UPRG Cassacá-64

Το απόγευμα της Τετάρτης 26 Νοεμβρίου, η τηλεόραση της Γουινέας-Μπισάου (TGB), ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Γουινέας-Μπισάου, ανακοίνωσε «τη δημιουργία μιας στρατιωτικής διοίκησης που αναλαμβάνει τον έλεγχο της χώρας, αναστέλλοντας το σύνταγμα και την τρέχουσα εκλογική διαδικασία έως ότου δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για την επιστροφή στην ομαλότητα». Έτσι ανακοινώθηκε το πραξικόπημα στη Γουινέα-Μπισάου. Για εμάς, είναι απαραίτητο, πρώτα απ’ όλα, να είμαστε σαφείς: πρόκειται για αυτοπραξικόπημα του Ουμάρο Σισσόκο Εμπαλό και της στρατιωτικής ηγεσίας, όταν συνειδητοποίησαν την ήττα τους στις προεδρικές εκλογές της 23ης Νοεμβρίου, έπειτα από την αναμφισβήτητη έκφραση της βούλησης του λαού της Γουινέας-Μπισάου να απορρίψει το δικτατορικό τους σχέδιο.

United Left Platform

Η σημερινή συγκυρία είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για τα έθνη και τους λαούς της Λατινικής Αμερικής – και για τις κοινότητες σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι ενέργειες της αμερικανικής κυβέρνησης μας θέτουν όλους σε κίνδυνο. Ενώ οι δολοφονικές βομβιστικές επιθέσεις εναντίον μικρών σκαφών στην Καραϊβική και τον Ειρηνικό Ωκεανό από το καθεστώς Τραμπ αποτελούν από μόνες τους εγκλήματα παγκόσμιας εμβέλειας, δεν συμβαίνουν μεμονωμένα. Σηματοδοτούν ανοιχτά την πρόθεση του Τραμπ και της κυβέρνησής του να κηρύξουν πόλεμο στη Βενεζουέλα, προκειμένου να εγκαταστήσουν ένα φιλοαμερικανικό καθεστώς-μαριονέτα στη χώρα αυτή – ή να αναγκάσουν την υπάρχουσα κυβέρνηση να παραδώσει τους πετρελαϊκούς πόρους της Βενεζουέλας στην εκμετάλλευση των αμερικανικών εταιρειών.

Elsa Collonges

Η παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού και η οικολογική της διάσταση προκαλούν μια μεγάλη πολιτική κρίση. Στις χώρες του Βορρά, και ειδικότερα στη Γαλλία, η αστική τάξη επιδιώκει να ξεκαθαρίσει βίαια και γρήγορα τους λογαριασμούς της με τον κοινωνικό συμβιβασμό που επιτεύχθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ταξική πάλη σήμερα μοιάζει περισσότερο με ένα μείγμα του τέλους του 19ου αιώνα και της δεκαετίας του 1930 παρά με οτιδήποτε έχουμε βιώσει τις τελευταίες πέντε δεκαετίες. Πρέπει να οικοδομήσουμε ένα ενιαίο μέτωπο, τόσο για να ανασυγκροτήσουμε την τάξη όσο και για να καταπολεμήσουμε την άνοδο της ακροδεξιάς – δηλαδή, να συνδυάσουμε στοιχεία αποσαφήνισης με μια ενοποιητική πολιτική προσέγγιση. Τα ιστορικά και θεωρητικά επιτεύγματα του πολιτικού μας ρεύματος αποτελούν εργαλεία που πρέπει τώρα να οικειοποιηθούμε, να επικαιροποιήσουμε και να εφαρμόσουμε συλλογικά.

Το ΚΚΕ αρνείται τη σημασία και την αξία του μεταβατικού προγράμματος, παρ’ ότι μας το διδάσκει η ιστορία του Μπολσεβίκικου Κόμματος και το επιβάλλουν οι θέσεις και αποφάσεις των 4ων πρώτων συνεδρίων της Κομμουνιστικής Διεθνούς, σαν αναντικατάστατο  εργαλείο στην ανάπτυξη της συνείδησης της εργατικής τάξης, στο δρόμο για την εξουσία. Το μεταβατικό καθιερώθηκε από την ΚΔ σε αντίθεση με τη σοσιαλδημοκρατία της οποίας το πρόγραμμα συνίστατο στο μίνιμουμ – άμεσες διεκδικήσεις – και στο μάξιμουμ όπου παρέπεμπε στη δικτατορία του προλεταριάτου τα μεταβατικά αιτήματα.

 Το Μέγαρο Μαξίμου, το Υπουργείο Δικαιοσύνης, η ηγεσία της δικαστικής ιεραρχίας, η κυβερνητική παράταξη στους δικηγόρους, το συνδικαλιστικό κατεστημένο και οι εργοδότες του κλάδου, τρέμουν την ιδέα ότι οι δικηγόροι θα αξιοποιήσουν τις εκλογές για να στείλουν μήνυμα ανατροπής. Το πρώτο βήμα έγινε στις εκλογές του 2021: το 10% των δικηγόρων στις κάλπες των συνδυασμών και το 15% στις κάλπες των προέδρων ανέδειξαν την Εναλλακτική Παρέμβαση σε ανερχόμενο πολιτικό και συνδικαλιστικό ρεύμα, φέρνοντάς μας στην τρίτη θέση, ενώ οι νέες κάλπες από 27 έως 40 ανέδειξαν τον υποψήφιο της Εναλλακτικής Θανάση Καμπαγιάννη πρώτο στις προτιμήσεις των νέων δικηγόρων. Σήμερα, το βήμα αυτό μπορεί να ολοκληρωθεί. Γι' αυτό λέμε ότι οι φετινές εκλογές είναι μια ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη.

Ο ρατσισμός τους συνοδεύεται συχνά από την ανοησία ότι «ήμασταν διαφορετικοί». Αυτός ο μύθος δεν πείθει. Ήμασταν ακριβώς όπως αυτοί. Αν η ακροδεξιά θέλει να γίνει συναισθηματική για την ιστορία, πρέπει να της υπενθυμίσουμε ότι οι καλύτεροι σύμμαχοί μας, οι ήρωές μας, αυτοί που πρέπει να θαυμάζουμε, ήταν εκείνοι στο Λίβερπουλ και το Λονδίνο, τη Βοστώνη, τη Νέα Υόρκη και τη Μελβούρνη που στάθηκαν σταθερά ενάντια στην ξενοφοβία και τον ρατσισμό κατά των μεταναστών και είπαν: «Είστε ευπρόσδεκτοι εδώ!». Οι εχθροί μας, τότε όπως και τώρα, είναι οι φανατικοί που επιδιώκουν να διαιρέσουν τους εργαζόμενους, που προσπαθούν να κάνουν αποδιοπομπαίους τράγους τους φίλους, τους γείτονες και τους συναδέλφους μας. Ας το πούμε ξεκάθαρα: όλοι όσοι ζουν εδώ ανήκουν εδώ.

 Η αριστερά στη Βρετανία βρίσκεται στη μέση της πιο σημαντικής ίσως διαδικασίας σχηματισμού κόμματος από την ίδρυση του Εργατικού Κόμματος το 1900. Η διαδικασία αποδεικνύεται αργή και δύσκολη, αν και η ανάγκη είναι πιο επείγουσα από ποτέ. Η ακροδεξιά έχει γίνει όλο και πιο ισχυρή τα τελευταία δύο χρόνια, και η κυβέρνηση των Εργατικών την ακολουθεί με λιγότερη ντροπή (και λιγότερη εκλογική επιβράβευση) από ποτέ. Με το δικομματικό σύστημα να βρίσκεται σε μια άνευ προηγουμένου κρίση, το Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκεται σε έναν επικίνδυνο δρόμο προς μια ακροδεξιά κυβέρνηση, αλλά υπάρχουν εξαιρετικές ευκαιρίες για την αριστερά να αντιστρέψει την κατάσταση.

Μετάφραση ΤΠΤ – “4”

Η παράδοση αυτή της Ουκρανίας θα ήταν καταστροφική για τους πληθυσμούς της, που θα παραδίδονταν στη γενοκτονική βία του καθεστώτος Πούτιν. Αυτό θα ενθάρρυνε και νέες πολιτικές προσάρτησης από τη Ρωσία στα σύνορά της, ή ακόμη και από τις ΗΠΑ προς τη Γροιλανδία ή την Κίνα προς την Ταϊβάν. Και ευρύτερα, θα αποτελούσε τρομερό πλήγμα για το κοινωνικό μας στρατόπεδο και θα επιτάχυνε τη σημερινή παγκόσμια φασιστικοποίηση καθώς και τη λογική της για μοιρασιά σφαιρών επιρροής μεταξύ αυταρχικών ηγετών. Ο αγώνας του ουκρανικού λαού βρίσκεται στο επίκεντρο της αντιφασιστικής αντίστασης του 21ου αιώνα. Η ακροδεξιά δεν κάνει λάθος, άλλωστε, που υποστηρίζει ομόφωνα το σχέδιο Τραμπ-Πούτιν.

Δίκτυο Αλληλεγγύης στην Ουκρανία (ΗΠΑ) - Ενάντια στο σχέδιο παράδοσης της Ουκρανίας από τον Τραμπ

Ο ιμπεριαλιστικός εκφοβισμός σπάνια είναι τόσο ανοιχτός και θρασύς. Ο Ντόναλντ Τραμπ απαίτησε την περασμένη εβδομάδα από την Ουκρανία να αποδεχτεί το σχέδιο παράδοσης που πρότεινε μέχρι την Ημέρα των Ευχαριστιών, στις 27 Νοεμβρίου, αλλιώς θα χάσει και το ελάχιστο που απομένει από την αμερικανική υποστήριξη προς την Ουκρανία, δηλαδή την ανταλλαγή δορυφορικών πληροφοριών σχετικά με τις θέσεις του ρωσικού στρατού και την πώληση όπλων στην Ουκρανία μέσω Ευρωπαίων αγοραστών. Ο Τραμπ σταμάτησε κάθε άλλη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια προς την Ουκρανία όταν επανήλθε στο αξίωμα τον Ιανουάριο.

Στις 29 Νοεμβρίου, ημέρα που ο ΟΗΕ έχει ορίσει ως Διεθνή Ημέρα Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό, κατεβαίνουμε στον δρόμο για να θυμίσουμε ότι η Παλαιστίνη συνεχίζει να παραμένει υπό κατοχή, απαρτχάιντ και γενοκτονία — και ότι η διεθνής κοινότητα έχει ιστορική υποχρέωση απέναντι στον παλαιστινιακό λαό και τα αναπαλλοτρίωτα δικαιώματά του. Το BDS Greece καλεί όλες και όλους στη συγκέντρωση - πορεία: 29/11 – 14:30 Πάρκο Ελευθερίας → Πρεσβεία Ισραήλ. Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη Γάζα — βασισμένη στο απαράδεκτο αμερικανο–ισραηλινό σχέδιο Τραμπ–Νετανιάχου — αποτελεί κατάργηση στην πράξη του διεθνούς δικαίου, ανατροπή δεκαετιών ψηφισμάτων του ίδιου του ΟΗΕ και μια επικίνδυνη επαναφορά της κλασικής αποικιοκρατίας.