Από τις Εκδόσεις Εύμαρος κυκλοφόρησε πρόσφατα το βιβλίο «Γκέοργκ Λούκατς, Η Καταστροφή του Λόγου, Νίτσε». Περιλαμβάνει το αφιερωμένο στον Νίτσε κεφάλαιο της «Καταστροφής του Λόγου», από τα κύρια φιλοσοφικά έργα του Λούκατς. Η μετάφραση έγινε από τους Ηώς Δούκα και Νίκο Φούφα, ενώ το βιβλίο περιέχει ακόμη έναν Πρόλογο του Ιβόν Κινιού και ένα Επίμετρο του Χρήστου Κεφαλή, που έκανε και την επιμέλεια. Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου και ένα απόσπασμα από το έργο.

Joseph Daher

Μετά τη δολοφονία του Ισμαΐλ Χανίγια από το Ισραήλ στην Τεχεράνη στις 31 Ιουλίου 2024, τον διαδέχθηκε ως επικεφαλής του πολιτικού γραφείου της Χαμάς για ολόκληρο το κίνημα ο Γιαχιά Σινουάρ, ο οποίος ηγούνταν του πολιτικού γραφείου της Χαμάς για τη Λωρίδα της Γάζας από το 2017. Σύμφωνα με τον Οσάμα Χαμντάν, ανώτερο αξιωματούχο της Χαμάς στη Βηρυτό, ο οποίος μίλησε στο al-Jazeera, η επιλογή αυτή έγινε «ομόφωνα». Ο ίδιος ο Σινουάρ σκοτώθηκε από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής, οι οποίες προφανώς δεν γνώριζαν την ταυτότητά του, στις 17 Οκτωβρίου 2024.

Jorge Escalante

Η πτώση της Ντίνα Μπολουάρτε από την προεδρία του Περού προκλήθηκε από τον φουτζιμορισμό και τους αντιδραστικούς συμμάχους του στο κοινοβούλιο. Το Κογκρέσο αποφάσισε να καθαιρέσει την πρόεδρο λίγους μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές, που είχαν προγραμματιστεί για τις 12 Απριλίου 2026. Ο αμφιλεγόμενος πρόεδρος του Κογκρέσου, Χοσέ Χερί, ανέλαβε την προεδρία. Ο πρώτος στόχος αυτής της κίνησης ήταν να απαλλαγούν αυτοί οι κύκλοι από την ευθύνη για τη μεγάλη κρίση που προκάλεσε η δική τους υπερσυντηρητική συμμαχία, ρίχνοντας όλες τις ευθύνες στην Μπολουάρτε. Ο δεύτερος στόχος ήταν να εκτονώσουν τη διαδικασία των κινητοποιήσεων που ξεκίνησαν οι νέοι, μαζί με τις απεργίες των μεταφορών, εν μέσω της τεράστιας δυσαρέσκειας ενός πληθυσμού που υποφέρει από ανασφάλεια (5.000 άνθρωποι έχουν ήδη δολοφονηθεί από πληρωμένους δολοφόνους).

Omar Coronel

Τελικά, η πιο αντιδημοφιλής πρόεδρος στον κόσμο έπεσε. Ο μέσος όρος της δημοτικότητας της Ντίνα Μπολουάρτε κατά τη διάρκεια της θητείας της ήταν 9%. Το 2025, ήταν μόλις 4%. Ανέλαβε την προεδρία το 2022 μετά την ανατροπή του Πέδρο Καστίγιο. Η θητεία της ξεκίνησε με σφαγές που άφησαν 50 διαδηλωτές νεκρούς και περισσότερους από 1.000 τραυματίες. Σε συνεργασία με την πλειοψηφία του Κογκρέσου, υπονόμευσε τη δημοκρατία και τις δυνατότητες του κράτους. Μία από τις συνέπειες ήταν η ανεξέλεγκτη αύξηση της εγκληματικότητας. Δεδομένου αυτού του ιστορικού και της ευθραυστότητας της πολιτικής τάξης του Περού, προκύπτουν δύο ερωτήματα: γιατί παρέμεινε τόσο καιρό στη θέση της; Και γιατί το Κογκρέσο την απομάκρυνε τώρα, μόλις έξι μήνες πριν από τις γενικές εκλογές;

Η νεολαία, που αυτοαποκαλείται « Γενιά Ζ » αναφερόμενη στις κινητοποιήσεις που λαμβάνουν χώρα σε όλο τον κόσμο, κινητοποιήθηκε για σχεδόν δύο εβδομάδες και κέρδισε τον αγώνα της ενάντια στο καθεστώς του προέδρου Ραγιοελίνα. Αυτή η νεολαία αντιμετώπισε σφοδρή καταστολή: τουλάχιστον είκοσι νεκροί και δεκάδες συλλήψεις ανθρώπων που διαδήλωναν, αλλά και συνδικαλιστών που συμπαραστάθηκαν σε αυτόν τον αγώνα. Αν και αρχικά η κινητοποίηση ξεκίνησε για θέματα έλλειψης νερού και ηλεκτρικού ρεύματος, πολύ γρήγορα οδήγησε σε πολιτικές διεκδικήσεις, ιδίως την αποχώρηση του Ραγιοελίνα.

Ο Ραγιοελίνα, για να κρύψει τα δεκαέξι χρόνια καταστροφικής εξουσίας του, καταγγέλλει τώρα μια συνωμοσία που εκπορεύεται από «ξένες δυνάμεις ή οργανισμούς με προηγμένη τεχνολογία» που χειραγωγούν τη νεολαία μέσω αλγορίθμων. Με λίγα λόγια, «δυνάμεις του σκότους» που ωθούν τους νέους στους δρόμους... Εκτός αν φταίνε οι αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα των γόνων της ελίτ της Μαδαγασκάρης, που επιδεικνύουν τη χρυσή ζωή τους, η οποία είναι δυνατή χάρη στον πλούτο που έχουν αρπάξει από μια χώρα όπου τα τρία τέταρτα του πληθυσμού ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Ο σύντροφός μας Andreas Kloke, με τον οποίο αγωνιζόμασταν στο τότε ενιαίο ελληνικό τμήμα της 4ης Διεθνούς, πέθανε στις αρχές Οκτωβρίου, πολύ εξασθενημένος από μια μακρά ασθένεια που προκλήθηκε από μια δύσκολη εγχείρηση. Όλα αυτά τα τελευταία χρόνια, στο μέτρο που του επέτρεπαν οι δυνάμεις του, ο Αντρέας συνέχισε να ασχολείται με την παρατήρηση και την ανάλυση όσων μπορούσαν να οδηγήσουν στην επαναστατική κρίση.

 Στις 22 Ιουλίου κατατέθηκε στη Δουμά ένα νομοσχέδιο που αλλάζει σημαντικά τη συνήθη διαδικασία στρατολόγησης. Αν παλαιότερα οι κλήσεις για στρατολόγηση εκδίδονταν δύο φορές το χρόνο - την άνοιξη και το φθινόπωρο, τώρα οι στρατολογικές υπηρεσίες θα έχουν τους στρατεύσιμους «υπό παρακολούθηση» όλο το χρόνο: από την 1η Ιανουαρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου. Η κατάταξη στο στρατό εξακολουθεί να προγραμματίζεται για την άνοιξη και το φθινόπωρο, αλλά όλη η προπαρασκευαστική διαδικασία -επιτροπές, έλεγχοι και έκδοση κλήσεων κατάταξης- θα γίνει συνεχής.

Εβραϊκή Φωνή για την Ειρήνη / Jewish Voice for Peace (JVP)

Εκατοντάδες χιλιάδες από εμάς κινητοποιούμαστε καθημερινά τα τελευταία δύο χρόνια για να τερματιστεί η σφαγή. Όπως είπαμε την περασμένη εβδομάδα, ο κόσμος ξεσηκώθηκε για την Παλαιστίνη και άλλαξε χάρη σε αυτήν. Στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας, δημιουργήθηκαν νέες συμμαχίες μεταξύ των κινημάτων και νέες τακτικές οργάνωσης. Και η δεξιά το έχει παρατηρήσει, χρησιμοποιώντας το κίνημα αλληλεγγύης προς την Παλαιστίνη ως πεδίο δοκιμών για τις επιθέσεις της εναντίον ολόκληρης της κοινωνίας των πολιτών. Το καθήκον μας αυτή τη στιγμή είναι να συνεχίσουμε την κλιμακούμενη δράση μας: να γίνουμε περισσότεροι, πιο τολμηροί και πιο ανυπότακτοι από ποτέ... Τα κινήματά μας δεν μπορούν να επιτρέψουν αυτή τη στιγμή να σηματοδοτήσει μια νέα εποχή απόλυτης ατιμωρησίας του Ισραήλ, όπου η γενοκτονία –το έγκλημα των εγκλημάτων– αντιμετωπίζεται ως η νέα κανονικότητα.

       Claudia Cinatti

Από το μεσημέρι της 10ης Οκτωβρίου, όταν η εκεχειρία τέθηκε επίσημα σε ισχύ στη Γάζα, ένα τεράστιο κύμα ανθρώπων – με τα πόδια, με ξεχαρβαλωμένα φορτηγά, καροτσάκια ή ποδήλατα – άρχισε και πάλι την πορεία του προς την πόλη της Γάζα, ή μάλλον προς ό,τι απέμεινε από αυτήν μετά τη βίαιη επίθεση και τη χερσαία κατοχή από τον ισραηλινό στρατό. Το συλλογικό αίσθημα ανακούφισης του παλαιστινιακού λαού, που εκφράζεται με πανηγυρισμούς στους δρόμους, συνυπάρχει με την απελπισία για την ανυπολόγιστη καταστροφή που άφησε πίσω της η γενοκτονία που διαπράχθηκε από το κράτος του Ισραήλ. Τα τελευταία δύο χρόνια άφησαν ανεξίτηλα σημάδια: ερείπια και χαλάσματα εκεί όπου κάποτε υπήρχαν σχολεία, νοσοκομεία και σπίτια, προσεκτικά σχεδιασμένος λιμός, καμένη γη. Σχεδόν 70.000 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν, μεταξύ των οποίων 20.000 παιδιά, αν και ο τελικός αριθμός μπορεί να είναι διπλάσιος (ένας συνταξιούχος Ισραηλινός στρατηγός παραδέχτηκε ότι οι νεκροί και οι τραυματίες αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 10% του πληθυσμού της Γάζας) – εν συντομία, ένα σχέδιο γενοκτονίας με στόχο την υλοποίηση του ρητού στόχου της κυβέρνησης Νετανιάχου να πραγματοποιήσει μια νέα εθνοκάθαρση και να προσαρτήσει τα παλαιστινιακά εδάφη στο «Μεγάλο Ισραήλ». Δεν είναι τυχαίο ότι μια από τις πιο διαδεδομένες φράσεις αυτές τις μέρες είναι του ιστορικού Τάκιτου από την εποχή της ακμής της Pax Romana: Δημιουργούν ερημιά και την αποκαλούν ειρήνη.