CSP Conlutas Στις 8 Ιανουαρίου, στη Μπραζίλια, χιλιάδες ακροδεξιοί ακτιβιστές, που χρηματοδοτήθηκαν και υποστηρίχτηκαν από επιχειρηματίες και πολιτικούς που τάσσονται υπέρ του Μπολσονάρου, προχώρησαν σε πραξικοπηματικές και τρομοκρατικές ενέργειες, οι οποίες κορυφώθηκαν με την έφοδο στο Εθνικό Κογκρέσο, στο STF (Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο) και στο Palacio do Planalto (Παλάτι του Πλανάλτο). Όλα αυτά με τη συναίνεση των αστυνομικών δυνάμεων του Ομοσπονδιακού Διαμερίσματος, με επικεφαλής τον Άντερσον Τόρες, πρώην Γραμματέα Δημόσιας Ασφάλειας του Ομοσπονδιακού Διαμερίσματος και πρώην Υπουργό Δικαιοσύνης του Μπολσονάρου. Και, επιπλέον, με κατάφωρη ολιγωρία των αστυνομικών δυνάμεων της Ομοσπονδίας.

Israel Dutra Roberto Robaina Εκτός από την άμεση αντίδραση, είναι απαραίτητο να προχωρήσουμε παραπέρα και να αναλάβουμε δράση για να ξεσκεπάσουμε τους υπαίτιους του πραξικοπήματος, να τους βάλουμε πίσω από τα κάγκελα και να ξεκινήσουμε να καταπνίγουμε αυτό το κακό εν τη γενέσει του.

Κόμμα Σοσιαλισμός και Ελευθερία / PSOL Η εισβολή στο Εθνικό Κογκρέσο, στο Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο και στο Παλάτι της Αλβοράδα αποτελεί απόπειρα πραξικοπήματος. Ο Μπολσοναρισμός συνεχίζει να δρα ατιμώρητα, πραγματοποιώντας αυτή την Κυριακή ένα είδος «εισβολής στο Καπιτώλιο» με βραζιλιάνικο τρόπο. Η επιείκεια των δυνάμεων ασφαλείας του Ομοσπονδιακού Διαμερίσματος, υπό τη διοίκηση του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης του Μπολσονάρου, Άντερσον Τόρες, είναι εμφανής. Η αδράνεια της Στρατιωτικής Αστυνομίας απέναντι στην κλιμάκωση του πραξικοπήματος είναι ευρέως τεκμηριωμένη.

Στα μέσα Δεκεμβρίου, μεγάλες και μαχητικές διαδηλώσεις κατέκλυσαν τους δρόμους και τις πλατείες των κυριότερων πόλεων του Περού, κατά του πραξικοπήματος που διαπράχθηκε στις 7 Δεκεμβρίου από το Κογκρέσο της δεξιάς πλειοψηφίας, το οποίο απομάκρυνε τον εκλεγμένο πρόεδρο Πέδρο Καστίγιο από τα καθήκοντά του και τον συνέλαβε - μέσω του μηχανισμού του "διατάγματος της κενής θέσης", ένα είδος μομφής. Το Κογκρέσο αντικατέστησε τον Καστίγιο με την αντιπρόεδρό του, Ντίνα Μπολουάρτε. Οι λαϊκές κινητοποιήσεις προέβαλαν τα συνθήματα των νέων γενικών εκλογών, της Συντακτικής Συνέλευσης και της απελευθέρωσης του Καστίγιο.

Η καταστροφική λύση (που επέλεξε) ο Πέδρο Καστίγιο για την αντιμετώπιση της πίεσης του κοινοβουλίου - ενός κοινοβουλίου που εμπόδιζε κάθε νομοσχέδιο που ωφελούσε την πλειοψηφία - δείχνει πώς ο Περουβιανός ηγέτης αγνόησε την εργατική τάξη: την ίδια εργατική τάξη την οποία καλεί τώρα στις επιστολές του από τη φυλακή. Αυτού του είδους η πολιτική, δηλαδή η έλλειψη άμεσης συμμετοχής της εργατικής τάξης και επομένως η μη δυνατότητα της εργατικής τάξης να ελέγχει τις αποφάσεις της πολιτικής οργάνωσης που ισχυρίζεται ότι την εκπροσωπεί, δεν είναι ένα λάθος του Πέδρο Καστίγιο, αλλά ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του ρεφορμισμού - και…