«Έχω να περάσω τόσo καλά από τo ’12»

Αστυνομικός εν ώρα βασανισμού συλληφθέντα, 15/07/2015

«Σε περίπτωση που κάποιος συλληφθείς έχει τραυματισθεί όλη την αποκατάσταση της υγείας του θα αναλάβει το υπουργείο, αν και μέχρι σήμερα δεν έχει διαπιστωθεί κάτι τέτοιο…»

Υπουργός Γ. Πανούσης

Το κόκκινο νήμα που συνδέει τα κείμενα του Ανδρέα Κλόκε είναι η ανησυχία για το πώς οι παραδόσεις του επαναστατικού μαρξισμού μπορεί να αξιοποιηθούν στον αγώνα για το σοσιαλισμό στην εποχή μας, καθώς και για την οικοδόμηση σύγχρονων επαναστατικών μαρξιστικών κομμάτων που θα καθοδηγήσουν με επιτυχία αυτό τον αγώνα. 

Άκουσε σήμερα το πανελλήνιο τον πρωθυπουργό να περιγράφει ότι δήθεν οι συλληφθεντες της 15ης Ιουλίου, ήταν ξένοι προβοκάτορες, εγκληματίες που προφανώς κάποιες ξένες δυνάμεις είχαν στείλει για να πετάνε μολότωφ στους ειρηνικούς διαδηλωτές(!), με σκοπό να πέσει η κυβέρνηση!!!

[Αναδημοσίευση]

Το ΚΚΕ αρνείται την εργατική κομμουνιστική πολιτική στο έδαφος των αντιθέσεων και αντιφάσεων του καπιταλιστικού συστήματος και της κυρίαρχης πολιτικής, που αναδεικνύουν τα όρια τους και την ανάγκη επαναστατικής ανατροπής τους.

[Αναδημοσίευση]

Ως μάνατζερ, εργαζόμενος στην επιχείρηση Διαρκές Μνημόνιο Α.Ε. εμφανίστηκε ο υπουργός παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς στην συνέντευξη που έδωσε στη ΕΡΤ . Υπεραμύνθηκε του μνημονίου και της «φιλολαϊκής» διαχείρισής του στα λόγια, ενώ ξέρει πολύ καλά ότι η εφαρμογή του στο χώρο της εκπαίδευσης θα φέρει νέα «δεινά» στο σχολείο, στα παιδιά, στους εκπαιδευτικούς, στους γονείς.

Τελείωσε σήμερα 28 Ιουλίου η δίκη των 7 από τους συλληφθέντες της 15^ης Ιούλη. Παρά το διάτρητο κατηγορητήριο και τις συνεχής αντιφάσεις των αστυνομικών/μαρτύρων κατηγορίας, μόνο οι 4 από τους 7 κατηγορούμενους αθωώθηκαν, ενώ οι υπόλοιποι 3 καταδικάστηκαν με πρωτοφανή σκληρότητα, χωρίς αναγνώριση ελαφρυντικών για κανέναν από τους τρεις και με τη μέγιστη δυνατή περίοδο αναστολής, τα τρία χρόνια. Η διαδικασία των εφέσεων έχει ήδη ξεκινήσει.

Volodymyr Ishchenko

Αυτό που μας λείπει είναι μια ανεξάρτητη, αντικαπιταλιστική σοσιαλιστική τοποθέτηση γι' αυτόν τον πόλεμο και αυτό είναι που πρέπει να δημιουργήσουμε... Η αριστερά πρέπει να επεξεργαστεί τον τρόπο με τον οποίο θα διατηρήσει μια ανεξάρτητη θέση εναντίον αυτής της ενδοϊμπεριαλιστικής σύγκρουσης. Αλλιώς θα γίνει απλώς ένας αριστερός υποστηρικτής του ενός ή του άλλου αντιπάλου.

Αν η «ανταρσία» του Βελουχιώτη έχει κάποια μήνυμα, αυτό ήταν πως, στις συνθήκες της ρευστότητας και του επαναστατικού ενθουσιασμού που δεν είχε κοπάσει, τίποτα δεν θα επέτρεπε στο αστικό σύστημα και τις ελίτ να παλινορθωθούν παρά μόνο η απόφαση του κινήματος να τους το επιτρέψει κάτι τέτοιο.... Κι αν υπάρχει κάτι που δίδαξε ο Άρης, δίνοντας και τη ζωή του για να το υπερασπιστεί, χωράει σε ένα σύνθημα που ταξίδεψε από τις μέρες του για να κωδικοποιηθεί στις μέρες μας: Βάρκιζα τέλος.

[Αναδημοσίευση]

Η έξοδος από το ευρώ, όπως την προτείνει ο Σόιμπλε, πιο πολλά κοινά στοιχεία έχει με την γραμμή Μέρκελ και Τσίπρα που καταλήγουν «πάση θυσία στο ευρώ», παρά με τη ριζοσπαστική γραμμή εξόδου από το ευρώ, που αντιμετωπίζει τη νομισματική ανεξαρτησία ως αναγκαίο μέσο για την ανατροπή της πολιτικής της λιτότητας και τον τερματισμό των νεοαποικιακών πολιτικών.

[Αναδημοσίευση]

ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ-ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ

Ανακοίνωση για την δίκη των συλληφθέντων της 15ης Ιούλη

Τελείωσε σήμερα 28 Ιουλίου η δίκη των 7 από τους συλληφθέντες της 15ης Ιούλη. Παρά το διάτρητο κατηγορητήριο και τις συνεχής αντιφάσεις των αστυνομικών/μαρτύρων κατηγορίας, μόνο οι 4 από τους 7 κατηγορούμενους αθωώθηκαν, ενώ οι υπόλοιποι 3 καταδικάστηκαν με πρωτοφανή σκληρότητα, χωρίς αναγνώριση ελαφρυντικών για κανέναν από τους τρεις και με τη μέγιστη δυνατή περίοδο αναστολής, τα τρία χρόνια. 

Ανάμεσα σε αυτούς που αθωώθηκαν είναι ο σύντροφός μας Μάνθος Ταβουλάρης, Πρόεδρος του Σωματείου Βιβλίου-Χάρτου Αττικής, που είχε συλληφθεί στην προσπάθειά του να προστατέψει τους συναδέλφους του από τις δυνάμεις καταστολής.

Η σκληρότητα της έδρας εξαντλήθηκε στις ποινές των 3 αγωνιστών που καταδικάστηκαν. Ο μοναδικός μετανάστης και εργαζόμενος Ν.Λ., τιμωρήθηκε με τη μεγαλύτερη ποινή, προς παραδειγματισμό προφανώς από την «αριστερή» κυβέρνηση σε όλους εκείνους τους μετανάστες που τολμούν να οργανώνονται και να διαδηλώνουν. Ο εργαζόμενος και μέλος της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σ. Μιχάλης Γκουντούμας, επίσης καταδικάστηκε, προς παραδειγματισμό και τιμωρία εκείνης της αριστεράς που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή απέναντι στα μνημόνια, ανεξαρτήτου προέλευσης. Ο τελευταίος αγωνιστής και μέλος διαφόρων κοινωνικών δομών αλληλεγγύης στη γειτονιά του, Γ.Κ., τιμωρήθηκε, γιατί η αλληλεγγύη είναι ο αντίποδας στον ατομισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό που οδηγεί τη θιγόμενη πλειοψηφία η μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Και τις τρεις μέρες διεξαγωγής της δίκης παρωδίας, οι μάρτυρες κατηγορίας και οι συνάδελφοι και φίλοι τους ήταν παρόντες, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα κλίμα τρομοκρατίας και φόβου τόσο στους μάρτυρες υπεράσπισης, όσο και στους αλληλέγγυους και τις αλληλέγγυες. Οι καταγγελίες των δικηγόρων υπεράσπισης έπεσαν στο κενό, ενώ από την άλλη δεν ήταν λίγες οι φορές που τα «φιλικά πηγαδάκια» εισαγγελέα και μαρτύρων κατηγορίας έγιναν αντιληπτά από τους αλληλέγγυους, την ίδια στιγμή που οι καταθέσεις μαρτύρων υπεράσπισης δεν ελήφθησαν υπόψη, όπως επίσης και τα 83 ψηφίσματα αλληλεγγύης από σωματεία, κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις από όλον τον κόσμο και οι 2700 υπογραφές και προσωπικές δηλώσεις αλληλεγγύης.