Julien Salingue

Ντά’ις; Το όνομα αυτό ήταν στα χείλη όλων για αρκετούς μήνες, ιδιαίτερα μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι... Το Ισλαμικό κράτος ελέγχει μια περιοχή μεγαλύτερη από τη Βρετανία, με πληθυσμό μεταξύ 8 και 10 εκατομμυρίων ανθρώπων, και τους τελευταίους μήνες έχει εντείνει τις επιθέσεις έξω από «σύνορα» του, από τη Βηρυτό στο Σαρμ Ελ Σέιχ μέσω της Τυνησίας και της Τουρκίας. Έχει γίνει μια ανεξάντλητη πηγή για άρθρα και παρεμβάσεις από «ειδικούς», αλλά και για φήμες και φαντασιώσεις. Η καθαρή ενσάρκωση της «απόλυτης βαρβαρότητας», ένα «πλάσμα» των Ηνωμένων Πολιτειών, μια έκφραση του «καθυστερημένου» χαρακτήρα των αραβικών κοινωνιών... Τι ακριβώς είναι;

Ρατσιστικό τάγμα εφόδου στη Λέρο επιτέθηκε αρχικά στους πρόσφυγες μαζί με τα ΜΑΤ και στη συνέχεια εναντίον εθελοντών, έχοντας την πολιτική κάλυψη της δημοτικής αρχής.

Joseph Daher

Τα δυτικά κράτη, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, θέλουν να αποδείξουν ότι το Ισλαμικό Κράτος (ή Ντά’ις) είναι ο κύριος εχθρός, γιατί αποτελεί έναν περιφερειακό και διεθνή παράγοντα αστάθειας, ιδιαίτερα με τις τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρώπη…

Στις 6 Ιουλίου περισσότεροι από 50.000 διαδηλωτές, μέλη των συνδικαλιστικών οργανώσεων και εργαζομένοι από όλη την Ουκρανία συγκεντρώθηκαν στο Κίεβο σεμιαπανουκρανική διαδήλωση κοντά στο ουκρανικό κοινοβούλιο, για να διαμαρτυρηθούν για τις αυξήσεις στην τιμή του φυσικού αερίου και στα δημοτικά τέλη (θέρμανσης, ύδρευσης και ηλεκτρικής ενέργειας), φωνάζοντας το σύνθημα «ευρωπαϊκές τιμές! - ευρωπαϊκοί μισθοί».

Έχουν περάσει 3.5 μήνες από την εγκατάσταση των προσφύγων στην κατασκήνωση του Σουνίου. Η άφιξη των προσφύγων τελικά δεν έφερε την καταστροφή που φοβόταν μερίδα του κόσμου η οποία υιοθετούσε ξενοφοβικές ρητορικές.

Του Σπύρου Ψ.

Όπως η αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας, έτσι και η «έξοδός» της από την επίσημη ψυχιατρική, αποτέλεσαν σημαντικά γεγονότα για τα κοινωνικά και πολιτικά κινήματα του 20ού αλλά και του 21ου αιώνα. Λίγοι ίσως νεότεροι ομοφυλόφιλοι γνωρίζουν ότι για πολλούς ανθρώπους παγκοσμίως, εκτός της γκέι κοινότητας, η «έξοδος» της ομοφυλοφιλίας από την επίσημη ψυχιατρική θεωρείται ένα δώρο για την ανθρωπότητα, νίκη κατά της αυθαιρεσίας και της βίας της ψυχιατρικής, νίκη για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Έφη Γανιάρη, Δώρα Κανελλοπούλου, Βιβή Κασβίκη, Ντίνα Ρέππα

Βρισκόμαστε τέσσερις μήνες μετά την υπογραφή της συμφωνίας ανάμεσα στην ΕΕ και την Τουρκία και την έναρξη της εφαρμογής της. Οι συνθήκες έχουν σκληρύνει εξαιρετικά, οι πρόσφυγες έχουν εγκλωβιστεί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, χωρίς χαρτιά, χωρίς δικαιώματα, χωρίς να μπορούν να μετακινηθούν στους τόπους που επιθυμούν. 60.000 άνθρωποι, που σώθηκαν από τις βόμβες του πολέμου, τη φτώχεια και από πολιτικές και κοινωνικές διώξεις, ζουν σε συνθήκες αθλιότητας. Πολλοί από αυτούς ζουν αποκομμένοι από κατοικημένες περιοχές, σε συνθήκες περιστολής των στοιχειωδών δημοκρατικών και αστικών δικαιωμάτων τους. Στην πραγματικότητα ισχύουν συνθήκες σοβαρότατης παρακώλυσης μέχρι και απαγόρευσης της ελεύθερης επικοινωνίας τους.

Επειδή ο αθλητισμός δε μας ενώνει (και καλά κάνει), επειδή οι σχολές και τα γυμναστήρια μας δε χωρούν τους φασίστες και τους ναζί, δεν υπήρχε κανένας λόγος να παραμείνουμε στον ίδιο χώρο με αυτούς, νομιμοποιώντας την παρουσία τους σε δημόσιους χώρους. Δεν έχω τη λογική του no politica στον αθλητισμό, πολύ περισσότερο όταν αφορά μισάνθρωπους νοσταλγούς του Χίτλερ, των κρεματορίων, των στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Αγωνιζόμαστε: Για πάρκο υψηλού πρασίνου. Ενάντια στην οικοπεδοποίηση. Ενάντια σε επιχειρηματικές δραστηριότητές σε βάρος της ζωής και της ελευθερίας μας
Για ελεύθερη πρόσβαση στον χώρο και στην παραλία. Για προάσπιση των κοινωνικών υπηρεσιών. Ενάντια στον βίαιο εκτοπισμό των προσφύγων σε ακόμα χειρότερα στρατόπεδα. 

Καλούμε σε νέα συνέλευση ΔΕΥΤΕΡΑ 4/7 στις 19:00 στην πλατεία Σουρμένων, στο Ελληνικό