Nimanthi Rajasingham

Η Σρι Λάνκα βρίσκεται στη δίνη πολιτικής αναταραχής, καθώς η διογκούμενη οικονομική κρίση έχει προκαλέσει εκτεταμένες μαζικές διαδηλώσεις και απεργίες κατά της κυβέρνησης. Στις 9 Μαΐου, ο τότε πρωθυπουργός Μαχίντα Ρατζαπάκσα παραιτήθηκε και αναγκάστηκε να καταφύγει σε ναυτική βάση στο Τρινκομάλε για να γλιτώσει από την οργή του λαού του… Ο Nagesh Rao μίλησε με την Nimanthi Rajasingham για τις ρίζες της κρίσης και τον χαρακτήρα των διαδηλώσεων. Η Δρ. Rajasingham διδάσκει Αγγλικά και Γυναικείες Σπουδές στο Colgate University και πρόσφατα επέστρεψε από μια επίσκεψη στη Σρι Λάνκα.

Αναδημοσίευση από το www.aftoleksi.gr

Με το παρακάτω υλικό επιχειρώ να καταρρίψω ορισμένους μύθους, τόσο τραγικούς όσο η λεγόμενη «αποναζιστικοποίηση», που διαδίδονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καθώς και σε εναλλακτικά μέσα ως έμμεσες ή άμεσες δικαιολογίες για την τρέχουσα ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Η διάχυση τέτοιων πληροφοριών, από την απαρχή της κήρυξης του ολικού πολέμου, αφορά κατά κύριο λόγο ψευδείς ειδήσεις ή μερική πληροφόρηση…Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι κάποιος θα μπορούσε να προσπαθήσει να υπερασπιστεί, μέσω ενός συμπλέγματος διαστρεβλώσεων και ψεμάτων, μια τέτοια επιθετική πράξη που προκαλεί εκατομμύρια θανάτους και μετανάστευση μεταξύ αμάχων, αλλά δυστυχώς φαίνεται πως συμβαίνει ιδιαιτέρως στην ελληνική πραγματικότητα…

Από σήμερα πρέπει να προετοιμάσουμε τους αγώνες του αύριο, βασιζόμενοι μεταξύ άλλων στη μαχητική δυναμική που δημιούργησαν οι εκστρατείες ορισμένων από τους υποψηφίους του NUPES. Πρέπει να συγκροτήσουμε ή να ενισχύσουμε συλλογικότητες έτοιμες να ηγηθούν των επερχόμενων μαχών ενάντια στον αυταρχικό νεοφιλελευθερισμό, ξεκινώντας από την υπεράσπιση των συντάξεών μας...καθώς και αυτός για την υπεράσπιση και την αναβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών. Σε μια κατάσταση όπου ο κίνδυνος της ακροδεξιάς επιβεβαιώνεται, υπάρχει επίσης επείγουσα ανάγκη να οικοδομηθούν εργαλεία αντίστασης και οργάνωσης για το κοινωνικό μας στρατόπεδο, μεταξύ άλλων και σε πολιτικό επίπεδο.

Όλοι το έχουμε ακούσει ξανά και ξανά. Είτε για να δικαιολογηθεί η βάναυση εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, είτε εξίσου συχνά, με τη λογική ότι “και οι δύο πλευρές φταίνε εξίσου”, ακούμε ότι "ο ουκρανικός στρατός σκότωσε 14.000 εθνοτικούς Ρώσους στο Ντονμπάς μεταξύ 2014 και 2022". Είναι μόνο ένα παράδειγμα από τα χιλιάδες που αναμασούνται, χωρίς ποτέ έναν απλό έλεγχο των γεγονότων, από όλα τα -αριστερά και δεξιά- μέσα ενημέρωσης… Σκοπός αυτού του ισχυρισμού είναι να υποστηρίξει ότι, παρόλο που μπορεί ο Πούτιν να αντέδρασε υπερβολικά φτάνοντας μέχρι την εισβολή, ωστόσο ήταν ο ουκρανικός στρατός αυτός που έφταιγε περισσότερο…

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ: Αλληλεγγύη στην ουκρανική αντίσταση. Άμεση αποχώρηση όλων των ρώσικων στρατευμάτων από την Ουκρανία. Πάλη ενάντια σε όλους τους ιμπεριαλισμούς. Daria Saburova, Ilya Budraitskis…Στις 24 Φλεβάρη τα ρωσικά στρατεύματα πέρασαν τα σύνορα και εισέβαλαν στην Ουκρανία. Όμως, η στρατιωτική υπεροπλία της στρατιωτικής μηχανής του ρωσικού ιμπεριαλισμού, δεν μπορεσε να κάμψει την αποφασιστικότητα των ουκρανικών λαϊκών μαζών: συνδικάτα, οργανώσεις υπεράσπισης των πολιτικών δικαιωμάτων, οργανώσεις για τα δικαιώματα των εθνικών μειονοτήτων, ΛΟΑΤΚΙ και φεμινιστικές οργανώσεις, καθώς επίσης φυσικά και οι αριστερές και αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες, κινητοποιήθηκαν από την πρώτη στιγμή…

Volodymyr Artiukh

Η αντι-Μαϊντάν στρατηγική της Ρωσίας ολοκλήρωσε το τέλος της μετασοβιετικότητας καταστρέφοντας όλα τα απομεινάρια του σοβιετικού πολιτισμού από τον οποίο τρέφονταν τα διάδοχα κράτη. Από τη μία πλευρά, πρόκειται για συμβολική αποκομμουνιστικοποίηση –από την κυριολεκτική καταστροφή των μνημείων στην Ουκρανία μέχρι τη ζομποποίηση των σοβιετικών συμβόλων που μετατρέπονται σε σύμβολα των αποικιοκρατικών κατακτήσεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας– από την άλλη πλευρά, πρόκειται για πολιτική και οικονομική «αποκομμουνιστικοποίηση»· απονομιμοποίηση των συνόρων των πρώην δημοκρατιών και καταστροφή των κέντρων της σοβιετικής εκβιομηχάνισης στο Ντονμπάς, τη Μαριούπολη ή το Χάρκοβο. Η μακρά παρακμή της pax postsovietica έχει σχεδόν τελειώσει.

Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα

Οι εκλογές είναι μόνο ένα στάδιο, αλλά είναι μια στιγμή που μπορεί να παίξει ρόλο στην αλλαγή της πλευράς του φόβου για να περάσουμε στην αντεπίθεση. Θέλουμε ο Μακρόν και οι καπιταλιστές φίλοι του να τρομάξουν, όπως το δείχνουν με την επιθετική, ακόμα και παραληρηματική εκστρατεία τους ενάντια στη NUPES. Θέλουμε οι εργατικές τάξεις να ανακτήσουν την αυτοπεποίθησή τους να αγωνιστούν, να οικοδομήσουν μια πολιτική δύναμη που θα μας εκπροσωπεί και θα μας οργανώνει.

Θα πρέπει να σταθούμε αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες στο πλευρό του ουκρανικού λαού, ο οποίος αγωνίζεται για το δικαίωμά του να ζει σε μια χώρα στην οποία να μπορεί ο ίδιος να καθορίσει τη μορφή του πολιτεύματός του, να διεκδικήσει τα δικαιώματά του, να βελτιώσει τις υλικές συνθήκες διαβίωσής του.Με ιδιαίτερη αποφασιστικότητα θα πρέπει να σταθούμε στο πλευρό των οργανώσεων του ουκρανικού κοινωνικού και εργατικού κινήματος, οι οποίες διεξάγουν σήμερα έναν πολύπλευρο αγώνα, αποτελώντας κρίσιμες πτυχές της ουκρανικής αντίστασης, και παλεύοντας όμως ταυτόχρονα ενάντια στη νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση του Ζελένσκι και τους Ουκρανούς ολιγάρχες που προσπαθούν να φορτώσουν όλα τα βάρη του πολέμου στις πλάτες του εργαζόμενου λαού και να του αφαιρέσουν κατακτημένα δικαιώματα με αφορμή τον πόλεμο

Anthony Boynton

Στην Κολομβία διεξήχθη ο πρώτος γύρος των φετινών προεδρικών εκλογών και ορισμένα από τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά. Το γεγονός ότι ο Γκουστάβο Πέτρο, ο υποψήφιος του αριστερού εκλογικού συνασπισμού Pacto Historico, κέρδισε περίπου 8,5 εκατομμύρια ψήφους (40%) δεν αποτέλεσε έκπληξη, αν και η πιθανότητα ο Πέτρο να γίνει πρόεδρος αποτελεί πηγή ανησυχίας, φόβου, ακόμη και πανικού για την πολιτική ακροδεξιά της χώρας… Η δεύτερη και τελική ψηφοφορία θα διεξαχθεί μεταξύ του Πέτρο και του Ερνάντεζ στις 19 Ιουνίου.

Paul Martial

Η Διεθνής Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την επισιτιστική κρίση. Οι ανθρωπιστικές ΜΚΟ, συμπεριλαμβανομένης της OXFAM, αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους ότι πρόκειται για «τη χειρότερη κατάσταση της τελευταίας δεκαετίας» και ο Αντόνιο Γκουτέρες, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, κάνει λόγο για «τυφώνα λιμών». Σε αυτή την παγκόσμια επισιτιστική κρίση, η Αφρική παραμένει η πιο ευάλωτη ήπειρος. Αν και υπάρχουν πολλοί λόγοι για την κρίση αυτή, όλοι έχουν ένα κοινό: πολιτικές επιλογές που είναι αντίθετες με τις ανάγκες των πληθυσμών.