Απαιτούμε: Πλήρη ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων της απεργίας. Παύση όλων των διώξεων και κατηγοριών. Αγώνας και αλληλεγγύη μέχρι το τέλος. Νίκη στην ηρωική απεργία των Ναυτεργατών στο Λιμάνι της Πάτρας! Αναμέτρηση – οργάνωση για μια νέα κομμουνιστική αριστερά. ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα (ΑΠΟ). Διεθνιστική Εργατική Αριστερά (ΔΕΑ). Ενωτική Πρωτοβουλία ΜέΡΑ25 – Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά. Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας (ΕΚΚΕ). Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ). Κίνηση Ενωτικής Μαχόμενης Αριστεράς- ΚΕΜΑ. ΚΚΕ (μ-λ). Κομμουνιστική Απελευθέρωση. Μετάβαση – οργάνωση για την κομμουνιστική προοπτική. νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση. Ξεκίνημα – Διεθνιστική Σοσιαλιστική Οργάνωση. ΟΚΔΕ Σπάρτακος. Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΟΚΔΕ). Πολιτική Οργάνωση “Κόκκινο Νήμα”. ΣΕΚ (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα)

Αυτό που αποκαλύπτουν συλλογικά αυτές οι δηλώσεις είναι κάτι που τα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης, τα κράτη και ακόμη και πολλά διεθνή κινήματα συνεχίζουν να παραβλέπουν: η ιρανική κοινωνία των πολιτών δεν είναι ανενεργή ή σιωπηλή και δεν είναι συγχυσμένη. Απέναντι στις βόμβες, τις συλλήψεις, την οικονομική κατάρρευση και τη λογοκρισία, οι εργαζόμενοι, οι εκπαιδευτικοί, οι φυλακισμένοι, οι φεμινίστριες και οι συγγραφείς διατυπώνουν μια σαφή πολιτική θέση που ούτε απολογείται για την Ισλαμική Δημοκρατία ούτε δικαιολογεί τον ισραηλινό μιλιταρισμό… Δεν πρόκειται για μεμονωμένες φωνές. Αυτές οι δηλώσεις αντιπροσωπεύουν τα πιο οργανωμένα και συνεκτικά τμήματα της ιρανικής κοινωνίας, εκείνους που έχουν αντέξει δεκαετίες καταπίεσης και συνεχίζουν να αγωνίζονται για δικαιοσύνη.

Ori Goldberg

Amos Brison

Ο ισχυρισμός του Νετανιάχου ότι η επίθεση αφορούσε την αποτροπή μιας άμεσης απειλής για την εθνική ασφάλεια του Ισραήλ δεν είναι απλώς αστεϊσμός, είναι φανταστικός. Νομίζω ότι στην πραγματικότητα ήταν μια προσπάθεια να ανασυνταχθεί ο κόσμος πίσω από το Ισραήλ. Ο λόγος για τον οποίο ο Νετανιάχου θεώρησε ότι έπρεπε να το κάνει αυτό, ακόμη και με το κόστος της έναρξης ενός ολοκληρωμένου πολέμου, ήταν ότι το Ισραήλ είχε εξαντλήσει σχεδόν όλες τις επιλογές του στη Γάζα μετά από μια σχεδόν διετή γενοκτονική εκστρατεία... Τίποτα από όσα έκανε το Ισραήλ στη Γάζα δεν φαινόταν να πιάνει τόπο. Έτσι, ο Νετανιάχου έκανε αυτό που κάνει καθ’ όλη τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών: άνοιξε ένα άλλο μέτωπο. Το Ιράν ήταν πολύ πιο εύκολο γι’ αυτόν [σε σχέση με άλλα μέτωπα], επειδή η ιδέα ότι η Ισλαμική Δημοκρατία πρέπει να αντιμετωπιστεί με στρατιωτικά μέσα έχει, ίσως, την ευρύτερη και πιο σταθερή συναίνεση στην ισραηλινή πολιτική.

Έγινε επομένως βέβαιο ότι το σιωνιστικό κράτος θα χτυπούσε το έδαφος του Ιράν μάλλον νωρίτερα παρά αργότερα σε μια μεγάλη προσπάθεια να καταστρέψει το στρατιωτικό δυναμικό του καθεστώτος, ιδιαίτερα το πυρηνικό του πρόγραμμα.

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί πρόταση της ελληνικής αποστολής προς τις υπόλοιπες αποστολές και βρίσκεται πλέον προς συζήτηση μέσα στο διεθνές March to Gaza...Η πρωτοβουλία για μία πορεία προς τη Γάζα ήταν μια αρχή. Τώρα ήρθε η ώρα να γίνει μαζικό κίνημα. Καλούμε κάθε συλλογικότητα, πολιτική δύναμη, οργανωμένη ή ανένταχτη φωνή, να συμβάλει σε αυτό το σχέδιο. Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Να δώσουμε συνέχεια. Μόνο όταν ελευθερωθεί η Παλαιστίνη θα έχουμε κάνει το πρώτο βήμα προς έναν ελεύθερο κόσμο.

Carlos Sapir

Από τις 13 Ιουνίου, το Ισραήλ πραγματοποιεί μια θρασύτατη στρατιωτική επίθεση, πλήττοντας τόσο πολιτικούς όσο και στρατιωτικούς στόχους σε όλο το Ιράν. Απέναντι σε αυτή την επίθεση από ένα κράτος με την πλήρη στρατιωτική υποστήριξη του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, το Ιράν έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να αντεπιτεθεί. Με τον τρόπο αυτό, ανοίγει ένα νέο μέτωπο στον πόλεμο ενάντια στη σιωνιστική κατοχή και τη γενοκτονία που διεξάγεται εναντίον των Παλαιστινίων… Κάτω τα χέρια από το Ιράν! Κάτω τα χέρια από την Παλαιστίνη! Να σταματήσει η αμερικανική βοήθεια προς το Ισραήλ τώρα!

Συνέντευξη του Αντρίι Μοβτσάν στον Βίκτορ Όσπρι για το LINKS International Journal of Socialist Renewal.

Αντί να προσεγγίσουν τους αριστερούς στην Ουκρανία (καθώς και στη Ρωσία και σε άλλες μετασοβιετικές χώρες), πολλοί έχουν επιλέξει να αποδεχτούν απλώς τη ρωσική κρατική προπαγάνδα, η οποία ισχυρίζεται ότι ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δεν είχε άλλη επιλογή από το να εισβάλει για να υπερασπιστεί τη Ρωσία από έναν επιθετικό δεξιό γείτονα που κατακλύζεται από νεοναζί. Η αλήθεια, ωστόσο, όπως σημειώνει ο Ουκρανός αριστερός Andriy Movchan, είναι ότι «κανείς δεν έχει κάνει περισσότερα για να προωθήσει και να ενισχύσει τον ουκρανικό εθνικισμό και τα ακροδεξιά κινήματα από τον Πούτιν».

Imran Kamyana

Η σύγκρουση Πακιστάν-Ινδίας στη Νότια Ασία δεν έχει ακόμη καταλαγιάσει πλήρως, τη στιγμή που, στη Μέση Ανατολή, οι φλόγες του πολέμου μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ έχουν και πάλι αναζωπυρωθεί. Βασικά, πρόκειται για τη συνέχιση της ανεξέλεγκτης επιθετικότητας του Ισραήλ στην περιοχή, κατά τη διάρκεια της οποίας η Γάζα έχει καταστραφεί και η γενοκτονία των Παλαιστινίων συνεχίζεται απρόσκοπτα. Σε αυτό το πλαίσιο, οι συνεχιζόμενες εντάσεις μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ έχουν, από πέρυσι, κλιμακωθεί κατά διαστήματα σε άμεσες αντιπαραθέσεις, συμπεριλαμβανομένων επιθέσεων με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη ο ένας εναντίον του άλλου.

Άμεση κατάπαυση του πυρός και τερματισμό της γενοκτονίας στη Γάζα και της ισραηλινής κατοχής στα παλαιστινιακά εδάφη. Άμεση άρση όλων των εμποδίων στην παροχή βοήθειας προς τον πληθυσμό της Γάζας. Προστασία των ακαδημαϊκών και πολιτικών ελευθεριών όσων εκφράζονται ενάντια στην ισραηλινή πολιτική, εντός και εκτός Ισραήλ. Διακοπή κάθε είδους συνεργασίας μεταξύ των ελληνικών πανεπιστημιακών και ερευνητικών ιδρυμάτων και οποιουδήποτε κρατικού φορέα ή ιδιωτικής επιχείρησης του Ισραήλ. Καλούμε τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στα πανεπιστήμια του Ισραήλ να καταδικάσουν ακόμη και τώρα τη θανατοπολιτική που εφαρμόζει το κράτος τους – πολλοί από αυτούς/ές το έχουν ήδη κάνει. 

Από τη πορεία προς τη Γάζα, στη πορεία για τη συγκρότηση ενός διεθνούς κινήματος. Η ελληνική επιτροπή του March to Gaza επιστρέφει από την Αίγυπτο με την πεποίθηση ότι ένα μεγάλο βήμα έγινε – και ότι τίποτα δεν τελειώνει εδώ. Από την πρώτη στιγμή το Global March to Gaza επέμενε: όλα τα μάτια στη Γάζα. Όσες μέρες ήμασταν στην Αίγυπτο ο αποκλεισμός της Γάζας συνεχιζόταν, ο λιμός βαθαίνει και η γενοκτονία εντάθηκε, με την μετατροπή της πείνας σε “παγίδα- θανάτου” από το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ.  Ακόμα περισσότερο, το Ισραήλ να βάζει ξανά φωτιά στην περιοχή και να εκκινεί μια επίθεση προς τον ιρανικό λαό με την στήριξη ΗΠΑ και Δύσης