Ζέττα Μελαμπιανάκη

Ζέττα Μελαμπιανάκη

Παντελής Αυθίνος Πρέπει να δώσουμε όλες τις δυνάμεις για σηκωθεί όρθιο το εργατικό κίνημα τώρα που στις κορυφές της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας συζητούν το πλαίσιο της «μεταμνημονιακής» διαχείρισης. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για την εργατική τάξη να βάλει τη σφραγίδα της στις πολιτικές εξελίξεις σε μια περίοδο που οι ισορροπίες στο πολιτικό σκηνικό είναι ιδιαίτερα ασταθείς, ενώ η αστική τάξη μαζί με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ και το σύνολο του αστικού πολιτικού προσωπικού, επιχειρούν για μια φορά ακόμα να εκτρέψουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε σκοτεινούς εθνικιστικούς δρόμους…

Ζέττα Μελαμπιανάκη

Η κυβέρνηση, πανηγύρισε την «έξοδο από τα μνημόνια» στις 21 Αυγούστου του 2018, με μια «σεμνή» τελετή στην Ιθάκη. Ο αρχικός προγραμματισμός, ήταν να γίνει μια μεγάλη φιέστα πανηγυρικής εισαγωγής στην «μετα-μνημονιακή» εποχή και ορμητικής εισόδου στην προεκλογική περίοδο. Όμως, οι 96 νεκροί της πυρκαγιάς στο Μάτι και η αποκάλυψη της τραγικής ανικανότητας του αποψιλωμένου από τα μνημόνια κρατικού μηχανισμού, ανέστειλε τα μεγαλεπήβολα σχέδια. Γιατί αναδείχτηκε γυμνό το τραγικό αποτέλεσμα των μνημονιακών πολιτικών που είναι ασυγχώρητα φονικό και δραματικά σκοτεινό…

Ζέττα Μελαμπιανάκη

Παντελής Αυθίνος

Το τελευταίο διάστημα πυκνώνουν οι διεργασίες για τη συγκρότηση πολιτικών συσπειρώσεων, τη δημιουργία πολιτικών μορφωμάτων και συμμαχικών σχημάτων της Αριστεράς που θα στοχεύουν να υποδεχτούν την φθορά του ΣΥΡΙΖΑ απ’ τα αριστερά, εν όψει εκλογών. Καλλιεργούνται μάλιστα προσδοκίες για μια «εύκολη» επανάληψη του φαινομένου «ρουκέτας» του ΣΥΡΙΖΑ, αρκεί να βρεθεί το κατάλληλο πρόγραμμα, οι κατάλληλες συμμαχίες και να δοθεί η υπόσχεση ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα πάνε «όπως πρέπει» και δεν θα επαναληφθεί η «προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ».

Την Τετάρτη 16 Μαρτίου του 2016, κληθήκαμε μέλη της συντονιστικής ομάδας LGBTQI+ Pride Κρήτης, Φεστιβάλ Ορατότητας και Διεκδικήσεων για την Απελευθέρωση Φύλου, Σώματος και Σεξουαλικότητας, να παρευρεθούμε στο ολομελειακό Δημοτικό Συμβούλιο Ρεθύμνης για να εξεταστεί το αίτημά μας για την παραχώρηση του Δημοτικού Κήπου στις 9 και στις 10 Ιουλίου για την πραγματοποίηση του Φεστιβάλ.

Ζέττα Μελαμπιανάκη, Παντελής Αυθίνος

Το τελευταίο διάστημα, μετά την επιτυχίας της Γενικής Απεργίας της 4/2, αλλά και μπροστά στη μάχη του ασφαλιστικού, έχει έρθει με ιδιαίτερη ένταση στο προσκήνιο η συζήτηση για τα συνδικάτα και το ρόλο τους. Η συζήτηση αυτή, πολλές φορές παίρνει τη μορφή της αντιπαράθεσης για την αναγκαιότητα όχι μόνο πολιτικού, αλλά και όπου είναι δυνατόν οργανωτικού διαχωρισμού από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ με χωριστές απεργιακές συγκεντρώσεις. Η αντιπαράθεση αυτή πήρε έντονο χαρακτήρα μέσα στην Αντικαπιταλιστική Αριστερά, όταν στις 4/2, ένα τμήμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και ένα τμήμα των Παρεμβάσεων-Κινήσεων –Συσπειρώσεων συμμετείχαν και στη συγκέντρωση που κάλεσαν οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στην Κλαυθμώνος.

Ζέττα Μελαμπιανάκη:

Το προσχέδιο νόμου για το ασφαλιστικό δόθηκε στη δημοσιότητα στις 5/1. Χωρίς αμφιβολία, πρόκειται για μια νέα αντιμεταρρύθμιση νεοφιλελεύθερης λογικής, με άμεσο στόχο τη μείωση των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού για τις συντάξεις (η αύξηση των ορίων ηλικίας είναι ήδη νόμος). Ο στόχος του 3ου μνημονίου είναι η περικοπή της δαπάνης για συντάξεις κατά 1,8 δις ευρώ για φέτος και αυτή η δέσμευση έχει ήδη εγγραφεί στον προϋπολογισμό του 2016.

Η κυβέρνηση υπέβαλλε στους «θεσμούς» την πρότασή της. Πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι δεν είναι η τελική. Το νομοσχέδιο που θα κατατεθεί τελικά στη Βουλή θα περιλαμβάνει ακόμη χειρότερα μέτρα. Όμως και αυτή η πρόταση, είναι ένα πραγματικό έγκλημα εις βάρος των εκμεταλλευόμενων τάξεων, που διαπράττεται χωρίς αιδώ και σερβίρεται με περιτύλιγμα κοινωνικής ευαισθησίας.

 Της Ζέττας Μελαμπιανάκη. Κατακραυγή ξεσηκώθηκε από τη συνέντευξή του υπ. Εργασίας στην εκπομπή «ΣΤΟΝ ΕΝΙΚΟ» στις 19/10/2015 στην οποία ουσιαστικά εξήγγειλε κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος, κατάργηση επικουρικών συντάξεων και νέες μειώσεις. Οι επόμενες δηλώσεις εκπροσώπων της κυβέρνησης που προσπάθησαν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις, απλά επιβεβαίωναν τις προφανείς προθέσεις. Η «μετάφρασή» όλων των δηλώσεων-ανακοινώσεων σε «απλά ελληνικά», είναι ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζεται να εξαγγείλει σχέδιο για την άμεση κατεδάφιση κάθε έννοιας Κοινωνικής Ασφάλισης. 

Η 15η Ιουλίου ήταν οπωσδήποτε σημείο καμπής. Ήταν η μέρα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εισηγήθηκε την ελληνική εκδοχή του δόγματος της Μάργκαρετ Θάτσερ «Τhere Ιs Νo Alternative» και προσχώρησε αποφασιστικά στη λογική και την πρακτική των μνημονίων. Εισηγήθηκε και ψήφισε την ελληνική εκδοχή της «ΤΙΝΑ» μαζί με το ΠΑΣΟΚ τη ΝΔ και το Ποτάμι, τα οποία νεκρανάστησε χαρίζοντάς τους νομιμοποίηση και κύρος που είχαν χάσει. Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φέρει πλέον «επάξια» τον τίτλο της μνημονιακής κυβέρνησης. Η μετάλλαξης της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, συντελείται καθημερινά και δεν παύει να εκπλήσσει για την ταχύτητα και την σφοδρότητά της. Σαν έτοιμοι από καιρό…

Η κυβέρνηση της Αριστεράς, ή η κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ ή η αντιμνημονιακή κυβέρνηση έχει ήδη πέσει.

Φρόντισε ο ίδιος ο Τσίπρας να την μετατρέψει σε παρένθεση, με την υπογραφή του στο νέο φρικιαστικό πρόγραμμα λιτότητας, που θα στείλει τους εργαζόμενους και την ελληνική κοινωνία κυριολεκτικά στην κόλαση!

 

Η εβδομάδα που πέρασε, ήταν χωρίς αμφιβολία ιδιαίτερα πυκνή σε πολιτικά γεγονότα.

Εξελίχτηκε μια διαδικασία μαζικής και γρήγορης πολιτικής εκπαίδευσης των λαϊκών μαζών, που κλήθηκαν να πάρουν θέση πάνω σε κρίσιμα ζητήματα και γεγονότα και να βγάλουν γρήγορα συμπεράσματα για τη στάση πολιτικών ηγεσιών, να σταθούν απέναντι στον βόθρο των ΜΜΕ, στην ανοιχτή επίθεση του ιμπεριαλισμού και της ΕΕ, στις κλειστές τράπεζες, στους οικονομικούς εκβιασμούς.

 

Ο θρίαμβος του ΟΧΙ με ποσοστό 61,3%, το βράδυ της Κυριακής, σφράγισε την είσοδο στη νέα περίοδο με ολονύκτιους πανηγυρισμούς στο Σύνταγμα και στις Πλατείες.

Πρόκειται για τεραστίων διαστάσεων πολιτικό γεγονός, που πραγματοποιήθηκε ξεπερνώντας τις πολιτικές ηγεσίες των κομμάτων της κοινοβουλευτικής αριστεράς και αγνοώντας τις τοποθετήσεις ταξικής προδοσίας των εργοδοτικών ηγεσιών ΓΣΕΕ και ΟΤΟΕ.

Σελίδα 1 από 2