Κατά τη διάρκεια ισραηλινής αεροπορικής επιδρομής στην πόλη Μαάισρα, βόρεια της Βηρυτού, Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2024 [Bilal Hussein/AP]

Carlos Sapir

Ο πόλεμος επεκτείνεται στο Λίβανο

Σχεδόν ένα χρόνο μετά την εισβολή του στη Γάζα και παρά την παγκόσμια κατακραυγή ενάντια στη γενοκτονία που διαπράττει εναντίον των Παλαιστινίων, το Ισραήλ επιτέθηκε στο Λίβανο με μια σειρά βομβαρδισμών και προετοιμάζει ανοιχτά μια χερσαία εισβολή στη χώρα. Αυτή η κλιμάκωση, εξωφρενική ακόμη και στο πλαίσιο του συνεχιζόμενου πολέμου ως προς την κατάφωρη περιφρόνηση της κυριαρχίας του Λιβάνου, έχει ήδη σκοτώσει εκατοντάδες αμάχους.

Ενώ οι επιθέσεις του στο Λίβανο ήταν βάναυσες, η κλιμάκωση του σιωνιστικού κράτους σε έναν πόλεμο που το έχει ήδη καταστήσει παρία στην παγκόσμια σκηνή είναι μια σιωπηρή παραδοχή της αποτυχίας στη Γάζα και εγκυμονεί τον κίνδυνο μιας διπλωματικής, στρατιωτικής και οικονομικής υπερεπέκτασης που θα μπορούσε να αποβεί μοιραία για το κράτος απαρτχάιντ. Επιπλέον, οι εγκληματικές επιθέσεις του Ισραήλ κατά του Λιβάνου είναι δυνατές μόνο μέσω της συνεχιζόμενης στρατιωτικής υποστήριξης που οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν παράσχει στο Ισραήλ, και είναι καθήκον του κινήματος αλληλεγγύης για την Παλαιστίνη στη Βόρεια Αμερική να κάνει ό,τι μπορεί για να σταματήσει αυτή η υποστήριξη.

Γιατί το Ισραήλ βομβαρδίζει τον Λίβανο;

Από την έναρξη της ισραηλινής εισβολής στη Γάζα το 2023, η Χεζμπολλάχ και το Ισραήλ έχουν εμπλακεί σε χαμηλού επιπέδου αψιμαχίες στα σύνορα του Λιβάνου. Η Χεζμπολλάχ έχει δηλώσει δημοσίως ότι στόχος της είναι να σταματήσει την ισραηλινή εισβολή στη Γάζα και ότι θα σταματήσει τις επιθέσεις της αν επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός στη Γάζα. Αν και οι υλικές ζημιές και οι απώλειες που προκλήθηκαν από αυτές τις επιθέσεις ήταν ελάχιστες, είχαν σημαντικό αντίκτυπο στην οικονομία του Ισραήλ, αναγκάζοντας την απομάκρυνση δεκάδων χιλιάδων Ισραηλινών που ζούσαν στο βορρά, και ανάγκασαν το Ισραήλ να διατηρήσει δυνάμεις στα σύνορα με το Λίβανο αντί να ασχοληθεί αποκλειστικά με τις στρατιωτικές του εκστρατείες στο εσωτερικό της Παλαιστίνης.

Αν και οι περιοδικές επιθέσεις του Ισραήλ κατά ιρανικών και συριακών στόχων αποτελούν μια μακροχρόνια τακτική (ακόμη και πριν από τον σημερινό πόλεμο) και γενικά προκαλούν ελάχιστες αντιδράσεις, η κλίμακα και ο χαρακτήρας των πρόσφατων ισραηλινών επιθέσεων στο Λίβανο ήταν ποιοτικά διαφορετικοί. Μια σειρά τρομοκρατικών βομβιστικών επιθέσεων που εξαπολύθηκαν χρησιμοποιώντας παγιδευμένους βομβητές και γουόκι-τόκι στις 17 και 18 Σεπτεμβρίου προκάλεσαν δεκάδες θανάτους και χιλιάδες τραυματισμούς. Ακολούθησαν αεροπορικές επιδρομές εναντίον πολιτικών στόχων στη Βηρυτό στις 20 Σεπτεμβρίου και εκτεταμένοι βομβαρδισμοί με εκατοντάδες νεκρούς ημερησίως κατά τη διάρκεια της υπόλοιπης εβδομάδας.

Οι Ισραηλινοί στρατιωτικοί ηγέτες έχουν ανακοινώσει ότι ο στόχος των επιθέσεών τους στο Λίβανο είναι να καταστρέψουν την ικανότητα της Χεζμπολλάχ να εκτοξεύει ρουκέτες στο Ισραήλ και να επιτρέψουν έτσι στους εκτοπισμένους Ισραηλινούς να επιστρέψουν στο βορρά. Έχοντας αποτύχει να το καταφέρει με την αρχική εκστρατεία βομβαρδισμών, τα ισραηλινά στρατεύματα προετοιμάζονται τώρα για μια πιθανή χερσαία εισβολή στο Λίβανο^[1]. Αυτό συμβαίνει την ίδια στιγμή που ο ισραηλινός στρατός φαίνεται να εξετάζει μια προσέγγιση του πολέμου στη Γάζα με ακόμη πιο παρατεταμένη διάρκεια, διατυπώνοντας ιδέες για μια επ’ αόριστον πολιορκία του βόρειου τμήματος του θύλακα^[2]. Το Ισραήλ απέτυχε στον αρχικό του στόχο να καταστρέψει τη Χαμάς. Για να μετατρέψει το Ισραήλ τη γενοκτονία της Γάζας σε μια «ελεγχόμενη σύγκρουση» και ένα νέο status quo ανεκτό από τους Ισραηλινούς, πρέπει να επιστρέψει το βόρειο Ισραήλ στην κανονικότητά του.

Ιστορικά προηγούμενα

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο πόλεμος του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων το ωθεί να εισβάλει στον Λίβανο. Το Ισραήλ εισέβαλε για πρώτη φορά στον Λίβανο το 1982 για να επιτεθεί στην PLO, η οποία είχε εκτοπιστεί εκεί από την Ιορδανία. Αρχικά, το Ισραήλ προσπάθησε να προελάσει στη Βηρυτό και να εγκαταστήσει μια κυβέρνηση με επικεφαλής τον φασίστα, φιλοϊσραηλινό Μαρωνίτη χριστιανό Μπασίρ Τζεμαγιέλ. Μετά τη δολοφονία του Τζεμαγιέλ και την κατάρρευση του σχεδίου τους να κυριαρχήσουν στην πολιτική του Λιβάνου, οι ισραηλινές δυνάμεις υποχώρησαν νότια του ποταμού Αουάλι, όπου συνέχισαν να ασκούν στρατιωτική κατοχή του νότιου Λιβάνου που θα διαρκούσε μέχρι το 2000. Στο πλαίσιο της μάχης κατά αυτής της στρατιωτικής κατοχής δημιουργήθηκε η Χεζμπολλάχ, η οποία εξελίχθηκε σε δύναμη με μεγάλη επιρροή στην πολιτική του Λιβάνου. Το Ισραήλ εισέβαλε ξανά στον Λίβανο το 2006 για να προσπαθήσει να καταστρέψει τη Χεζμπολλάχ και αναγκάστηκε να αποχωρήσει μετά από ένα μήνα μαχών.

Όπως και οι επιθέσεις του στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, έτσι και οι προοπτικές του Ισραήλ για μια συμβατική νίκη είναι ελάχιστες, καθώς φαίνεται ότι έχει σκοπό να επαναλάβει πολέμους που έχει ήδη αποτύχει να κερδίσει υπό ευνοϊκότερες συνθήκες. Σε σύγκριση με το 2006, η Χεζμπολλάχ είναι καλύτερα εξοπλισμένη για να αντιμετωπίσει μια εισβολή, με αναφορές ότι έχει δημιουργήσει μια υπόγεια υποδομή παρόμοια με τις σήραγγες που επέτρεψαν τη συνέχιση της παλαιστινιακής αντίστασης στη Γάζα. Εν τω μεταξύ, το Ισραήλ είναι πιο απομονωμένο διπλωματικά και τόσο επιχειρησιακά όσο και πολιτικά πιεσμένο από τον εν εξελίξει πόλεμό του στην Παλαιστίνη. Με δεδομένο το προηγούμενο που δημιουργήθηκε στη Γάζα, φαίνεται απολύτως πιθανό ότι το Ισραήλ θα ακολουθήσει γενοκτονικά μέσα για να επιτύχει πολεμικούς στόχους που δεν φαίνονται εφικτοί με τη χρήση πιο συμβατικής στρατιωτικής κατοχής.

Είναι απολύτως πιθανό ότι μια ισραηλινή εισβολή στον Λίβανο θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια μεγαλύτερη αντίδραση από τον πληθυσμό του, όπως ακριβώς σχηματίστηκε η ίδια η Χεζμπολλάχ στο πλαίσιο της πρώτης εισβολής του Ισραήλ στη χώρα. Αυτό μπορεί επίσης να αποτελέσει μια κρίσιμη στιγμή για τους λαούς άλλων γειτονικών χωρών, που ήδη υποστηρίζουν ενεργά και ιστορικά την απελευθέρωση των Παλαιστινίων, οι οποίοι μπορούν να δουν τη διαρκή στρατιωτική απειλή που αποτελεί το Ισραήλ για την ύπαρξή τους και ότι οι πόλεμοι του 20ού αιώνα δεν έχουν διευθετηθεί. Τώρα που ο «Άξονας της Αντίστασης» βρίσκεται κάτω από άμεση επίθεση, μπορεί να βρεθεί να παραγκωνίζεται από νέες δυνάμεις πλήρως αφοσιωμένες στον αντισιωνιστικό αγώνα, εντός και εκτός Παλαιστίνης.

Αυτός ο πόλεμος βασίζεται στον εφοδιασμό από τις ΗΠΑ

Ούτε ο συνεχιζόμενος γενοκτονικός πόλεμος στη Γάζα ούτε η εισβολή στο Λίβανο θα ήταν δυνατές χωρίς τη συνεχιζόμενη στρατιωτική και διπλωματική υποστήριξη που παρέχεται στο Ισραήλ από τις ΗΠΑ, και σε μικρότερο βαθμό από τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Αυτή δεν έρχεται μόνο με τη μορφή των συνεχών αποστολών όπλων αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν αναγνωρίσει ότι αποτελούν το κλειδί για τη στρατιωτική τους ικανότητα^[3]. Έχει επίσης λάβει τη μορφή ανταλλαγής πληροφοριών^[4], με τις στρατιωτικές υπηρεσίες των ΗΠΑ να βοηθούν το Ισραήλ να επιλέξει τους στόχους του, και την υποστήριξη από ναυτικές ομάδες για την κατάρριψη τυχόν επιθέσεων εναντίον του Ισραήλ. Υπάρχει, φυσικά, και η διπλωματική διάσταση, με τις ΗΠΑ να μπλοκάρουν κάθε απόπειρα μομφής κατά του Ισραήλ στον ΟΗΕ και σε παρόμοιους οργανισμούς. Ίσως το πιο σημαντικό, οι ΗΠΑ παρέχουν στο Ισραήλ αποκλειστική πρόσβαση σε στρατιωτικό υλικό αιχμής^[5]. Αυτό δεν είναι σημαντικό μόνο λόγω της ισχύος των όπλων∙ αυτή η ειδική σχέση σημαίνει ότι το πιο πολύτιμο στρατιωτικό υλικό του Ισραήλ βασίζεται αποκλειστικά σε αμερικανικά εξαρτήματα και κατασκευές για τη λειτουργία και την επισκευή, και αυτά τα εξαρτήματα δεν μπορούν εύκολα να αντικατασταθούν από την ισραηλινή παραγωγή ή από οποιονδήποτε άλλο επίδοξο προμηθευτή.

Άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, αν και λιγότερο άμεσα συνυπεύθυνες από τις ΗΠΑ, δεν είναι καθόλου αθώες. Ενώ καλούν δημοσίως για κατάπαυση του πυρός, η Γαλλία, η Βρετανία και ο Καναδάς έχουν μακροχρόνιες συμφωνίες όπλων με το Ισραήλ που παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεπηρέαστες, και ακόμη και μπροστά στην ισραηλινή επιθετικότητα εναντίον του Λιβάνου, επαναλαμβάνουν τη συνήθη ρητορική ότι «και οι δύο πλευρές» πρέπει να σταματήσουν τις εχθροπραξίες και να διαπραγματευτούν. Η άποψη «και των δύο πλευρών» για την εισβολή στον Λίβανο έχει επίσης υιοθετηθεί από τη Ρωσία^[6], η οποία διατηρεί στενούς δεσμούς τόσο με το Ισραήλ όσο και με το Ιράν^[7]. Η Κίνα ήταν η μόνη μεγάλη ιμπεριαλιστική δύναμη που κατήγγειλε ξεκάθαρα την επίθεση του Ισραήλ κατά του Λιβάνου, αλλά η συνολική της προοπτική είναι ωστόσο αυτή της λύσης των δύο κρατών^[8] και της οικονομικής συνεργασίας με τη σιωνιστική οντότητα. Δεν υπάρχει καμία παγκόσμια ευεργέτιδα δύναμη που θα παρέμβει για να απελευθερώσει τους Παλαιστίνιους. Ο αγώνας για την απελευθέρωση των Παλαιστινίων είναι ένας πολιτικός αγώνας που πρέπει να οργανωθεί και να διεξαχθεί από τις μάζες στην Παλαιστίνη και από τους εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο σε αλληλεγγύη μαζί τους.

Μέσα στις ΗΠΑ, είναι ζωτικής σημασίας να συνεχίσουμε να οργανώνουμε μαζικές διαμαρτυρίες και συνέδρια για να εκπαιδεύσουμε και να οργανώσουμε τους ανθρώπους στη δράση ενάντια στην υποστήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης και βιομηχανίας στους ατέρμονους πολέμους του Ισραήλ. Οι μηχανές και οι πόροι που χρησιμοποιούνται σήμερα για την κατασκευή και τη συντήρηση των ισραηλινών όπλων θα μπορούσαν εύκολα να ανακατασκευαστούν για την παραγωγή υλικών για καθυστερημένα έργα υποδομής, όπως η επέκταση της δημόσιας συγκοινωνίας, η επισκευή γεφυρών και ο περιορισμός της κλιματικής αλλαγής. Οι εργαζόμενοι δικαιούνται να έχουν λόγο για το πώς χρησιμοποιείται η εργασία τους και θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να αρνούνται να διατάζονται στη δουλειά τους να καθιστούν δυνατή την εκτέλεση εγκλημάτων πολέμου. Η αμφισβήτηση της στρατιωτικής υποστήριξης των ΗΠΑ προς το Ισραήλ σημαίνει αμφισβήτηση των ίδιων των προτεραιοτήτων της αμερικανικής οικονομίας, που αντιστοιχεί σε παραγωγή δισεκατομμυρίων δολαρίων που χρηματοδοτείται με δολάρια από φόρους. Αυτό είναι ένα γιγαντιαίο έργο, αλλά είναι επίσης απαραίτητο.

Οι απρόσκοπτες επιθέσεις του Ισραήλ κατά του Λιβάνου είναι ένα βίαιο έγκλημα που έχει ήδη σπείρει εκατοντάδες νέες τραγωδίες, πέρα από τη φρικτή γενοκτονία που διαπράττει στην Παλαιστίνη. Βαδίζει ασταθώς προς ένα νέο πόλεμο και για όλο τον κόσμο αποτελεί πρόκληση να το σταματήσει.

Κάτω τα χέρια από το Λίβανο! Να σταματήσει η αμερικανική βοήθεια προς το Ισραήλ! Να σταματήσει η γενοκτονία στην Παλαιστίνη! Από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα, η Παλαιστίνη θα είναι ελεύθερη!

Μετάφραση: elaliberta.gr

Carlos Sapir, “The war spreads to Lebanon”, Workers’ Voice / La Voz de los Trabajadores, 26 Σεπτεμβρίου 2024, https://workersvoiceus.org/2024/09/26/the-war-spreads-to-lebanon/.

Carlos Sapir, «La guerra se extiende al Líbano», Workers’ Voice / La Voz de los Trabajadores, 26 Σεπτεμβρίου 2024, https://workersvoiceus.org/es/2024/09/26/the-war-spreads-to-lebanon/.

Σημειώσεις

^[1] Emma Graham-Harrison, Peter Beaumont in Jerusalem, Lorenzo Tondo and Quique Kierszenbaum, “Israel preparing for possible ground offensive in Lebanon, military chief says”, The Guardian, 25 Σεπτεμβρίου 2024, https://www.theguardian.com/world/2024/sep/25/israel-hezbollah-beirut-tel-aviv-lebanon-cross-border-conflict-expands.

^[2] Lorenzo Tondo, “Benjamin Netanyahu considering mass clearance of northern Gaza”, The Guardian, 23 Σεπτεμβρίου 2024, https://www.theguardian.com/world/2024/sep/23/israel-benjamin-netanyahu-plan-northern-gaza-palestinian-civilians-hamas.

^[3] Yossi Melman, “Israeli Air Force Official: Without U.S. Aid, Israel Couldn’t Fight Gaza Beyond a Few Months”, Haaretz, 2 Σεπτεμβρίου 2024, https://www.haaretz.com/israel-news/2024-09-02/ty-article-magazine/.premium/without-u-s-aid-israel-would-have-struggled-to-fight-in-gaza-beyond-a-few-months/00000191-aec2-d875-a3bb-aed7e2e30000.

^[4] Ken Klippenstein, Matthew Petti, “Biden Admin Deployed Air Force Team to Israel to Assist With Targets, Document Suggests”, The Intercept, 11 Ιανουαρίου 2024, https://theintercept.com/2024/01/11/israel-air-force-targeting-intelligence/.

^[5] Jonathan Masters and Will Merrow, “U.S. Aid to Israel in Four Charts”, Council on Foreign Relations, 31 Μαΐου 2024, https://www.cfr.org/article/us-aid-israel-four-charts.

^[6] “‘Unimaginable consequences’: World reacts to Israel’s strikes on Lebanon”, Al Jazeera, 24 Σεπτεμβρίου 2024, https://www.aljazeera.com/news/2024/9/24/unimaginable-consequences-world-reacts-to-israels-strikes-on-lebanon.

^[7] Maha Yahya and Mohanad Hage Ali, “Russia’s Balancing Act in the Levant”, Carnegie Endowment for International Peace, 19 Σεπτεμβρίου 2024, https://carnegieendowment.org/research/2024/09/russia-middle-east-levant?lang=en.

^[8] Florence Oppen, “Will the ‘Axis of Resistance’ help the Palestinians?”, Workers’ Voice/La Voz de los Trabajadores, 3 Σεπτεμβρίου 2024, https://workersvoiceus.org/2024/09/03/will-the-axis-of-resistance-help-the-palestinians/ [Florence Oppen, «Θα βοηθήσει ο “Άξονας της Αντίστασης” τους Παλαιστίνιους;», e la libertà, 4 Σεπτεμβρίου 2024, https://www.elaliberta.gr/%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AE/%CE%BC%CE%AD%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CE%B2%CF%8C%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%86%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE/9742-%CE%B8%CE%B1-%CE%B2%CE%BF%CE%B7%CE%B8%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CE%BF-%C2%AB%CE%AC%CE%BE%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%82%C2%BB-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%82].