Το σωματείο των ηθοποιών, που αριθμεί 160.000 μέλη, προχώρησε σε απεργία από τις 14 Ιουλίου. Η SAG-AFTRA (Screen Actors Guild-American Federation) πραγματοποίησε πικετοφορίες έξω από μεγάλα στούντιο του Χόλιγουντ σε οκτώ τοποθεσίες, μεταξύ των οποίων το Λος Άντζελες και η Νέα Υόρκη. Διακεκριμένοι ηθοποιοί, συμπεριλαμβανομένης της Σούζαν Σάραντον, συμμετείχαν στην απεργία...Ανήσυχοι για το γεγονός ότι δεν λαμβάνουν δίκαιο μερίδιο από ένα μέλλον που κυριαρχεί το streaming και έχοντας σιχαθεί να βλέπουν υπέρογκες αμοιβές για τους μεγιστάνες του θεάματος, οι ηθοποιοί ενώθηκαν με τους 11.500 απεργούς σεναριογράφους που απήργησαν τον Μάιο με παρόμοιες ανησυχίες. Η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης (AI) αποτελεί μείζον ζήτημα της απεργίας και για τους δύο.

Με τα δεκάδες μέτωπα πυρκαγιών τις τελευταίες ημέρες σε περιοχές της Αττικής και όλης της χώρας βιώνουμε και φέτος τις καταστροφικές συνέπειες της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και της πολιτικής που υπηρετεί. Οι φωτιές αφήνουν πίσω τους καταστροφές κατοικιών, δεκάδες χιλιάδες στρέμματα καμένης γης, καλλιεργειών και κτηνοτροφικών μονάδων, καμένα ζώα, κατεστραμμένα οικοσυστήματα. Η κυβέρνηση προσπαθεί να κρυφτεί από τις ευθύνες της μεταθέτοντας την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς στις «εκκενώσεις» και στην ατομική ευθύνη ρίχνοντας για άλλη μια φορά τις ευθύνες για τις πυρκαγιές στην κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, η κλιματική αλλαγή δεν μπορεί να προβάλλεται ως εξωγενές φυσικό φαινόμενο…

Οι εκλογές της 23 Ιουλίου σημαδεύονται από την αντιδραστική στροφή που έχει συντελεστεί παγκοσμίως και στην Ισπανία. Η κύρια αιτία αυτής της προσφυγής (στις κάλπες) ήταν η εκλογική ήττα του προοδευτικού μπλοκ στις εκλογές της 28ης Μαΐου, η οποία αποτέλεσε ένα πρώτο βήμα για την επιτάχυνση της αλλαγής της πολιτικής κατάστασης. Αν και τα αποτελέσματα ήταν σχετικά κοντινά μεταξύ του PP (Λαϊκό Κόμμα, συντηρητικοί) και του PSOE (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, παραδοσιακοί σοσιαλδημοκράτες), η εκλογική αριθμητική που κατανέμει κατά τόπους τις δυνάμεις δημιούργησε μια μεγάλη ανατροπή...

Piro Rexhepi

Αυτό που συμβαίνει όταν αρχίζεις να εξετάζεις τα Βαλκάνια, είναι ότι αρχίζεις να βλέπεις μοτίβα που δεν εντάσσονται στα εθνικά όρια. Ένα μοτίβο που γίνεται προφανές είναι ότι για όλα σχεδόν τα βαλκανικά εθνικά κράτη η αντιμετώπιση των μουσουλμανικών και Ρομά πληθυσμών τους και του οθωμανικού τους παρελθόντος γίνεται η αρχή της δημιουργίας ρατσιστικών περιφερειακών ιεραρχιών… Με τη δημιουργία των μετα-οθωμανικών εθνικών κρατών, αρχίζεις να έχεις μια εκσυγχρονισμένη και θεσμοθετημένη ιεραρχική φυλετική και έμφυλη τάξη, επειδή έχεις την αρχή της σύγχρονης βιοπολιτικής διαχείρισης των πληθυσμών… Αυτό δημιουργεί περισσότερες δομικές κοινωνικοοικονομικές φυλετικοποιημένες κατηγορίες.

Η είδηση είναι ιστορικής σημασίας, αλλά στην μεν Γαλλία δεν έτυχε της παραμικρής προβολής, στην δε Ελλάδα ούτε καν δημοσιεύτηκε ποτέ: γαλλικό δικαστήριο αναγνώρισε, για πρώτη φορά, ως “συνένοχο” στη γενοκτονία των Τούτσι στη Ρουάντα (τουλάχιστον 800.000 νεκροί) τον Υμπέρ Βεντρίν, τότε γενικό γραμματέα της γαλλικής προεδρίας, κατοπινό υπουργό εξωτερικών της Γαλλίας και δεξί χέρι του τότε προέδρου Φρανσουά Μιτεράν. Με άλλα λόγια, το γαλλικό δικαστήριο αναγνώρισε ουσιαστικά τον ίδιο τον τότε Γάλλο πρόεδρο Μιτεράν ως συνένοχο σε μια από τις 3-4 πιο αποτρόπαιες γενοκτονίες της σύγχρονης ιστορίας!…

Δύο χρόνια αργότερα, η 11η Ιουλίου εξακολουθεί να είναι μια ανοιχτή πληγή για την εργατική τάξη της Κούβας. Όχι όμως και για την αστική τάξη, η οποία εκείνη τη λαμπρή Κυριακή ήταν αφοσιωμένη μόνο στην προστασία των επιχειρήσεών της. Όχι για την κουβανική κυβερνητική γραφειοκρατία, η οποία τρέμει όταν φτάνει η ημερομηνία, γεμίζει την πόλη με αστυνομία και στρατό και στη συνέχεια ψεύδεται στα ΜΜΕ της, λέγοντας ότι οι "επαναστάτες" βγήκαν να αντιμετωπίσουν τους "αντεπαναστάτες"... H πραγματική Κουβανική Επανάσταση πνίγηκε μέχρι θανάτου πριν από χρόνια, από την ίδια γραφειοκρατία που διέταξε την καταστολή της 11ης Ιουλίου.

Το βιβλίο αυτό διηγείται τη συγκινητική ιστορία του Θεολόγου Ψαραδέλλη -“Τεό” για τους φίλους του-, τροτσκιστή αγωνιστή και λιγότερο διανοούμενου, που υπήρξε υποδειγματικός μαχητής κατά της δικτατορίας των συνταγματαρχών στην Ελλάδα (1967-1974), καθώς και της συντρόφου του, Nadia Damianovich.. Νάντια Δαμιάνοβιτς, Θεολόγος Ψαραδέλλης, “ΜΕΣΑ-ΕΞΩ. Μνήμες Αντίστασης, Ρουτίνας και Ε.Ο 17 Νοέμβρη”, Αθήνα, εκδόσεις Οσελότος, 2022

Οι αντιπαραθέσεις στην οικοσοσιαλιστική αριστερά είναι έντονες, ανάμεσα στους υποστηρικτές της αποανάπτυξης και σε μια νέα γενιά οικομοντερνιστών. Πολλοί από το τελευταίο στρατόπεδο έχουν αρχίσει να προωθούν την πυρηνική ενέργεια ως μια πιθανή εναλλακτική λύση στα ορυκτά καύσιμα που θα μας βοηθούσε να αποφύγουμε την κλιματική καταστροφή. Αλλά όπως εξηγεί ο Joshua Frank στον Dan Boscov-Ellen του Spectre, η πυρηνική ενέργεια παραμένει μια ψεύτικη λύση με καταστροφικές συνέπειες. Οι οικοσοσιαλιστές και τα πυρηνικά, επιμένει, δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Ο Φρανκ Τζόσουα είναι διευθυντής του CounterPunch.

Πάνω από χίλιοι εκπρόσωποι διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και ιμπεριαλιστικών κυβερνήσεων συγκεντρώθηκαν στο Λονδίνο στις 21-22 Ιουνίου 2023 για τη Διάσκεψη για την Ανασυγκρότηση της Ουκρανίας (URC 2023…Για την πολιτική των ΗΠΑ και της ΕΕ, το σχέδιο ανασυγκρότησης είναι μια χρήσιμη συγκάλυψη για την πραγματική τους ατζέντα των ιδιωτικοποιήσεων, της απορρύθμισης και της "μεταρρύθμισης" των εργασιακών δικαιωμάτων. Όλα αυτά ήταν η πρόθεση και το κύριο μέλημα των ουκρανικών κυβερνήσεων εδώ και πολλά χρόνια. Το URC23 είναι ένα σχέδιο για ένα διαφορετικό είδος εισβολής, των ξένων πολυεθνικών υπό την καθοδήγηση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Ο υπουργός Οικονομικών παρουσίασε το νομοσχέδιο που θα φέρει προς ψήφιση η κυβέρνηση τις επόμενες μέρες και αφορά το μισθολόγιο-φτωχολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων. Η κυβέρνηση και τα συστημικά ΜΜΕ μιλάνε για αυξήσεις και έμμεση επιστροφή του 13ου μισθού σε μια άνευ προηγουμένου κοροϊδία. Μετά από μια 13ετία  μνημονίων και περικοπών στους μισθούς,  οι "αυξήσεις"-κοροϊδία που υπόσχονται όχι μόνο δεν αναπληρώνουν τις απώλειες αφού δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τις πραγματικές μειώσεις των μισθών των τελευταίων χρόνων (που φτάνουν το 40%), αλλά ούτε αντιμετωπίζουν τον πληθωρισμό και την ακρίβεια που καλπάζει.