Έ. Χ. Καρ

«Η Οκτωβριανή Επανάσταση και η αυτοδιάθεση των μουσουλμανικών λαών της Ασίας»

«Μουσουλμάνοι της Ρωσίας, τάταροι του Βόλγα και της Κριμαίας, κιργίσιοι και σάρτοι του Τουρκεστάν και της Σιβηρίας, τούρκοι καί τάταροι της Υπερκαυκασίας, τσετσένοι και όρεσείβιοι του Καυκάσου και όλοι εσείς που τα τζαμιά και οι ναοί σας έχουν καταστραφεί, που τα έθιμα σας και η πίστη σας έχουν ποδοπατηθεί από τους τσάρους και τους καταπιεστές της Ρωσίας. Η πίστη σας και τα έθιμα σας, οι εθνικοί σας και πολιτιστικοί σας θεσμοί από σήμερα θα είναι ελεύθεροι και απαραβίαστοι. Οργανώστε την εθνική σας ζωή με πλήρη ελευθερία. Έχετε το δικαίωμα. Να ξέρετε ότι τα δικαιώματα σας, όπως και τα δικαιώματα όλων των λαών της Ρωσίας, βρίσκονται κάτω από την προστασία της επανάστασης και των οργάνων της, των σοβιέτ των εργατών, στρατιωτών και αγροτών. Δώστε την υποστήριξη σας στην επανάσταση αυτή και την κυβέρνηση της»

Dave Crouch

Μπολσεβίκοι και Ισλάμ

Η ελευθερία της θρησκείας ήταν μια σημαντική πλευρά της εθνικής ελευθερίας για τις καταπιεσμένες εθνικότητες των πρώην Ρώσικων αποικιών. Η πολιτική των Μπολσεβίκων στόχευε στο να αποκαταστήσει τις εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες από τα εγκλήματα που είχε κάνει σε βάρος τους ο τσαρισμός. Αυτό δεν ήταν μόνο ζήτημα δικαιοσύνης και στοιχειώδους δημοκρατίας αλλά και απαραίτητη προϋπόθεση για να αναδειχθούν οι ταξικές διαφορές μεταξύ των Μουσουλμάνων. Η εθνική αυτονομία και ανεξαρτησία των μειονοτήτων από τη Ρωσία ήταν κομβική Σοβιετική πολιτική.

Joseph Daher

Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν μιλάμε για τον ισλαμικό φονταμενταλισμό ή τον ισλαμισμό σε ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο, για να μην παρασυρθούμε από την επικρατούσα τάση της οριενταλιστής και ρατσιστικής ατμόσφαιρας εναντίον των μουσουλμανικών κοινοτήτων στην Ευρώπη. Πρέπει να αγωνιστούμε ενάντια στον Οριενταλισμό και στον ρατσισμό και να δείξουμε ότι η Daesh [ISIS] δεν μπορεί να κατανοηθεί από την ανάγνωση του Κορανίου ή ανατρέχοντας στην ισλαμική ιστορία. Εάν προσπαθήσουμε να βρούμε τις αιτίες για την ISIS στη θρησκεία, δεν θα βγάλουμε κανένα νόημα. Πρόκειται για μια μορφή ουσιοκρατίας.

Στην ψηφοφορία στη Βουλή η κυβέρνηση συγκέντρωσε 118 ψήφους βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, επομένως είναι κάτω από το όριο των 120 βουλευτών, δηλαδή έχει χάσει τη “δεδηλωμένη”.

Με νομοσχέδιο που εξειδικεύει την αντιλαϊκή συμφωνία της 13ης Ιουλίου 2015, η κυβέρνηση μετά τη συμφωνία με την τετράδα των Θεσμών, φέρνει στην Ολομέλεια της Βουλής, παραμονές Δεκαπενταύγουστου, ένα νέο πακέτο εκθεμελίωσης των εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων. Μέτρα βαθιά ταξικά και αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, που πλήττουν βάναυσα τους εργαζόμενους Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα την ίδια ώρα που ξαναχαρίζουν δισ. στις τράπεζες και στους βιομήχανους και κυρίως διαμορφώνουν ένα τοπίο κατεδάφισης όποιων εργατικών δικαιωμάτων απέμειναν, προκειμένου να εξασφαλιστεί η νέα «ανάπτυξη» των καπιταλιστικών κερδών.

Sherry Wolf

Το 1917 όλοι οι νόμοι εναντίον της ομοφυλοφιλίας μαζί με τον υπόλοιπο ποινικό κώδικα ακυρώθηκαν από την νέα επαναστατική κυβέρνηση. Το συναινετικό σεξ θεωρήθηκε προσωπικό ζήτημα. Οι γκέι ήταν ελεύθεροι να ζήσουν όπως ήθελαν χωρίς την παρέμβαση του κράτους αλλά και τα σοβιετικά δικαστήρια ενέκριναν επίσης τον γάμο μεταξύ ομοφυλόφιλων. Υπάρχουν ακόμα και καταγεγραμμένα παραδείγματα εγχείρησης αλλαγής φύλου την δεκαετία του 1920. Με άλλα λόγια, η επανάσταση πραγματοποίησε αυτό το μεγαλειώδες κοινωνικο - σεξουαλικό άλμα τρία χρόνια πριν οι γυναίκες στην Αμερική καταφέρουν να κερδίσουν το δικαίωμα στην ψήφο και περίπου ενενήντα χρόνια πριν το Ανώτατο δικαστήριο των ΗΠΑ καταργήσει όλους τους νόμους για σοδομισμό.

Αντώνης Δραγανίγος

Παναγιώτης Μαυροειδής

Ας μην ψάξουμε άλλο σε ένα νέο γύρο «λύσεων», (καπιταλιστική ανάπτυξη εκτός ευρώ, εντός ΕΕ, ισχυρό κράτος, κεϋνσιανη αναδιανομή κλπ), που δεν αμφισβητεί το «δυτικό» και καπιταλιστικό πλαίσιο. Απέναντι σε μια ΕΕ και ένα σύστημα που μεταλλάσσεται όλο και πιο αντιδραστικά και μια ρεφορμιστική λύση υποταγής που κατέρρευσε, μόνο ο φρέσκος αέρας της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και της επαναστατικής προοπτικής μπορεί να συγκινήσει τις πιο μάχιμες ριζοσπαστικές δυνάμεις της εργατικής τάξης και της νεολαίας και να ανοίξει νέους δρόμους.

[Αναδημοσίευση]

«Οπως το ’22 οι διωγμένοι Ελληνες της Μικράς Ασίας πάλευαν με νύχια και με δόντια στην προκυμαία του λιμανιού της Σμύρνης να σκαρφαλώσουν σ’ ένα πλοίο για να σωθούν, έτσι τώρα οι πρόσφυγες πολέμου από τη Συρία δίνουν μάχη να επιβιβαστούν στο τρένο. Ματώνει η καρδιά σου βλέποντας παιδάκια να προσπαθούν να γαντζωθούν στα παράθυρα των βαγονιών με το ξεκίνημα της αμαξοστοιχίας», λέει στην «Κ» ο σταθμάρχης του ΟΣΕ Γιάννης Μπούρας.

Επείγει σήμερα να καθορίσουμε τη σημασία του εργατικού ελέγχου και τις συνέπειες του, να δείξουμε την αξία του στον αγώνα για το σοσιαλισμό και να τον διαχωρίσουμε από τις ρεφορμιστικές του παραλλαγές - την από κοινού απόφαση (μικτή επιτροπή εργαζομένων και διοίκησης για τη λήψη αποφάσεων) και τη «συμμετοχή».

Ο εργατικός έλεγχος είναι αίτημα μεταβατικό, μια ιδιαίτερα αντικαπιταλιστική διαρθρωτική μεταρρύθμιση. Το αίτημα αυτό πηγάζει από τις άμεσες ανάγκες των μαζών και τις οδηγεί να εξαπολύσουν αγώνες που θέτουν σε αμφισβήτηση την ίδια την ύπαρξη του καπιταλιστικού συστήματος και του αστικού κράτους. Ο εργατικός έλεγχος είναι τέτοιο αίτημα που ο καπιταλισμός δεν μπορεί ούτε να το απορροφήσει ούτε να το χωνέψει όπως κατάφερε να κάνει με όλες τις άμεσες διεκδικήσεις των εργαζομένων μέσα στα τελευταία 50 χρόνια - από τις αυξήσεις των μισθών ως το δώρο, από την κοινωνική νομοθεσία ως την πληρωμή των ημερών της άδειας.