Lena Souza

Vero Chulde

Η πανεθνική απεργία που συγκλονίζει το Εκουαδόρ έχει φτάσει σε ένα αποφασιστικό σημείο. Η βία της κυβέρνησης του Ντανιέλ Νομπόα έφτασε σε ένα νέο επίπεδο με τη δολοφονία του ηγέτη των αυτοχθόνων Εφραΐν Φουέρες στην Ιμπαμπούρα, αποτέλεσμα της στρατιωτικής καταστολής. Αντί να σταματήσει τις κινητοποιήσεις, αυτό το έγκλημα πολλαπλασίασε την οργή σε όλη τη χώρα και ενίσχυσε την αντίσταση του λαού. Ο Νομπόα εξαπολύει καταστολή με όλες τις δυνάμεις: βόμβες, όπλα και στρατιωτικοποίηση των περιφερειών. Η εκτελεστική εξουσία έχει αναπτύξει την Εθνική Αστυνομία και τις Ένοπλες Δυνάμεις ενάντια στις διαδηλώσεις, χρησιμοποιώντας δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και ακόμη και πυροβόλα όπλα εναντίον ολόκληρων κοινοτήτων. Αναφορές που κυκλοφορούν από διάφορες επαρχίες καταγγέλλουν επιδρομές, αυθαίρετες συλλήψεις, παρενοχλήσεις και επιθέσεις σε κοινοτικά κέντρα όπου καταφεύγουν οι διαδηλωτές.

Έτσι, με μια ακόμα απαγορευτική και κατασταλτική, κατεπείγουσα μάλιστα νομοθετική της πρωτοβουλία η κυβέρνηση επιχειρεί να ενισχύσει τον κρατικό αυταρχισμό, να εγγράψει τη διάθεση εκδίκησης στους συγγενείς των θυμάτων Τεμπών και στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας που στέκεται δίπλα τους και να οπλίσει τους κατασταλτικούς της μηχανισμούς για νέες εφορμήσεις, ξύλο, χημικά, προσαγωγές, συλλήψεις, διώξεις και δίκες… Το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη από σήμερα μαγαρίζεται νομικά και καθίσταται μνημείο κυβερνητικής υποκρισίας. Μόνο που όποιος τα βάζει με την κοινωνία είναι σαν να πετάει του ήλιου πέτρες : Δεν θε αργήσουν πολύ να επιστρέψουν στο κεφάλι του.

Cesar Neto

Ένα ξεκάθαρο κύμα αγώνων συγκλονίζει την Αφρική. Αρχικά περιορισμένοι στην υποσαχάρια Αφρική (Κένυα, Γκάνα, Μοζαμβίκη, Αγκόλα και Μαδαγασκάρη), οι αγώνες αυτοί εξαπλώνονται πλέον προς τα βόρεια με κινητοποιήσεις στο Μαρόκο. Όλοι αυτοί οι αγώνες είναι εκρηκτικοί και ριζοσπαστικοί, και στερούνται ταξικής καθοδήγησης. Κουρασμένοι να πληρώνουν για την καπιταλιστική κρίση, οι νέοι του Μαρόκου λένε δυνατά και ξεκάθαρα: «Είμαστε οι νέοι. Δεν είμαστε παράσιτα». Υπάρχει επίσης μια απεργία των εργαζομένων στον τομέα του πετρελαίου στο μεγαλύτερο και πιο σύγχρονο διυλιστήριο της ηπείρου, το οποίο βρίσκεται στη Νιγηρία. Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν στις 27 Σεπτεμβρίου και οργανώθηκαν από τη Γενιά Ζ, η οποία είναι γνωστή ως Γενιά Ζ 212 στο Μαρόκο. Ο αριθμός 212 αναφέρεται στον διεθνή κωδικό κλήσης της χώρας.

Για να μην περάσει αυτό το απαράδεκτο, χουντικού τύπου μέτρο κατεβαίνουμε στον δρόμο. Ο χώρος της Πλατείας Συντάγματος δεν ανήκει στους κυβερνητικούς οργανωτές της Συγκάλυψης και στους μηχανισμούς τους! ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ – για να εκφράζεται η κοινωνική διαμαρτυρία, «κάτω από τη μύτη» μιας Βουλής που είναι επιτελείο της συγκάλυψης (όπως και ένα σωρό άλλοι «θεσμοί») και της ψήφισης αντεργατικών-αντιλαϊκών μέτρων. Παλεύουμε για να μην περάσει η επικίνδυνη, αντιδημοκρατική τροπολογία. Εργαζόμενοι, νέοι, φτωχοί, όλοι εμείς που απαιτούμε «Οξυγόνο» και «Δικαιοσύνη», που δεν αντέχουμε άλλο το καθεστώς συγκάλυψης, ακρίβειας, φτώχειας, 13ωρου, πολέμου, καταστολής…ΘΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ, πάση θυσία.

Στα 60 χρόνια που πέρασαν από τη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα γράφτηκαν γι’ αυτόν δεκάδες κείμενα σε εφημερίδες, περιοδικά και ηλεκτρονικά μέσα, καθώς και βιβλία. Για τις οικογενειακές καταβολές του, τα παιδικά και νεανικά του χρόνια, τη συμμετοχή του στο φοιτητικό κίνημα και τα κινήματα του 114 και του 15% , για τη δολοφονία του. Παραμένει όμως ως σήμερα ένα κενό, ένα νεκρό σημείο. Δεν έχει αναδειχτεί ο πυρήνας των απόψεών του, που διαμόρφωσε μέσα από τη συμμετοχή του στο κομμουνιστικό και ευρύ αριστερό κίνημα. Η ουσία της πολύπλευρης προσωπικότητάς του παραμένει έτσι στη σκιά. Το κενό αυτό έρχεται να καλύψει η έκδοση αυτού του βιβλίου με αφορμή την 60ή επέτειο της δολοφονίας του.

Από τις Εκδόσεις Εύμαρος κυκλοφόρησε πρόσφατα το βιβλίο «Γκέοργκ Λούκατς, Η Καταστροφή του Λόγου, Νίτσε». Περιλαμβάνει το αφιερωμένο στον Νίτσε κεφάλαιο της «Καταστροφής του Λόγου», από τα κύρια φιλοσοφικά έργα του Λούκατς. Η μετάφραση έγινε από τους Ηώς Δούκα και Νίκο Φούφα, ενώ το βιβλίο περιέχει ακόμη έναν Πρόλογο του Ιβόν Κινιού και ένα Επίμετρο του Χρήστου Κεφαλή, που έκανε και την επιμέλεια. Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου και ένα απόσπασμα από το έργο.

Joseph Daher

Μετά τη δολοφονία του Ισμαΐλ Χανίγια από το Ισραήλ στην Τεχεράνη στις 31 Ιουλίου 2024, τον διαδέχθηκε ως επικεφαλής του πολιτικού γραφείου της Χαμάς για ολόκληρο το κίνημα ο Γιαχιά Σινουάρ, ο οποίος ηγούνταν του πολιτικού γραφείου της Χαμάς για τη Λωρίδα της Γάζας από το 2017. Σύμφωνα με τον Οσάμα Χαμντάν, ανώτερο αξιωματούχο της Χαμάς στη Βηρυτό, ο οποίος μίλησε στο al-Jazeera, η επιλογή αυτή έγινε «ομόφωνα». Ο ίδιος ο Σινουάρ σκοτώθηκε από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής, οι οποίες προφανώς δεν γνώριζαν την ταυτότητά του, στις 17 Οκτωβρίου 2024.

Jorge Escalante

Η πτώση της Ντίνα Μπολουάρτε από την προεδρία του Περού προκλήθηκε από τον φουτζιμορισμό και τους αντιδραστικούς συμμάχους του στο κοινοβούλιο. Το Κογκρέσο αποφάσισε να καθαιρέσει την πρόεδρο λίγους μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές, που είχαν προγραμματιστεί για τις 12 Απριλίου 2026. Ο αμφιλεγόμενος πρόεδρος του Κογκρέσου, Χοσέ Χερί, ανέλαβε την προεδρία. Ο πρώτος στόχος αυτής της κίνησης ήταν να απαλλαγούν αυτοί οι κύκλοι από την ευθύνη για τη μεγάλη κρίση που προκάλεσε η δική τους υπερσυντηρητική συμμαχία, ρίχνοντας όλες τις ευθύνες στην Μπολουάρτε. Ο δεύτερος στόχος ήταν να εκτονώσουν τη διαδικασία των κινητοποιήσεων που ξεκίνησαν οι νέοι, μαζί με τις απεργίες των μεταφορών, εν μέσω της τεράστιας δυσαρέσκειας ενός πληθυσμού που υποφέρει από ανασφάλεια (5.000 άνθρωποι έχουν ήδη δολοφονηθεί από πληρωμένους δολοφόνους).

Omar Coronel

Τελικά, η πιο αντιδημοφιλής πρόεδρος στον κόσμο έπεσε. Ο μέσος όρος της δημοτικότητας της Ντίνα Μπολουάρτε κατά τη διάρκεια της θητείας της ήταν 9%. Το 2025, ήταν μόλις 4%. Ανέλαβε την προεδρία το 2022 μετά την ανατροπή του Πέδρο Καστίγιο. Η θητεία της ξεκίνησε με σφαγές που άφησαν 50 διαδηλωτές νεκρούς και περισσότερους από 1.000 τραυματίες. Σε συνεργασία με την πλειοψηφία του Κογκρέσου, υπονόμευσε τη δημοκρατία και τις δυνατότητες του κράτους. Μία από τις συνέπειες ήταν η ανεξέλεγκτη αύξηση της εγκληματικότητας. Δεδομένου αυτού του ιστορικού και της ευθραυστότητας της πολιτικής τάξης του Περού, προκύπτουν δύο ερωτήματα: γιατί παρέμεινε τόσο καιρό στη θέση της; Και γιατί το Κογκρέσο την απομάκρυνε τώρα, μόλις έξι μήνες πριν από τις γενικές εκλογές;

Η νεολαία, που αυτοαποκαλείται « Γενιά Ζ » αναφερόμενη στις κινητοποιήσεις που λαμβάνουν χώρα σε όλο τον κόσμο, κινητοποιήθηκε για σχεδόν δύο εβδομάδες και κέρδισε τον αγώνα της ενάντια στο καθεστώς του προέδρου Ραγιοελίνα. Αυτή η νεολαία αντιμετώπισε σφοδρή καταστολή: τουλάχιστον είκοσι νεκροί και δεκάδες συλλήψεις ανθρώπων που διαδήλωναν, αλλά και συνδικαλιστών που συμπαραστάθηκαν σε αυτόν τον αγώνα. Αν και αρχικά η κινητοποίηση ξεκίνησε για θέματα έλλειψης νερού και ηλεκτρικού ρεύματος, πολύ γρήγορα οδήγησε σε πολιτικές διεκδικήσεις, ιδίως την αποχώρηση του Ραγιοελίνα.