορωνοϊού αυξάνονται επικίνδυνα περιγράφει η αυτόχθονας, ακτιβίστρια και ηθοποιός Kay Sara. Η ηθοποιός το Σάββατο 16 Μαΐου θα έκανε πρεμιέρα ως Αντιγόνη, στο ομώνυμο έργο του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Milo Rau στο φεστιβάλ της Βιέννης Wiener Festwochen.  Aντ’ αυτού έστειλε μέσω βίντεο το δικό της μήνυμα αντίστασης από την καρδιά του Αμαζονίου. 

Παντελής Αυθίνος Τα διδάγματα της βολιβιανής εμπειρίας είναι πολύ σημαντικά. Η αντικαπιταλιστική και επαναστατική αριστερά θα πρέπει να τα μελετήσει, για να γίνει κατανοητό ότι κάθε στρατηγική σταδιακής προσέγγισης του σοσιαλισμού από τα πάνω, μέσα από την διαχείριση του αστικού κράτους, ακυρώνει τελικά την δράση των μαζών από τα κάτω, μέσα από την αμεσοδημοκρατική αυτοοργάνωση τους, και καταλήγει σε μια άλλη -όχι και τόσο νέα- μορφή διαχείρισης του καπιταλισμού.

Δημοσιεύουμε εδώ την πολιτική διακήρυξη του Έθνους των Κάρα Κάρα με την οποία μπήκαν στις κινητοποιήσεις κατά του Έβο Μοράλες στις 7 του Νοέμβρη, τρεις ημέρες πριν την πτώση του. Οι Κάρα Κάρα είναι ένας ιθαγενικός λαός που κατά την διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού του 2019 έδωσε έναν πολύ σημαντικό αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση Μοράλες προκειμένου να διατηρήσει την ανεξαρτησία και την κυριαρχία του πάνω στα εδάφη που παραδοσιακά ζει εδώ και αιώνες. Τον περασμένο Φεβρουάριο οι κρατικές υπηρεσίες μαζί με την αστυνομία και αγρότες που δεν ανήκουν στο έθνος των Κάρα Κάρα, αλλά διεκδικούν τίτλους ιδιοκτησίας σε…

Για δεκατρία χρόνια η Βολιβία βρισκόταν στην πρώτη γραμμή της λατινοαμερικάνικης επαναστατικότητας: η κυβέρνηση του Έβο υπήρξε μια εμπειρία μετασχηματισμού με ένα συλλογικό, λαϊκό και επαναστατικό πολιτικό υποκείμενο. Γιατί πολλοί από εκείνους που στήριξαν τα πρώτα χρόνια την «Διαδικασίας Αλλαγής» συμμετείχαν στις διαμαρτυρίες; Από την αποσύνθεση της ηγεμονίας του MAS στο πραξικόπημα, ο Νταμιάν Ανδράδα γράφει από τη Σάντα Κρουζ για τα φώτα και τις σκιές της κυβέρνησης, αναρωτιέται για τις εντάσεις στο πλαίσιο των χειραφετητικών σχεδίων και λέει: «η πολύχρωμη κοινωνία που περιέγραψε ο Ρενέ Ζαβαλέτα (René Zavaleta) είναι ζωντανή».