Αυτό το άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Belarus Digest, μια συστημική mainstream ιστοσελίδα, περιγράφει με αρκετά στοιχεία την πρόσφατη ιστορία του αναρχικού κινήματος και το ρόλο του στις ταραχές που πλέον έχουν πάρει τη μορφή εξέγερσης, στη Λευκορωσία. Το καθεστώς του Αλεξαντρ Λουκασένκο με ρίζες στο σοβιετικό κρατικό μηχανισμό αντιμετωπίζει όχι μόνο τη διεθνή πίεση αλλά κυρίως ένα γνήσιο κίνημα “από τα κάτω”, ιδιαίτερα μαχητικό. Αφορμή για τη γενίκευση των συγκρούσεων και τη ριζοσπαστικοποίηση των Λευκορώσων με το κίνημα των “κοινωνικών παρασίτων” ήταν ένα σοβιετικής έμπνευσης μέτρο που αποπειράθηκε να εφαρμόσει…

Για όσους ανθρώπους ζούνε σε οργανωμένες κοινωνίες η υγεία βρίσκεται στο σημείο οπού συναντιέται το άτομο με την κοινωνία. Η έκπτωση της υγείας ενός ατόμου επηρεάζει άμεσα και έμμεσα όλη την κοινωνία, είτε από την πιθανή μετάδοση μιας νόσου, είτε με τις κοινωνικές και ταξικές ανισότητες, είτε με το πως η ασθένεια επηρεάζει τις διαπροσωπικές σχέσεις, είτε με το πως δοκιμάζεται η αναπαραγωγή των κοινωνικών σχέσεων. Γι’ αυτό το λόγο οι οργανωμένες κοινωνίες “στήνουν” συστήματα υγείας και προσπαθούν να αντιμετωπίζουν τις νόσους. Η ευθύνη για την υγεία λοιπόν δεν είναι ατομική, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση, είναι κυρίως κοινωνική…

Η Λευκορωσία βρίσκεται μέσα στην δίνη ενός κινήματος διαμαρτυρίας… και τώρα πολλοί άνθρωποι απαιτούν να σταματήσουν τα εργοστάσια, προκειμένου να σταματήσει η αστυνομική βία. Αλλά αυτή είναι μόνο η αρχή. Δεν χρειαζόμαστε απλώς μια εφάπαξ απεργία για ελεύθερες εκλογές. Χρειαζόμαστε μία οργάνωση, η οποία θα ξεσηκώνει τους εργαζόμενους κάθε φορά που ο μάνατζερ ή το αφεντικό παραφέρεται. Όλοι μας περνούμε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας στους χώρους εργασίας μας, και από την κατάσταση εκεί, από τον φόβο της απώλειας των θέσεων εργασίας μας, αναπτύσσεται η πιο μεγάλη καταπίεση της ελευθερία μας. Χρειαζόμαστε αποτελεσματικές οργανώσεις εργαζομένων, συνεχώς ενεργών και ανεξάρτητων από τις αρχές και τους ιδιοκτήτες εταιρειών.

 Γίνετε μέλος της ανεξάρτητης συνδικαλιστικής οργάνωσης στο χώρο εργασίας σας, και αν δεν υπάρχει οργανώστε την μόνοι σας. Οργανώστε μια μαζική συγκέντρωση, δηλώστε «μη εμπιστοσύνη» στα αποτελέσματα των εκλογών και στείλτε την απόφαση στην Κεντρική Εκλογική Επιτροπή. Συλλέξτε υπογραφές όσων δεν ψήφισαν τον Λουκασένκο. Υποβάλετε αιτήματα στο μάνατζμεντ του χώρου εργασίας σας και στις τοπικές αρχές, για το σταμάτημα της επιθετικότητας και της βίας εκ μέρους των υπηρεσιών ασφαλείας, για εγγυήσεις ασφάλειας για τους εργαζομένους των επιχειρήσεων και τις οικογένειές τους, εγγυήσεις ότι κανείς δεν θα απολυθεί λόγω σύλληψης [από την αστυνομία] στους δρόμους…

Υποστηρίζουμε τα ανεξάρτητα συνδικάτα της Λευκορωσίας, τα κοινωνικά κινήματα και τις αριστερές οργανώσεις που αντιτίθενται στο καθεστώς του σφετεριστή και επικρίνουν ανοιχτά τις δεξιές, νεοφιλελεύθερες εναλλακτικές στο υπάρχον σύστημα. Ελπίζουμε ότι η πολιτική εξέγερση στη Λευκορωσία θα ενισχύσει την επιρροή εκείνων των δυνάμεων που είναι έτοιμες να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της πλειοψηφίας των Λευκορώσων - εργαζομένων, φοιτητών, συνταξιούχων- τα συμφέροντα της Λευκορωσίας ως ανεξάρτητου, δημοκρατικού, κοινωνικού και στο μέλλον σοσιαλιστικού κράτους. Κάτω τα χέρια από τις ελεύθερες εκλογές! Όχι στην καταπίεση!

Γιώργος ΠίτταςΜαζική γενική απεργία πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 17/8 στην Λευκορωσία με αίτημα την παραίτηση του επί 26 χρόνια προέδρου της Λευκορωσίας Λουκασένκο…Η απόπειρα του Λουκασένκο αμέσως μετά την “νίκη” του στις εκλογές να καταστείλει τις αυθόρμητες διαμαρτυρίες με μια τεράστια βίαιη αστυνομική επιχείρηση που οδήγησε σε 6.700 συλλήψεις και δύο θανάτους, έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα με την εργατική τάξη να μπαίνει στο προσκήνιο. Την Κυριακή 300.000 άνθρωποι διαδήλωσαν στο Μινσκ και δεκάδες χιλιάδες σε άλλες πόλεις, ενώ την Δευτέρα η γενική απεργία απλώθηκε σε όλα τα εργοστάσια και μια σειρά από χώρους δουλειάς φτάνοντας και στην ίδια την ελεγχόμενη από το καθεστώς τηλεόραση.

Στις 28 Αυγούστου του 1940, μια βδομάδα μετά από τη δολοφονία του Τρότσκι, ο Τζέιμς Κάνον, ο ηγέτης του αμερικανικού SWP, εκφώνησε σε μια συγκέντρωση στο Diplomat Hotel της Νέας Υόρκης μια ομιλία φορτισμένη από συγκίνηση, οργή, αλλά και αποφασιστικότητα να συνεχίσει στο δρόμο που χάραξε ο «Γέρος». Αυτή η ομιλία εκφωνήθηκε στη συνάντηση για τη μνήμη του Λέοντα Τρότσκι που έγινε στο Diplomat Hotel της Νέας Υόρκης στις 28 Αυγούστου του 1940. Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην Socialist Appeal της 7 Σεπτεμβρίου 1940. Μετάφρααση του Νίκου Ταμβακλή. Αναδημοσίευση από το σάιτ της ΟΚΔΕ-ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ 

Πέμπτη, 20 Αυγούστου 2020 15:38

80 χρόνια από τη δολοφονία του Τρότσκι

Λέανδρος Μπόλαρης, Χάρης Παπαδόπουλος, Εστέμπαν Βολκώφ-Μπρονστάιν, Κων/νος Σηφάκης, Μάριος Αυγουστάτος. Στις 20 Αυγούστου του 1940 ο Λέον Τρότσκι τραυματιζόταν θανάσιμα από το χτύπημα ενός πράκτορα της μυστικής αστυνομίας του Στάλιν στο «μπλε σπίτι» στην συνοικία Κογιοακάν της Πόλης του Μεξικό. Ξεψύχησε την επόμενη μέρα. Την κηδεία του παρακολούθησαν περισσότεροι από 200 χιλιάδες άνθρωποι…Ήταν ο άνθρωπος που συγκέντρωσε στο πρόσωπό του το αβυσσαλέο μίσος των αρχουσών τάξεων όλου του πλανήτη και ταυτόχρονα τη δολοφονική μανία της σταλινικής γραφειοκρατίας στη Ρωσία. Ο Λέων Τρότσκι, είχε προλάβει να δράσει ως ηγέτης σε δύο επαναστάσεις στη Ρωσία, το 1905 και το 1917.

Volodymyr Artiukh

Μετά από μια νευρική ημέρα εκλογών στις 9 Αυγούστου, όταν παρατηρητές ανέφεραν πολλές παρατυπίες στα εκλογικά τμήματα, τα exit poll έδωσαν στo Λουκασένκo το “παραδοσιακό” 80% των ψήφων, ενώ η κύρια αντίπαλός του Τσιχανόβσκαγια ήταν σχεδόν στο 7%. Αυτοί οι εξοργισμένοι υποστηρικτές της αντιπολίτευσης ενωμένοι στο σύνθημα «Εγώ / εμείς είμαστε το 97%», με δεδομένα από τη δική τους καταμέτρηση να δηλώνουν ότι η Τσιχανόβσκαγια έλαβε 45%. Και οι δύο πλευρές άρχισαν να προετοιμάζονται για μια αντιπαράθεση… [Αναδημοσίευση από: RedTopia]

Στις 4 Αυγούστου, μια νέα τραγωδία έπληξε τον Λίβανο. Μια έκρηξη πρωτοφανούς μεγέθους στην ιστορία της χώρας έχει αφήσει περισσότερους από 170 νεκρούς (Λιβανέζους, Σύριους και από άλλες εθνικότητες), περισσότερους από 6.000 τραυματίες και 300.000 άστεγους. Δεκάδες άνθρωποι εξακολουθούν να αγνοούνται και ολόκληρες περιοχές της Βηρυτού έχουν καταστραφεί.

Η ανεξάρτητη ταξική εργατική και νεολαιίστικη συγκέντρωση όπως είχε προγραμματιστεί για τις 5 Σεπτέμβρη, 6μ.μ., στην Καμάρα με κάλεσμα εκατοντάδων συνδικαλιστών και αγωνιστών, όχι μόνο δεν “ακυρώνεται” αλλά αντίθετα θα είναι μια πρώτη απάντηση του κινήματος στην κοινωνική βαρβαρότητα που θα έχει πρωτόγνωρες διαστάσεις...Η συγκέντρωση της ΔΕΘ ακόμα και “απαγορευμένη” θα γίνει. Δεν θα σωπάσουμε, αλλά θα φωνάξουμε πιο δυνατά ότι «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό». ΣΥΣΚΕΨΗ για την ΟΡΓΑΝΩΣΗ της ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ της ΚΑΜΑΡΑΣ ΔΕΥΤΕΡΑ 24/8 στις 7μ.μ. στο ΠΑΡΚΟ του ΕΚΘ (Ολύμπου με Αριστοτέλους)

Σελίδα 126 από 355