Αποικιοκρατία και ποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας
Ali Olomi
Οι ευρωπαϊκές σεξουαλικές αξίες επηρέασαν επίσης τόσο τη σκέψη των μουσουλμάνων μεταρρυθμιστών για την ομοφυλοφιλία όσο και τους νόμους που θεσπίστηκαν στις αποικίες της Ευρώπης.
Enze Han, Joseph O’Mahoney
Από το 1860 και μετά, η αυτοκρατορία διέδωσε ένα σύνολο νομικών κωδίκων και κοινών νόμων σε όλες τις αποικίες της, μεταξύ των οποίων νόμους που απαγόρευαν τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ανδρών. Η Βρετανική Αυτοκρατορία συνέταξε αυτούς τους ποινικούς κώδικες με μια ηθική, θρησκευτική αποστολή.
Νικαράγουα: Πού πηγαίνει η εξέγερση;
Dan La Botz
Η λαϊκή εξέγερση εναντίον της δικτατορικής κυβέρνησης του Ντανιέλ Ορτέγκα, τέσσερις φορές προέδρου της Νικαράγουας, συνεχίζεται εδώ και περισσότερο από ένα μήνα. Και η κυβέρνηση Ορτέγκα συνεχίζει τη βίαιη καταστολή της. Τις τελευταίες 47 ημέρες, αναφέρθηκε ότι 104 άνθρωποι σκοτώθηκαν, ενώ κάποιοι συνελήφθησαν ή βασανίστηκαν και άλλοι αγνοούνται. Σε ένα από τα πιο στυγερά γεγονότα, κυβερνητικοί ελεύθεροι σκοπευτές πυροβόλησαν στις 30 Μαΐου στη «Διαδήλωση των Μητέρων» που είχε επικεφαλής τις μητέρες που πενθούσαν τη δολοφονία των παιδιών τους. Δεκαπέντε διαδηλωτές σκοτώθηκαν και πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν.
Συμβολή της ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ στην Αντιπολεμική Πρωτοβουλία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Η ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ στήριξε και είδε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την πρωτοβουλία αυτή. Χωρίς εμμονή και με πραγματική συντροφική διάθεση. Η ανάγνωση μας για τον πόλεμο στον ολοκληρωτικό καπιταλισμό είναι γνωστή, όπως γνωστή είναι η αντίληψη μας για την αναγκαιότητα του συνθήματος-στόχου «ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ-ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΥΜΕ για ελληνική ολιγαρχία-ΝΑΤΟ-ΕΕ» και την απαίτηση για ένα εργατικό διεθνιστικό αντικυβερνητικό αντικαπιταλιστικό κίνημα. Όμως η Πρωτοβουλία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κάνει μια προσπάθεια σύνθεσης και πραγματικά θέτει τα κρίσιμα ζητήματα της περιόδου!
Πρώτα σχόλια για τη Συμφωνία Ζάεφ-Τσίπρα
του Βασίλη Μορέλλα
Είναι σαφές ότι αυτή η οδυνηρή για τη μακεδονική άρχουσα τάξη, αλλά και το μακεδονικό λαό, Συμφωνία είναι αποτέλεσμα της αντικειμενικής αδυναμίας του γειτονικού κράτους και της υποκειμενικής επιλογής της κυβέρνησής του να θέσει την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ ως υπέρτατο στόχο. Είναι επίσης αποτέλεσμα της πρόθεσης διεύρυνσης του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αλλά και της επεκτατικής εξωτερικής πολιτικής του ελληνικού καπιταλισμού. Όμως, είναι αποτέλεσμα και της ανικανότητας της ελληνικής Αριστεράς να αντιπαλέψει αυτήν την εξωτερική πολιτική στη βάση της αναγνώρισης της ισότητας όλων των εθνών.
Το δόγμα σοκ της Συρίας
Leila Al Shami
Μετά από επτά χρόνια καταστολής και πολέμου, περισσότεροι από τον μισό συριακό πληθυσμό δεν ζουν πλέον στα σπίτια τους. Οι περισσότεροι είναι εκτοπισμένοι εσωτερικά, αλλά σχεδόν έξι εκατομμύρια έχουν εγκαταλείψει συνολικά τη χώρα αναζητώντας άσυλο. Ονειρεύονται μια μέρα να επιστρέψουν στα σπίτια τους, αλλά ένας νέος νόμος έχει σαν συνέπεια ότι πολλοί μπορεί ποτέ να μην έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν.
Πολιορκία και αντίσταση στη Γάζα
Toufic Haddad
Το καθεστώς ελέγχου που επιβάλλει το Ισραήλ πάνω στη Γάζα είναι πρωτοφανές παγκοσμίως, μερικοί ακαδημαϊκοί το αποκαλούν «ψηφιακή κατοχή». Τα τηλεχειριζόμενα οπλοπολυβόλα και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη παρακολουθούν και αστυνομεύουν αυτή τη μικροσκοπική περιοχή, η οποία είναι 360 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ το καθεστώς πρόσβασης στη Γάζα είναι τόσο πολύπλοκο που το Ισραήλ μετρά κάθε θερμίδα και ελέγχει κάθε χημική ένωση που εισέρχεται στην περιοχή.
Ελλάδα: Μια εκδήλωση μεγάλης σημασίας για τη συριακή επανάσταση
Τάσος Αναστασιάδης – Χρήστος Ιωνάς
Ακόμα και σήμερα, ένας επαναστατημένος λαός χρειάζεται την αλληλεγγύη μας, η οποία θα έπρεπε να είναι προφανής, απέναντι στις πολλαπλές καταστολές, του Ασάντ και των συμμάχων του, των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, των τζιχαντιστικών δυνάμεων. Ένα ισχυρό σημείο των διοργανωτών είναι η άρνησή τους να αφήσουν να εννοείται ότι τα γεγονότα στη Συρία δεν θα ήταν παρά απλώς το παιχνίδι μεταξύ ιμπεριαλισμών: το κεντρικό σημείο, αντίθετα, είναι η πάλη του συριακού λαού! Αλλά και σε αυτό, θα πρέπει να καταδικαστεί η περιφρονητική στάση που υιοθετεί η ελληνική αριστερά όταν παρουσιάζει τον αγώνα του συριακού λαού ως αυτόν που επέτρεψε την επέμβαση των ΗΠΑ, κατά της οποίας θα έπρεπε να στηριχτεί ο Άσαντ!
ΑΝΤΑΡΣΥΑ : ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟ – ΑΝΤΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΣΙΠΡΑ – ΖΑΕΦ
Η συμφωνία μεταξύ των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της Δημοκρατίας της Μακεδονίας είναι μία συμφωνία που εντάσσεται και υπηρετεί τα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ και της ΕΕ για την ευρωνατοική ολοκλήρωση των Βαλκανίων και σε αυτά τα πλαίσια τις επιδιώξεις της ελληνικής άρχουσας τάξης να κάνει ένα ακόμα βήμα για να γίνει το «κεφαλοχώρι» του ιμπεριαλισμού στην περιοχή, εξυπηρετώντας παράλληλα και τα δικά της αυτόνομα συμφέροντα, οικονομικά, πολιτικά και ιδεολογικά. Με αυτή την έννοια έχει από την αρχή αντιδραστική ουσία και δεν μπορεί παρά να βρίσκει αντίθετους το εργατικό λαϊκό κίνημα και την μαχόμενη Αριστερά.
Με τους γείτονες ΕΙΡHΝΗ, με τα Μνημόνια ΠΟΛΕΜΟ
Εργατική Αλληλεγγύη
Οι εθνικιστικές κραυγές της δεξιάς και ακροδεξιάς αντιπολίτευσης δεν πρέπει να ξεγελούν κανέναν. Η συμφωνία που επικυρώνουν τα τηλεφωνήματα Τσίπρα-Ζάεφ δεν είναι «εθνική υποχώρηση που ξεπουλάει το όνομα της Μακεδονίας». Είναι μια συμφωνία που βάζει τη γειτονική χώρα κάτω από τις φτερούγες του ελληνικού καπιταλισμού στο δρόμο προς την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Η Λέβιτσα κατά της Συμφωνίας – Κουίσλινγκ του Ζάεφ
Οι ψεύτικοι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ και οι ψεύτικοι Σοσιαλδημοκράτες του SDSM, χορεύουν υπό τις πολεμικές νότες του ΝΑΤΟ το οποίο, όπως και στο παρελθόν, ανέχεται τον ελληνικό σοβινισμό.
Οι μακρόχρονες διαφωνίες δεν θα πρέπει να επιλυθούν ταχέως, υπό την πίεση ορισμένων τελικών προθεσμιών και «των ευκαιριών που δεν πρέπει να χάσετε». Οι σχέσεις καλής γειτονίας δεν μπορεί να αναπτυχθούν με βάση μονόπλευρες παραχωρήσεις και συνθηκολόγηση με την ισχυρότερη πλευρά, για την ταχύτερη ένταξη της Μακεδονίας στη στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ.
Ο Μάης ήταν έργο των “ανώνυμων” αγωνιστών και αγωνιστριών
Αλαίν Κριβίν
Καταρχάς πρόκειται για μια πραγματική λαϊκή έκρηξη σε παγκόσμιο επίπεδο. Μια τεράστια λαϊκή έκρηξη με εξεγερσιακά χαρακτηριστικά, ακόμα κι αν δεν ήταν επαναστατική. Ξέσπασε σχεδόν ταυτόχρονα, ή με μικρές χρονικές αποκλίσεις, σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο: στην Ιαπωνία και τη Λατινική Αμερική, στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, χωρίς να ξεχνάμε τις χώρες του Ανατολικού μπλοκ όπως, για παράδειγμα, την Άνοιξη της Πράγας, κ.λπ. Πυροδοτήθηκε από διαφορετικούς παράγοντες σε κάθε χώρα και πήρε διακριτά χαρακτηριστικά. [Αναδημοσίευση από Marginalia]
