Joseph Daher

Στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, ο ευνοιοκρατικός καπιταλισμός ενισχύθηκε από την κληρονομική φύση του κράτους στο οποίο τα κέντρα δύναμης (πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά) μέσα σε ένα καθεστώς συγκεντρώνονται σε μία οικογένεια και την κλίκα της, στη Συρία στην οικογένεια του Ασαντ. Στο κληρονομικό καθεστώς της Συρίας, είχαμε την ανάπτυξη μιας μορφής ευνοιοκρατικού καπιταλισμού κατά τις τελευταίες δεκαετίες, όπου κυριαρχούσαν εισοδηματίες που αναζητούσαν συμμαχίες με πολιτικούς διαμεσολαβητές (με επικεφαλής την οικογένεια της μητέρας του Άσαντ) και την αστική τάξη που υποστηρίζει το καθεστώς. Με άλλα λόγια, οι κύκλοι κοντά στην κυρίαρχη οικογένεια εκμεταλλεύονται την επικράτησή τους για να συγκεντρώσουν σημαντικές περιουσίες.

Πολύ πρόσφατα, το υπουργικό συμβούλιο της Γερμανίας ενέκρινε νομοσχέδιο που θα εξαλείψει τις καταδίκες δεκάδων χιλιάδων Γερμανών για «ομοφυλοφιλικές πράξεις» σύμφωνα με τον αντι-ομοφυλοφιλικό νόμο της χώρας, γνωστό ως «παράγραφος 175». Ο νόμος αυτός χρονολογείται από το 1871, όταν δημιουργήθηκε ο πρώτος νομικός κώδικας της σύγχρονης Γερμανίας. Καταργήθηκε το 1994. Αλλά υπήρξε ένα σοβαρό κίνημα για την κατάργηση του νόμου το 1929 ως μέρος ενός ευρύτερου κινήματος των δικαιωμάτων LGBTQ. Αυτό συνέβη λίγο πριν από την άνοδο των Ναζί στην εξουσία, που επέκτειναν τον αντι-ομοφυλοφιλικό νόμο και στη συνέχεια προσπάθησαν να αφανίσουν τους Ευρωπαίους ομοφυλόφιλους και τρανς ανθρώπους.

Omar Hassan

Οι εντάσεις στο Λίβανο κλιμακώνονται για άλλη μια φορά καθώς η Σαουδική Αραβία απειλεί να ανοίξει ακόμα ένα μέτωπο στον ψυχρό πόλεμο με το Ιράν. Η αιτία για την τελευταία κρίση ήταν η παραίτηση του πρωθυπουργού Σαάντ Χαρίρι, ο οποίος ήταν ο κύριος εκπρόσωπος της Σαουδικής Αραβίας μετά τη δολοφονία του πατέρα του το 2005.

Pedro Huarcaya

Μπολιβαριανή διαδικασία, η οποία προκάλεσε μεγάλες προσδοκίες στη ριζοσπαστική αριστερά, βρίσκεται σήμερα σε κρίσιμη κατάσταση. Μεταξύ Απριλίου και Ιουλίου του 2017, η χώρα αντιμετώπισε βίαιες συγκρούσεις. Η πολιτική πόλωση μεταξύ των υποστηρικτών της κυβέρνησης και των αντιπάλων της έφθασε σε πολύ υψηλά επίπεδα, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, που αντιμετωπίζει μια αυξανόμενη επισφάλεια, δεν υποστηρίζει καμία πλευρά.

Ακόμη και δέκα χρόνια μετά, η πρώτη εικόνα που έρχεται στο μυαλό για τον Βουδισμό Τεραβάντα είναι αυτή της Σαφράν επανάστασης στην Μιανμάρ τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο του 2007: χιλιάδες βουδιστές μοναχοί που διαδήλωναν ειρηνικά στους δρόμους των Γιανγκόν, Μανταλάι, Πακόκκου, Σιττούε και σε άλλες πόλεις εναντίον της στρατιωτικής χούντας που κυβερνούσε. Αυτοί οι ειρηνικοί μοναχοί εξακολουθούν να υπάρχουν, αν και πολλοί από αυτούς κρύβονται ή έφυγαν στο εξωτερικό. Αλλά οι Βιρμανοί μοναχοί σήμερα μέσα από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων κηρύσσουν τη βία αντί για την ειρήνη και την «αποφασιστική δράση» αντί για τον διαλογισμό.