Εδώ θα αναμετρηθούν με τη συνέπειά τους και οι θεσμικοί φορείς ...Αλλά δεν αρκούν οι καταγγελίες όταν δεν συνοδεύονται από διεκδικήσεις που προωθούν στην πράξη και κατοχυρώνουν όσο είναι δυνατό τον περιορισμό του κρατικού και δικαστικού αυταρχισμού. Αλλιώς γρήγορα θα δούν όλοι αυτοί την έλλειψη εμπιστοσύνης που δίκαια καταγράφεται από τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας στη «δικαιοσύνη», μια δικαιοσύνη που και ακόμα και όταν αθωώνει δείχνει να ντρέπεται που το έκανε και ξεφεύγει από την κατασταλτική της αποστολή, να συμπεριλαμβάνει και τους ίδιους ως μέρος του προβλήματος και όχι ως μέρος της λύσης του.

European Secretariat of the International Workers League – Fourth International

Η αιφνίδια στροφή του Ντόναλντ Τραμπ στην εξωτερική πολιτική καταδεικνύεται από τη στάση του απέναντι στον επιθετικό πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, όπου έχει συμμαχήσει με τον Πούτιν για να εξαναγκάσει σε συνθηκολόγηση την ουκρανική κυβέρνηση με τον πιο χυδαίο εκβιασμό. Ο στόχος είναι να αναγκάσει την Ουκρανία να υπογράψει μια αποικιοκρατική συμφωνία...Εκτός από τη λεηλασία της Ουκρανίας, οι ενέργειες του Τραμπ αποτελούν μέρος της στρατηγικής του να προσπαθήσει να απομακρύνει τη Ρωσία από την Κίνα και να αποδυναμώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) –το μπλοκ των ευρωπαϊκών ιμπεριαλισμών– υποτάσσοντας και ταπεινώνοντάς την, προωθώντας την ακροδεξιά στο εσωτερικό της και φέρνοντας τις χώρες μέλη της αντιμέτωπες μεταξύ τους. Ταυτόχρονα, προσπαθεί να νομιμοποιήσει τις δικές της φιλοδοξίες για την προσάρτηση της διώρυγας του Παναμά, του Καναδά και της Γροιλανδίας.

Eleanor Morley

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έριξε την Ουκρανία στους λύκους. Αφού πραγματοποίησε μια βάναυση εισβολή επί τρία χρόνια, κατά τη διάρκεια της οποίας ένα εκατομμύριο Ουκρανοί και Ρώσοι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν ανταμείβεται τώρα με ένα μεγάλο κομμάτι του εδάφους της χώρας, ενώ ο Τραμπ απαιτεί ένα σημαντικό μερίδιο από τον πλούτο των φυσικών πόρων της για τις ΗΠΑ. Πρόκειται για αυτοκρατορική λεηλασία στο μεγαλείο της: ισχυρές χώρες κατακρεουργούν μια ασθενέστερη προς όφελός τους.

Πριν από τέσσερα χρόνια, ήταν αδύνατο να προβλέψουμε πόσο γρήγορα θα επιταχυνόταν η πολυκρίση ή η σύγκλιση των καπιταλιστικών κρίσεων. Ο Ντόναλντ Τραμπ επέστρεψε ενισχυμένος στην κυβέρνηση του ηγεμονικού ιμπεριαλισμού, αυτή τη φορά με ένα υπουργικό συμβούλιο και ένα σχέδιο που είναι ανοιχτά νεοφασιστικό ή «καθαρά» μεταφασιστικό: το Project 2025 του Heritage Foundation (ένα από τα παλαιότερα και καλύτερα χρηματοδοτούμενα think tanks της αμερικανικής ακροδεξιάς), που υιοθετήθηκε από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του Τραμπ. Αυτό εκπροσωπεί τους πιο ριζοσπαστικούς τομείς του αμερικανικού κεφαλαίου -σε όρους νεοφιλελεύθερου ελευθεριασμού και της περιφρόνησης των θεσμών της παλαιότερης αστικής δημοκρατίας,,,

Το ιστορικό σωματείο των νοσοκομειακών γιατρών επιτέλους αλλάζει σελίδα : τόσο η ΔΗΠΑΚ (ΠΑΜΕ) όσο και το ΕΚΑ αύξησαν τις δυνάμεις τους τόσο ποσοστιαία όσο και σε απόλυτο αριθμό ψήφων. Το ΕΚΑ μάλιστα έχει τη μεγαλύτερη άνοδο σε ψήφους και ποσοστό, αποτέλεσμα της συνεπούς σύγκρουσης με την κυβέρνηση Μητσοτάκη και τον υπουργό υγείας. Το ΕΚΑ πήρε 1088 ψήφους (από 726), ποσοστό 23,7 % (από 17%) και 4 έδρες στο ΔΣ (από 3). Η ΔΗΠΑΚ πήρε την πρώτη θέση με 1549 ψήφους από 1191, ποσοστό 33,7 % από 27,8 %, έδρες 5 από 4.

Στην έλλειψη αξιολόγησης έριξε ο Μητσοτάκης την ευθύνη για τα συνεχή εγκλήματα της κυβερνητικής πολιτικής την επαύριον των μεγάλων διαδηλώσεων για τα Τέμπη. Και τάζει συνταγματική κατοχύρωσή της, με στόχο άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο και σύνδεση αξιολόγησης - μισθού. Όμως η πραγματικότητα είναι η ακριβώς αντίθετη. Το είδαμε στις μεγάλες πλημμύρες στη Θεσσαλία, στις πυρκαγιές στην Εύβοια και αλλού, όπου η πολιτική προστασία ήταν απούσα. Αξιολογημένες ήταν οι δομές του ΟΣΕ και των κομματιών του που και με την έλευση της ιδιωτικοποίησης οδήγησε στο έγκλημα στα Τέμπη. Για ποιο σύγχρονο κράτος με πυρήνα την αξιολόγηση μιλάνε;

Uraz Aydin

Ο Uraz Aydin απαντά στις ερωτήσεις του Inprecor σχετικά με την κινητοποίηση που αναπτύσσεται αυτή τη στιγμή στην Τουρκία μετά τη σύλληψη του δημάρχου της Ισταμπούλ, ο οποίος θεωρείται ο κύριος αντίπαλος του Ερντογάν στην κούρσα για τις επόμενες προεδρικές εκλογές.

Έχουμε γίνει πολύ ανεκτικοί στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές ιδιωτικοποιήσεων. Η τραγωδία όμως των Τεμπών επανάφερε κατά τη γνώμη μου επιτακτικά την ανάγκη να ξαναθυμηθούμε τί είμαστε και τί υπηρετούμε, να διαγνώσουμε αντικειμενικά την πραγματικότητα, να ξανασταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να μπούμε μπροστά ως συνδικαλιστές της αστικής συγκοινωνίας σε έναν δύσκολο αλλά ελπιδοφόρο αγώνα απαιτώντας αποκλειστικά κρατικές συγκοινωνίες. Αυτή είναι η άποψη μου την οποία όμως δεν την ασπάζεται πλέον η παράταξη της ΔΑΣ ως αποτέλεσμα της θέσης που έχει ο πολιτικός φορέας που την καθοδηγεί. Η ΔΑΣ σε πληθώρα ανακοινώσεων, ομιλιών, αρθρογραφίας συνδικαλιστών αρνήθηκε επίμονα – και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις εξήγησε το γιατί – να θέσει αίτημα αποκλειστικά κρατικών μέσων συγκοινωνίας.

Φοιτητές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου έδωσαν στη δημοσιότητα βίντεο στο οποίο ο πρύτανης του ΕΜΠ ακούγεται να χαρακτηρίζει “escorts”-“συνοδούς” φοιτήτριες που φέρονται να τον ακολούθησαν για να τον ρωτήσουν σχετικά με την παρουσία του σε αυτοδιαχειριζόμενο χώρο του πανεπιστημίου, λέγοντας στον συνεργάτη του: «Οι κυρίες, από ό,τι φαίνεται, θέλουν να μας συνοδεύουν. Escorts, είναι.» Δεν μας εκπλήσσουν η χυδαιότητα και οι μισογυνικές δηλώσεις του τραμπούκου "πρύτανη" του ΕΜΠ. Πρόκειται για το ίδιο άτομο που αρνιόταν για μέρες να δώσει άδεια για την πραγματοποίηση εκδήλωσης με τους εμπειρογνώμονες των οικογενειών των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών.

Το Σάββατο 29 Μάρτη 2025  στις 12μμ στα Προπύλαια ενώνονται οι φωνές των εκπαιδευτικών από όλη την Ελλάδα για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του σχολείου, ενάντια στην αξιολόγηση-κατηγοριοποίηση-ιδιωτικοποίηση, την επιχειρηματική λειτουργία, την προσπάθεια φίμωσης, τον αυταρχισμό και τις διώξεις εκπαιδευτικών! Παίρνουμε τη σκυτάλη από τις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις της 28ης Φεβρουαρίου που οι εκπαιδευτικοί, με συντριπτικά ποσοστά συμμετοχής στην 24ωρη απεργία, μαζί με τον υπόλοιπο λαό έγιναν ορμητικό ποτάμι που απαίτησε πραγματική δικαιοσύνη, στάθηκε απέναντι στην κυβέρνηση της συγκάλυψης, απέναντι στην πολιτική που νοιάζεται μόνο για τα κέρδη του κεφαλαίου…