Ένας πυροσβέστης μπροστά σε συγκρότημα κατοικιών που έγιναν στόχος της ισραηλινής επίθεσης στη βόρεια Τεχεράνη του Ιράν στις 13 Ιουνίου 2025. [Vahid Salemi, AP].

Carlos Sapir

Κάτω τα χέρια από το Ιράν!

Από τις 13 Ιουνίου, το Ισραήλ πραγματοποιεί μια θρασύτατη στρατιωτική επίθεση, πλήττοντας τόσο πολιτικούς όσο και στρατιωτικούς στόχους σε όλο το Ιράν. Απέναντι σε αυτή την επίθεση από ένα κράτος με την πλήρη στρατιωτική υποστήριξη του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, το Ιράν έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να αντεπιτεθεί. Με τον τρόπο αυτό, ανοίγει ένα νέο μέτωπο στον πόλεμο ενάντια στη σιωνιστική κατοχή και τη γενοκτονία που διεξάγεται εναντίον των Παλαιστινίων.

Μέχρι στιγμής, το Ιράν και το Ισραήλ ανταλλάσσουν καθημερινά πολλαπλές αεροπορικές επιθέσεις, με το Ισραήλ να χρησιμοποιεί αμερικανικά F-35 πάνω από τον ιρανικό εναέριο χώρο, ενώ το Ιράν απαντά με πυρά πυραύλων που διαπερνούν την αεράμυνα του Ισραήλ και προκαλούν επίσης απώλειες. Η ακριβής έκταση των ζημιών στο Ισραήλ είναι ασαφής προς το παρόν, λόγω της στρατιωτικής λογοκρισίας που εμποδίζει τις αναφορές και της έλλειψης διαρκούς ιρανικής εναέριας παρουσίας πάνω από το Ισραήλ που θα μπορούσε να εντοπίσει και να επιβεβαιώσει τα πλήγματα. Παρ’ όλα αυτά, οι αποσπασματικές αναφορές που ελήφθησαν μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης υποδηλώνουν ότι πρόκειται για τον πιο καταστροφικό βομβαρδισμό^[1] που έχει βιώσει ποτέ το σιωνιστικό κράτος, ένα γεγονός που πολλοί Ισραηλινοί πιθανότατα πίστευαν ότι ήταν αδύνατο να συμβεί χάρη στην ισραηλινή προπαγάνδα σχετικά με τα συστήματα αεράμυνάς τους.

Μένει να δούμε αν ο ισραηλινός στρατός θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει αυτή την επίθεση για να εδραιώσει τη θέση του ή αν η πίεση των ιρανικών πυραυλικών επιθέσεων θα κάμψει την προθυμία του ισραηλινού πληθυσμού να υποστηρίξει τους ατέρμονους, μάταιους πολέμους της κυβέρνησής του. Παρ’ όλα αυτά, είναι απολύτως σαφές ότι οι θρασύτατες ενέργειες του Ισραήλ πραγματοποιούνται με την πλήρη συνενοχή της κυβέρνησης των ΗΠΑ, υπογραμμίζοντας την επείγουσα ανάγκη να διακοπεί η υποστήριξη των ΗΠΑ προς το Ισραήλ μια για πάντα.

Η πυρηνική ηγεμονία του ΝΑΤΟ

Αμέσως μετά τις πρώτες βολές του Ισραήλ κατά του Ιράν, η επιθετικότητα του Ισραήλ αντιμετωπίστηκε με διπλωματικές δηλώσεις από χώρες όπως η Γαλλία που υπερασπίστηκαν τις ενέργειες του Ισραήλ^[2], δεσμευόμενες μάλιστα να διαθέσουν τον στρατό τους για την υπεράσπιση του εσωτερικού μετώπου του Ισραήλ σε περίπτωση ευρύτερης ιρανικής αντεπίθεσης. Στις 16 Ιουνίου, η Ομάδα των Επτά ιμπεριαλιστικών εθνών, που συνεδρίασε στον Καναδά, εξέδωσε δήλωση με την οποία εξέφρασε την πλήρη υποστήριξή της στο Ισραήλ στη σύγκρουση, ενώ χαρακτήρισε το Ιράν ως «την κύρια» πηγή αστάθειας και τρόμου στη Μέση Ανατολή. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι οι ίδιες χώρες μια εβδομάδα νωρίτερα είχαν απειλήσει το Ισραήλ με κυρώσεις για τη γενοκτονία που διαπράττει στη Γάζα, ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που το Ισραήλ συνεχίζει να διαπράττει ανενόχλητο. Πώς είναι δυνατόν αυτό;

Οι αντιδράσεις των διεθνών δυνάμεων στην αιφνιδιαστική επίθεση του Ισραήλ και στην ιρανική απάντηση ακολουθούν σε μεγάλο βαθμό τις θέσεις τους σχετικά με τη διασφάλιση της πυρηνικής ηγεμονίας των κρατών του ΝΑΤΟ. Οι χώρες που τάσσονται υπέρ της συνέχισης της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας στα πυρηνικά οπλοστάσια των κρατών του ΝΑΤΟ υποστηρίζουν το Ισραήλ, ενώ οι χώρες που αντιτίθενται σε αυτή την ηγεμονία αναγνωρίζουν την επιθετικότητα του Ισραήλ ως απειλή. Η ίδια η Γαλλία είναι βασικός ευνοημένος αυτού του status quo, καθώς ελέγχει το τέταρτο μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο στον κόσμο, και έτσι υποστηρίζει την ισραηλινή στρατιωτική επίθεση, καθώς προστατεύει το δικό της ιμπεριαλιστικό πλεονέκτημα. Αυτό αποτελεί υψηλότερη προτεραιότητα για τους ιμπεριαλιστές από τη γενοκτονία στη Γάζα.

Ενώ η μετατροπή του Γάλλου προέδρου Μακρόν από επικριτή του Ισραήλ σε έναν υπερασπιστή του ισραηλινού εδάφους εν μια νυκτί είναι ενδεικτική του τρόπου με τον οποίο το Ισραήλ χρησιμοποίησε την περαιτέρω επιθετικότητα για να κερδίσει μια διπλωματική αναστολή, είναι φυσικά οι ΗΠΑ το ιμπεριαλιστικό κράτος που είναι πιο άμεσα συνυπεύθυνο για αυτές τις επιθέσεις. Εκτός από τη συνεχή στρατιωτική και υλικοτεχνική υποστήριξη που παρέχουν οι ΗΠΑ στο Ισραήλ, χωρίς την οποία το Ισραήλ δεν θα είχε επιχειρησιακή πολεμική αεροπορία, οι ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει τη διπλωματική τους επιρροή για να παρασύρουν το Ιράν να εκθέσει τα στρατιωτικά του μέσα στο πλαίσιο των υποτιθέμενων διαπραγματεύσεων για τον πυρηνικό αφοπλισμό.

Ενώ υποκριτικά προειδοποιούσε το Ιράν ότι οποιαδήποτε επίθεση σε αμερικανικά περιουσιακά στοιχεία θα αντιμετωπιστεί με σφοδρά αντίποινα, ο Τραμπ έσπευσε να πάρει τα εύσημα για την επίθεση του Ισραήλ, λέγοντας ότι «τα ξέραμε όλα»^[3]. Αφού αποχώρησε γρήγορα από τη συνάντηση των G-7, ο Τραμπ υιοθέτησε ακόμη πιο σκληρό τόνο, δηλώνοντας ότι δεν έχει πλέον «πολύ διάθεση να διαπραγματευτεί» με το Ιράν. Σε αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις 17 Ιουνίου, ο Τραμπ απαίτησε «άνευ όρων παράδοση» από το Ιράν και δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες γνωρίζουν πού βρίσκεται ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, αλλά δεν θα τον σκοτώσουν, «τουλάχιστον όχι προς το παρόν».

Ο αντιφατικός ρόλος του Ιράν

Ενώ η ισραηλινή επιθετικότητα ανάγκασε το Ιράν να αντισταθεί στις δυνάμεις του ιμπεριαλισμού, η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν δεν είναι από άποψη αρχών σύμμαχος της πολιτικής απελευθέρωσης γενικά, ούτε καν της Παλαιστίνης ειδικότερα. Ενώ οι θρησκευτικοί ηγέτες του Ιράν έχουν προσφέρει συστηματικά ρητορική υποστήριξη για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης, στήριξαν το καθεστώς Άσαντ στη Συρία – το οποίο καταπίεζε βάναυσα τους εξόριστους Παλαιστίνιους, ανεχόταν σιωπηλά τη σιωνιστική κατοχή του Γκολάν και συνεργαζόταν με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», διευκολύνοντας την «έκτακτη έκδοση» (παρατεταμένη κράτηση και βασανιστήρια) στο έδαφός του. Στο Ιράκ, συντονίστηκαν άμεσα και συνεργάστηκαν με τις ΗΠΑ για να βομβαρδίσουν τη χώρα σε υποταγή και να ενισχύσουν τη θρησκευτική διαίρεση. Στην Ουκρανία έχουν βοηθήσει τον ρωσικό ιμπεριαλισμό, παρέχοντας δύναμη πυρός για το ρωσικό οπλοστάσιο. Και στο εσωτερικό της χώρας έχουν σφαγιάσει αριστερούς και έχουν καταπιέσει άγρια τις γυναίκες και τις εθνικές μειονότητες.

Ωστόσο, παρά όλα αυτά τα ιστορικά εγκλήματα, ολόκληρο το Ιράν δέχεται επίθεση από τον ιμπεριαλισμό και η Ισλαμική Δημοκρατία δικαίως αναλαμβάνει τον αγώνα για να υπερασπιστεί τον εαυτό της και τον λαό της. Μια αλλαγή καθεστώτος υπό την αιγίδα των ισραηλινών βομβαρδισμών και της ιμπεριαλιστικής πίεσης μπορεί να οδηγήσει μόνο σε μεγαλύτερη υποταγή του λαού του Ιράν και πρέπει να αντιμετωπιστεί. Το αρχικό όνειρο της επανάστασης του 1979 –ένα σοσιαλιστικό, δημοκρατικό, απελευθερωμένο Ιράν– μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με την αυτενέργεια των ιρανικών μαζών και όχι με μια ιμπεριαλιστική εκστρατεία βομβαρδισμών που αποσκοπεί στην ακρωτηρίαση της στρατιωτικής ικανότητας της χώρας. Για το Ιράν και για την περιοχή στο σύνολό της, είναι η ήττα και η διάλυση της διαρκούς στρατιωτικής απειλής που συνιστά το Ισραήλ και η υποχώρηση του ιμπεριαλισμού από την περιοχή, που θα ανοίξει το δρόμο προς την απελευθέρωση.

Τώρα περισσότερο από ποτέ: Να σταματήσει η αμερικανική βοήθεια προς το Ισραήλ!

Ο τερματισμός της αμερικανικής βοήθειας προς το Ισραήλ ήταν ήδη ένα ζωτικής σημασίας αίτημα στο πλαίσιο της κατοχής της Παλαιστίνης από το Ισραήλ και της συνεχιζόμενης γενοκτονίας που διαπράττει. Με το Ισραήλ να εξαπλώνει τώρα τον πόλεμο και αλλού, και να στηρίζεται ακόμη περισσότερο στην υλικοτεχνική και διπλωματική υποστήριξη των ΗΠΑ για να το κάνει αυτό, το αίτημα αυτό έχει γίνει ακόμη πιο επείγον. Με την πιθανότητα άμεσης επέμβασης του αμερικανικού στρατού, είναι ζωτικής σημασίας για τους σοσιαλιστές, τους ακτιβιστές κατά του πολέμου και όλους τους υποστηρικτές της απελευθέρωσης της Παλαιστίνης να οργανώσουν διαδηλώσεις καταγγέλλοντας τη συνεχιζόμενη υποστήριξη των ΗΠΑ στον ισραηλινό πόλεμο.

Τέτοιες κινητοποιήσεις θα αρχίσουν να ασκούν πίεση στην αμερικανική κυβέρνηση να επανεξετάσει τη στάση της, αλλά ακόμα πιο σημαντικό, θα βοηθήσουν στην εκπαίδευση του ευρύτερου κοινού των εργαζομένων σχετικά με τη φύση τόσο των ισραηλινών επιθέσεων όσο και της υποστήριξής τους από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, και θα οργανώσουν τον κόσμο σε μια δύναμη που μπορεί να δράσει μόνη της για να σταματήσει την πολεμική παραγωγή που κατευθύνεται στο Ισραήλ, ανεξάρτητα από τις απόψεις των ιμπεριαλιστών πολιτικών. Αυτός δεν είναι ένας αγώνας που περιορίζεται μόνο στις ΗΠΑ, αλλά μάλλον ένας διεθνής αγώνας, με ακτιβιστές παντού που μπορούν να αναπτύξουν δημόσια πίεση ενάντια στην πολεμοκαπηλεία του Ισραήλ, απομονώνοντας το ισραηλινό κράτος απαρτχάιντ και χτίζοντας ένα συνειδητό παγκόσμιο κίνημα εναντίον του.

Έχουν ήδη οργανωθεί μαζικές κινητοποιήσεις, με πάνω από 100.000 άτομα να διαδηλώνουν στη Χάγη της Ολλανδίας το Σαββατοκύριακο. Αυτές βασίζονται σε προηγούμενες προσπάθειες για να τραβήξουν την προσοχή στα εγκλήματα που διαπράττει το Ισραήλ στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη. Για να απελευθερωθεί η Παλαιστίνη, η ισραηλινή πολεμική μηχανή πρέπει να σταματήσει.

Κάτω τα χέρια από το Ιράν! Κάτω τα χέρια από την Παλαιστίνη! Να σταματήσει η αμερικανική βοήθεια προς το Ισραήλ τώρα!

Μετάφραση: elaliberta.gr

Carlos Sapir, “Hands off Iran!”, Workers’ Voice/La Voz de los Trabajadores, 17 Ιουνίου 2025, https://workersvoiceus.org/2025/06/17/hands-off-iran/.

Carlos Sapir, «¡Manos fuera de Iran!», Workers’ Voice/La Voz de los Trabajadores, 17 Ιουνίου 2025, https://workersvoiceus.org/es/2025/06/17/hands-off-iran/.

Σημειώσεις 

^[1] Orly Noy, “Israel’s greatest threat isn’t Iran or Hamas, but its own hubris”, +972, 15 Ιουνίου 2025, https://www.972mag.com/israels-greatest-threat-isnt-iran-or-hamas-but-its-own-hubris/.

^[2] “Macron Says Iran Destabilised Region, France Will Defend Israel”, World News, 14 Ιουνίου 2025, https://www.ndtv.com/world-news/france-president-emmanual-macron-says-iran-destabilised-region-france-will-defend-israel-8663029.

^[3] Steve Holland, “‘We knew everything,’ Trump tells Reuters about Israel’s strikes on Iran”, Reuters, 13 Ιουνίου 2025, Reuters, https://www.reuters.com/world/middle-east/trump-tells-reuters-its-unclear-if-iran-still-has-nuclear-program-2025-06-13/.