Η αριστερά στη Βρετανία βρίσκεται στη μέση της πιο σημαντικής ίσως διαδικασίας σχηματισμού κόμματος από την ίδρυση του Εργατικού Κόμματος το 1900. Η διαδικασία αποδεικνύεται αργή και δύσκολη, αν και η ανάγκη είναι πιο επείγουσα από ποτέ. Η ακροδεξιά έχει γίνει όλο και πιο ισχυρή τα τελευταία δύο χρόνια, και η κυβέρνηση των Εργατικών την ακολουθεί με λιγότερη ντροπή (και λιγότερη εκλογική επιβράβευση) από ποτέ. Με το δικομματικό σύστημα να βρίσκεται σε μια άνευ προηγουμένου κρίση, το Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκεται σε έναν επικίνδυνο δρόμο προς μια ακροδεξιά κυβέρνηση, αλλά υπάρχουν εξαιρετικές ευκαιρίες για την αριστερά να αντιστρέψει την κατάσταση.

Μετάφραση ΤΠΤ – “4”

Η παράδοση αυτή της Ουκρανίας θα ήταν καταστροφική για τους πληθυσμούς της, που θα παραδίδονταν στη γενοκτονική βία του καθεστώτος Πούτιν. Αυτό θα ενθάρρυνε και νέες πολιτικές προσάρτησης από τη Ρωσία στα σύνορά της, ή ακόμη και από τις ΗΠΑ προς τη Γροιλανδία ή την Κίνα προς την Ταϊβάν. Και ευρύτερα, θα αποτελούσε τρομερό πλήγμα για το κοινωνικό μας στρατόπεδο και θα επιτάχυνε τη σημερινή παγκόσμια φασιστικοποίηση καθώς και τη λογική της για μοιρασιά σφαιρών επιρροής μεταξύ αυταρχικών ηγετών. Ο αγώνας του ουκρανικού λαού βρίσκεται στο επίκεντρο της αντιφασιστικής αντίστασης του 21ου αιώνα. Η ακροδεξιά δεν κάνει λάθος, άλλωστε, που υποστηρίζει ομόφωνα το σχέδιο Τραμπ-Πούτιν.

Δίκτυο Αλληλεγγύης στην Ουκρανία (ΗΠΑ) - Ενάντια στο σχέδιο παράδοσης της Ουκρανίας από τον Τραμπ

Ο ιμπεριαλιστικός εκφοβισμός σπάνια είναι τόσο ανοιχτός και θρασύς. Ο Ντόναλντ Τραμπ απαίτησε την περασμένη εβδομάδα από την Ουκρανία να αποδεχτεί το σχέδιο παράδοσης που πρότεινε μέχρι την Ημέρα των Ευχαριστιών, στις 27 Νοεμβρίου, αλλιώς θα χάσει και το ελάχιστο που απομένει από την αμερικανική υποστήριξη προς την Ουκρανία, δηλαδή την ανταλλαγή δορυφορικών πληροφοριών σχετικά με τις θέσεις του ρωσικού στρατού και την πώληση όπλων στην Ουκρανία μέσω Ευρωπαίων αγοραστών. Ο Τραμπ σταμάτησε κάθε άλλη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια προς την Ουκρανία όταν επανήλθε στο αξίωμα τον Ιανουάριο.

Στις 29 Νοεμβρίου, ημέρα που ο ΟΗΕ έχει ορίσει ως Διεθνή Ημέρα Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό, κατεβαίνουμε στον δρόμο για να θυμίσουμε ότι η Παλαιστίνη συνεχίζει να παραμένει υπό κατοχή, απαρτχάιντ και γενοκτονία — και ότι η διεθνής κοινότητα έχει ιστορική υποχρέωση απέναντι στον παλαιστινιακό λαό και τα αναπαλλοτρίωτα δικαιώματά του. Το BDS Greece καλεί όλες και όλους στη συγκέντρωση - πορεία: 29/11 – 14:30 Πάρκο Ελευθερίας → Πρεσβεία Ισραήλ. Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη Γάζα — βασισμένη στο απαράδεκτο αμερικανο–ισραηλινό σχέδιο Τραμπ–Νετανιάχου — αποτελεί κατάργηση στην πράξη του διεθνούς δικαίου, ανατροπή δεκαετιών ψηφισμάτων του ίδιου του ΟΗΕ και μια επικίνδυνη επαναφορά της κλασικής αποικιοκρατίας.

Για τις ποιοτικές διαφορές σε σχέση με το χαρακτηρισμό των οργανώσεων και κομμάτων. Είχαμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και όχι κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ναι ή όχι; Τελικά ποια είναι η θέση του ΚΚΕ για τις κρατικοποιήσεις; Καλλιεργεί τον εφησυχασμό η κυβέρνηση σε σχέση με τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό; Διαβάζω κάθε μέρα το Ριζοσπάστη δεν έχω δει ένα άρθρο το οποίο αναλυτικά να αιτιολογεί την πολιτική του “εφησυχασμού” της κυβέρνησης!! Γράψτε το μας χρειάζεται για να καταλάβουμε!

Προς το τέλος της ζωής του ο Georg Lukács προέβηκε σε μια σύνθεση των ιδεών που ανέπτυξε μετά το πέρασμά του στο μαρξισμό το 1919, πρώτα στη θεωρία της λογοτεχνίας και μετά στη φιλοσοφία. Καρπός της εργασίας του ήταν τα δυο μεγάλα καταληκτικά έργα του, Η Ιδιοτυπία του Αισθητικού (1963) και Για την Οντολογία του Κοινωνικού Είναι. Στην Οντολογία, το τελευταίο, μεταθανάτια εκδομένο έργο του, ο επιφανής Ούγγρος μαρξιστής επιχειρηματολογεί ότι ο μαρξισμός ενσωματώνει μια υλιστική οντολογία της πραγματικότητας, θεμελιωμένη στο ρίζωμα του κοινωνικού είναι στην εργασία. Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει δυο κομβικά κεφάλαια της Οντολογίας: «Οι βασικές οντολογικές αρχές του Marx» και «Εργασία».

Την Παρασκευή, 17 Οκτωβρίου 2025, ο γραμματέας της έδρας «Enjoining Good & Forbidding Wrong» (Προώθηση του καλού και απαγόρευση του κακού) της επαρχίας Τεχεράνης ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός νέου «Κέντρου Ελέγχου για την Αγνότητα και το Χιτζάμπ», παράλληλα με την οργάνωση και ενεργοποίηση «περισσότερων από 80.000 εκπαιδευμένων εθελοντών» καθώς και 4.575 εκπαιδευτών και δικαστικών βοηθών («zabet-e qazaei»). Οι αξιωματούχοι το χαρακτήρισαν ως μια πολιτιστική-κοινωνική εκστρατεία που διεξάγεται με φορείς «πολιτισμού και ασφάλειας». Αυτό δεν είναι φήμη· πολλά ιρανικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν τις δηλώσεις. Πρόκειται για την αστυνομία ηθών με άλλο όνομα; Όχι ακριβώς, αλλά προορίζεται να κάνει παρόμοια δουλειά μέσω μιας διαφορετικής δομής.

Μετά το «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία», ο νόμος του Ιράν για το χιτζάμπ δεν έχει αλλάξει ούτε έχει καταργηθεί. Ωστόσο, στην κοινωνική πραγματικότητα, το κράτος δεν καταφέρνει να τον εφαρμόσει αποτελεσματικά. Οι δρόμοι της Τεχεράνης και άλλων πόλεων μοιάζουν πλέον λιγότερο με σκηνές πειθαρχίας και περισσότερο με καθημερινό δημοψήφισμα: γυναίκες χωρίς χιτζάμπ ή με διαφορετικά είδη ενδυμασίας κυκλοφορούν ελεύθερα, ενώ η κυβέρνηση ταλαντεύεται μεταξύ αυστηρότερων μέτρων εξαναγκασμού και προσωρινής υποχώρησης. Το 2024, το κοινοβούλιο προώθησε τον «Νόμο για την Αγνότητα και το Χιτζάμπ», αλλά τον περασμένο χειμώνα ένας αξιωματούχος δήλωσε ότι η διαδικασία έκδοσής του είχε σταματήσει και ότι η επιβολή του «δεν ήταν δυνατή προς το παρόν».

Η άνοδος των αντιδραστικών δυνάμεων στον κόσμο και η απαράδεκτη πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης έχουν οδηγήσει όλους τους Ουκρανούς να αισθάνονται ανασφάλεια. Οι διακοπές στην παράδοση όπλων που προορίζονται για την απώθηση του Ρώσου επιτιθέμενου μεταβάλλουν την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων υπέρ των καταπιεστών. Ωστόσο, η ασφάλεια δεν είναι μόνο θέμα εξοπλισμού. Αφορά επίσης την κοινωνική ασφάλιση, τη σταθερή λειτουργία των βασικών υποδομών, την δίκαιη αμοιβή για την ευσυνείδητη εργασία, καθώς και τη μακροπρόθεσμη προστασία όσων βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση. Όλα αυτά αποτελούν το θεμέλιο πάνω στο οποίο μπορεί να στηριχθεί μια αποτελεσματική άμυνα.

 Καταδικάζουμε κατηγορηματικά τη σημερινή βίαιη επίθεση της ΑΡΑΣ (οργάνωση που συμμετέχει στην ΛΑΕ) ενάντια σε τμήμα του αναρχικού χώρου μέσα στο χώρο του Πολυτεχνείου και ενώ έχει ξεκινήσει ο τριήμερος γιορτασμός της εξέγερσης, με αποτέλεσμα σοβαρά τραυματισμένους που μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία. Οι πρακτικές αυτές, όχι μόνο προσφέρουν βούτυρο στο ψωμί της κυβερνητικής πολιτικής καταστολής της ΝΔ, αλλά αμαυρώνουν τις ιδέες και τον πολιτισμό της Αριστεράς. Από μεριάς της συγκεκριμένης οργάνωσης δεν είναι μεμονωμένες αλλά επαναλαμβανόμενες εδώ και χρόνια σε βάρος άλλων αριστερών, κομμουνιστικών οργανώσεων και φοιτητικών παρατάξεων.