του  Pierre Rousset. Ένα νομοσχέδιο που επιτρέπει την έκδοση οποιουδήποτε από το Χονγκ Κονγκ προς την ηπειρωτική χώρα μετά από αίτημα των κινεζικών αρχών έχει εισαχθεί προς ψήφιση. Η έγκρισή του, θα σημαίνει ότι ο τοπικός πληθυσμός θα ζει στο εξής κάτω από τη μόνιμη απειλή της αυθαίρετης καταστολής. Τα κοινωνικά ή πολιτικά, τοπικά ή περιφερειακά δίκτυα θα επηρεαστούν, μεταξύ άλλων, από αυτή την απειλή.

του Jaime Pastor Ο Jaime Pastor, είναι καθηγητής πολιτικών επιστημών, μέλος των Anticapitalistas (τμήμα της Τέταρτης Διεθνούς στο ισπανικό κράτος), είναι διευθυντής του περιοδικού Viento Sur. Ήταν από αυτούς που υπέγραψαν στην πρώτη έκκληση "Αλλαγή ταχύτητας: μετασχηματίστε την αγανάκτηση σε πολιτική αλλαγή" τον Ιανουάριο του 2014, η οποία ξεκίνησε το κίνημα των Podemos, στο οποίο ανήκει.

Συνέντευξη στον Philippe Alcoy. Η Dagmara Zawistowska-Toczek είναι εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην πολωνική πόλη Γκντανσκ εδώ και 19 χρόνια. Διδάσκει σε δύο σχολεία (30 ώρες διδασκαλίας στην τάξη με μαθητές, συν 10 με 15 ώρες εργασίας στο σπίτι). Όπως μας εξηγεί, είναι «ειδικευμένη εκπαιδευτικός», ο υψηλότερος βαθμός στο πολωνικό σχολικό σύστημα και κερδίζει περίπου 776 ευρώ το μήνα (συμπεριλαμβανομένων των επιδομάτων και των υπερωριών).

Anticapitalistas Οι γενικές εκλογές δίνουν μια φωτογραφία της πολιτικής πραγματικότητας του ισπανικού κράτους: η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού έχει πει «όχι» στη ακραία, φαλλοκρατική (macho), ρατσιστική δεξιά που είναι στην υπηρεσία των πλουσίων. Ο λαός της Αριστεράς κινητοποιήθηκε ενάντια στην απειλή που τέθηκε από αυτή τη μειοψηφία. Η ήττα τους είναι σαφής, παρόλο που θα συνεχίσουν να προσπαθούν να καθορίσουν τη δημόσια συζήτηση επιχειρώντας να μετατρέψουν σε προβλήματα, θέματα που για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι νόμιμα δικαιώματα που πρέπει να αναπτυχθούν: τις ελευθερίες των γυναικών, των μεταναστών και των εργαζομένων.

Υποστηρίζουμε ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πραξικόπημα με λαϊκή κινητοποίηση, αλλά χωρίς να εμπιστευόμαστε την κυβέρνηση Μαδούρο και χωρίς να χαλαρώσουμε την επιφυλακή απέναντι της, επειδή δεν είναι η κυβέρνησή μας και αυτό που χρειάζεται ο λαός είναι μια κυβέρνηση των εργαζομένων και των λαϊκών τάξεων, περνώντας μέσα από τη σύγκληση μιας αληθινής, ελεύθερης και κυρίαρχης Εθνικής Συντακτικής Συνέλευσης, η οποία θα αντικαταστήσει την σημερινή ψευδοσυνέλευση, που έχει απαχθεί από την εκτελεστική εξουσία και από τη γραφειοκρατία, προκειμένου να ξεκινήσει η ανοικοδόμηση της χώρας σε νέες βάσεις.