Ο σεισμός στην Τουρκία και τη Συρία
Shireen Akram-Boshar
Όπως μας έχουν διδάξει πολλές καταστροφές τα τελευταία είκοσι χρόνια, δεν υπάρχει φυσική καταστροφή που να μην έχει επηρεαστεί από την πολιτική, τον καπιταλισμό και τον ρατσισμό. Αυτό ισχύει για τον σεισμό στην Τουρκία και τη Συρία: Είναι ένας πολιτικός σεισμός βαθιά επηρεασμένος από τα ρήγματα της αντεπανάστασης, του αυταρχισμού, του ρατσισμού και του καπιταλισμού.
Ουκρανία: Αυτοί/ες που επιλέγουν να μην βλέπουν, αυτοί/ες που επιλέγουν να μην ακούνε, αυτοί/ες που αποφασίζουν να ξεχάσουν...
Ίσως δεν γνωρίζουμε ότι υπάρχουν Ουκρανοί και Ουκρανές που αγωνίζονται ενάντια στην εισβολή στη χώρα τους και ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησής τους.
Ίσως δεν γνωρίζουμε ότι υπάρχουν συνδικαλιστικές, φοιτητικές, φεμινιστικές και πολιτικές οργανώσεις στην Ουκρανία που μοιράζονται τους αγώνες και τις ιδέες μας. Ίσως δεν γνωρίζουμε ότι υπάρχουν αντιπολεμικές και προοδευτικές δυνάμεις και καταπιεσμένοι λαοί στη Ρωσική Ομοσπονδία. Ίσως δεν γνωρίζουμε ότι υπάρχουν αντιπολεμικές και προοδευτικές δυνάμεις στη Λευκορωσία. Ίσως δεν έχουμε ακούσει τον Βλαντίμιρ Πούτιν να κάνει λόγο για την καταστροφή της Ουκρανίας και την ανυπαρξία των Ουκρανών ως λαού.
Λέμε: Πόλεμος στον πόλεμο!
Ρωσικό Σοσιαλιστικό Κίνημα (πυρήνας εξωτερικού)
Εδώ και ένα χρόνο, το καθεστώς του Βλαντιμίρ Πούτιν σκοτώνει Ουκρανούς, στέλνει στο θάνατο εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσους και απειλεί τον κόσμο με πυρηνικά όπλα στο όνομα του παράλογου στόχου της αποκατάστασης της αυτοκρατορίας του. Για εμάς τους Ρώσους που αντιτασσόμαστε στην επιθετικότητα και τη δικτατορία του Πούτιν, ήταν μια χρονιά τρόμου και ντροπής για τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττονται καθημερινά στο όνομά μας.
Η καταστροφή και η «επιστροφή στην κανονικότητα»
Φώτης Μπενλισόι
Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τις αντεπιθέσεις της εξουσίας, η οποία έχει συνέλθει από τον αιφνιδιασμό των πρώτων ημερών, και πρέπει να μπλοκάρουμε τις προσπάθειες κατευνασμού της κοινωνικής οργής που έχει εκδηλωθεί. Δεν είναι πλέον δυνατή η επιστροφή στην παλιά κανονικότητα που προκάλεσε την καταστροφή. Τα πραγματικά συντρίμμια που πρέπει να απομακρυνθούν είναι τα συντρίμμια αυτής της κανονικότητας.
Ουκρανία, ένας χρόνος πολέμου. «Οι άνθρωποι κάτω από την μπότα της ρωσικής εισβολής». Bίντεο και φωτο της εκδήλωσης
Video και φωτο από την εκδήλωση: Ουκρανία, ένας χρόνος πολέμου. «Οι άνθρωποι κάτω από την μπότα της ρωσικής εισβολής». (20-26/02) Διεθνής εβδομάδα δράσεων για τον ένα χρόνο πολέμου -- αλληλεγγύης στην Ουκρανία και ενάντια στη ρωσική εισβολή. ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: Ελευθεριακός τόπος & εκδόσεις Αυτολεξεί | OmniaTv | Elaliberta | Περιοδικό Τέσσερα. Στις 24 Φεβρουαρίου συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ολική εισβολή του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία. Ένας χρόνος αιματοχυσίας που συνεχίζει να μας συγκλονίζει όλες και όλους. Θεωρούμε κρίσιμο σήμερα να δώσουμε το δημόσιο βήμα στους ίδιους τους ανθρώπους που βρέθηκαν από τις πρώτες μέρες στο κέντρο του πολέμου ώστε να μας μεταφέρουν απευθείας το τι συμβαίνει, σπάζοντας την αλυσίδα διαφόρων ψευδών ειδήσεων που βρίσκουν τον χώρο να αναπαραχθούν...
Να μην δοθούν όπλα στην Ουκρανία; Η ρωσική εισβολή και τα καθήκοντα των σοσιαλιστών των ΗΠΑ -του Nate Moore
Η πολυπολική ιμπεριαλιστική παγκόσμια τάξη πραγμάτων σήμερα είναι σχετικά λιγότερο σταθερή από τη νεοφιλελεύθερη περίοδο της μονομερούς κυριαρχίας των ΗΠΑ. Περισσότεροι εθνικοί αγώνες των μικρότερων εθνών είναι αναπόφευκτοι. Η θέση "σταματήστε τα όπλα των ΗΠΑ" δεν αφήνει κανένα περιθώριο για την υποστήριξη αυτών των κινημάτων, εκτός αν παραμείνουν "καθαρά", δηλαδή έξω από την ανάμειξη των μεγαλύτερων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στις υποθέσεις τους. Αυτή είναι μια "καθαρότητα" που δεν υπάρχει στο ιμπεριαλιστικό παγκόσμιο σύστημα... Με άλλα λόγια, οι καταπιεσμένοι δεν έχουν ζωή έξω από αυτή των καταπιεστών τους. Αυτό, σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή για τη διατύπωση ή την άσκηση ενός αντιιμπεριαλισμού αρχών στον εικοστό πρώτο αιώνα.
Αντίσταση στον πόλεμο και την καταστολή στη Ρωσία του Πούτιν
Ivan Ovsyannikov
Ο Πούτιν δεν μπορεί να κάνει πίσω. Μια στρατιωτική ήττα θα σήμαινε σχεδόν σίγουρα την κατάρρευση του καθεστώτος του. Η Ουκρανία δεν θα συμφωνήσει ποτέ στην κατάληψη των εδαφών της, και (αν οι δυτικές χώρες την προμηθεύσουν με αρκετά όπλα) έχει όλες τις πιθανότητες να τα κερδίσει πίσω. Ως εκ τούτου, υπάρχει μικρή ελπίδα για οποιαδήποτε υποχώρηση ή παραχώρηση από τον Πούτιν, οι οποίες θα αποτελούσαν προϋποθέσεις για οποιαδήποτε διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων.
Η κληρονομιά της κατοχής και ο αγώνας για ένα δημοκρατικό Ιράκ
Εργάτες Κατά του Σεχταρισμού [Ιράκ]
Πολιτικά, πιστεύουμε ότι το Ιράκ βρίσκεται στα πρόθυρα αλλαγής, αλλά πρέπει να συμμετέχουμε σε αυτή. Αυτή η αλλαγή θα περάσει από στάδια, δύσκολα και δυστυχώς, ίσως αιματηρά. Αυτή η αλλαγή δεν μπορεί ποτέ να γίνει εύκολα. Υπάρχουν κόμματα που ελέγχουν τη θρησκευτική πίστη, ελέγχουν πολιτοφυλακές, έχουν εξωτερική υποστήριξη και διαθέτουν όπλα και δεν είναι καθόλου έτοιμα να αποκλειστούν από την πολιτική διαδικασία.
Είναι πάντα πιο σκοτεινά πριν την αυγή: Πώς αγωνίζονται σήμερα για την επανάσταση οι Ρώσοι αναρχικοί
Οργάνωση Μάχης Αναρχοκομμουνιστών / BOAK
Η Οργάνωση Μάχης Αναρχοκομμουνιστών είναι μια οργάνωση που πραγματοποιεί αντάρτικες επιθέσεις σε αυτό που συνδέει τα ρωσικά εδάφη – τους σιδηροδρόμους. Χωρίς σιδηροδρόμους, ο πόλεμος δεν είναι δυνατός… Ο «πόλεμος των σιδηροδρόμων» ξεκίνησε στη σοβιετική Λευκορωσία κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και συνεχίστηκε πιο πρόσφατα, πρώτα στη Λευκορωσία (με τη βοήθεια κυβερνοεπιθέσεων, άμεσων δράσεων και απεργιών των εργαζομένων) και στη συνέχεια στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Σήμερα υπάρχει ένας αριθμός παράνομων πυρήνων που δραστηριοποιούνται σε όλη τη Ρωσία.
Ο σεισμός και το «δόγμα του λαϊκού σοκ»
Φώτης Μπενλισόι
Εν μέσω της καταστροφής διαμορφώνεται ένας αγώνας, είτε μας αρέσει είτε όχι. Η εξουσία θέλει να μας επαναφέρει στην παλιά κανονικότητα που ήταν η αιτία της ίδιας της καταστροφής, δεν θέλει να αλλάξει τίποτα τη στιγμή που όλα καταρρέουν. Γι’ αυτό σήμερα είναι καθήκον ζωτικής σημασίας για όλους μας να αντιτάξουμε στο δόγμα σοκ των κυβερνώντων το δόγμα σοκ του λαού.
Το πείραμα του αυτοδοαχειριζόμενου σοσιαλισμού στην Αλγερία μετά την ανεξαρτησία της (1962-1965)
Hall Greenland
Τα διατάγματα του Μαρτίου του 1963 νομοθέτησαν τη μορφή που θα έπαιρνε η αυτοδιαχείριση σε όλες τις πρώην ευρωπαϊκές γεωργικές εκμεταλλεύσεις και επιχειρήσεις. Οι γενικές συνελεύσεις θα είχαν την απόλυτη εξουσία, συμπεριλαμβανομένης της εκλογής του εργατικού συμβουλίου. Με τη σειρά του, το συμβούλιο εξέλεγε τη διαχειριστική επιτροπή που ήταν υπεύθυνη για τα καθημερινά ζητήματα. Η κυβέρνηση θα διόριζε τον διευθύνοντα σύμβουλο σε συμφωνία με τα όργανα αυτοδιαχείρισης μιας περιοχής.