Υπάρχει ένα πλήθος κοινωνικών κινημάτων: για παράδειγμα, συνδικάτα, κινήματα γειτονιάς, αγρότες και γεωργοί, οικολόγοι, γυναικεία κινήματα, κινήματα ΛΟΑΤΚΙΑ+, κινήματα ιθαγενών, κινήματα φυλετικών διακρίσεων, κινήματα ατόμων με αναπηρία. Αυτά τα κοινωνικά κινήματα έχουν συχνά πολλές διαστάσεις: ενάντια στην εκμετάλλευση στον εργασιακό χώρο, για την υπεράσπιση των έμβιων ειδών και της ίδιας της ζωής, και για την απελευθέρωση απέναντι στις καταπιέσεις (ιδιαίτερα των γυναικών, των ΛΟΑΤΚΙΑ+, των ιθαγενών, των φυλετικών ατόμων και των ατόμων με αναπηρία). Η προσέγγισή μας είναι να υποστηρίζουμε αυτές τις πολλαπλές διαστάσεις των αγώνων, να τους ενισχύσουμε και να στοχεύουμε σε μια ρητή σύνδεση των διαφορετικών πτυχών και πεδίων…

Η έκθεση της ανεξάρτητης Επιτροπής του ΟΗΕ* για τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά εγκλήματα του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων -που μεταφράσαμε και δημοσιεύσουμε στη συνέχεια- επιβεβαιώνει και με το παραπάνω αυτό που ήδη γνωρίζαμε: ότι το σιωνιστικό κράτος χρησιμοποιεί συστηματικά και μαζικά τη σεξουαλική βία σε βάρος των Παλαιστινίων γυναικών, ανδρών, κοριτσιών και αγοριών! Η έκθεση μας λέει όμως και κάτι ακόμα: ότι αυτά τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά εγκλήματα του Ισραήλ αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο του γενοκτονικού σχεδίου του Σιωνιστικού Κράτους, μαζί με τους συνεχείς βομβαρδισμούς και τις δολοφονίες δεκάδων χιλιάδων αμάχων, τις συστηματικές καταστροφές όλων των υποδομών…

Δεν είναι Πρωταπριλιά. Αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να είναι, καθώς αργότερα σήμερα ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ανακοινώνει ένα ακόμη μπαράζ δασμών στις εισαγωγές στις ΗΠΑ σε αυτό που ο Τραμπ αποκαλεί «Ημέρα Απελευθέρωσης» και αυτό που η φωνή των μεγάλων επιχειρήσεων και της οικονομίας της Αμερικής, η εφημερίδα Wall Street, αποκάλεσε «τον πιο ηλίθιο εμπορικό πόλεμο στην ιστορία». Σε αυτόν τον γύρο, ο Τραμπ αυξάνει τους δασμούς στις εισαγωγές από χώρες που έχουν υψηλότερους δασμούς στις αμερικανικές εξαγωγές, δηλαδή τους λεγόμενους «αμοιβαίους δασμούς». Αυτά υποτίθεται ότι θα αντιμετωπίσουν αυτό που θεωρεί άδικους φόρους, επιδοτήσεις και ρυθμίσεις άλλων χωρών στις αμερικανικές εξαγωγές.

Η αναβίωση αυτή του Lebensraum (ζωτικός χώρος) αποτελεί και την κύρια συμβολή της ρωσικής ηγεσίας –ο Τραμπ και η ΕΕ ακολουθούν– έστω και αν πάντα ήταν το όνειρο όλων των ακροδεξιών και έστω και αν, στη μορφή «θεμιτών» ή και δικαιολογήσιμων «σφαιρών επιρροής», έχει διαβρώσει ακόμα και μια υποτιθέμενη «Αριστερά». Για να γίνει όμως και πράξη, η ιδέα αυτή έπρεπε και να υλοποιηθεί –με πραγματικό πόλεμο. Και ήταν ακριβώς η αντίσταση του ουκρανικού λαού στην εισβολή που αμφισβήτησε το αυτονόητο των «σφαιρών επιρροής» και τα «γεωπολιτικά συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων».

Αυτή είναι κουβέντα του Λένιν, αλλά για να αποδώσουμε σωστά τη φράση του χρειάζεται να πούμε ότι: Η οικονομία είναι σε τελική ανάλυση που επηρεάζει την πολιτική. Την πολιτική την διαμορφώνουν και άλλη σημαντικοί παράγοντες, πριν απ' όλα η ταξική πάλη, ο συσχετισμός ανάμεσα στις τάξεις, το γεγονός ότι η αστική τάξη δεν κυβερνά σε κενό αέρος, αλλά σε σχέση με τις άλλες τάξεις…Όμως η οικονομία είναι η βάση όλων των άλλων παραγόντων. Γράψαμε αυτή την εισαγωγή για να εξηγήσουμε την πολιτική του Τράμπ ποια κατάσταση της οικονομίας των ΗΠΑ την καθορίζει, ότι δεν είναι “απρόβλεπτος” και παρά την ιδιομορφία της προσωπικότητάς του η πολιτική του έχει λογική εξήγηση.

-Τρένα που κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις στην ίδια γραμμή. -Στέγαστρο ενός πρόσφατα ανακαινισμένου σιδηροδρομικού σταθμού καταρρέει. -Φωτιά σε νυχτερινό κέντρο που λειτουργεί παράνομα. Τρία προαναγγελθέντα εγκλήματα που έγιναν από το ίδιο σύστημα. Ο θεμελιώδης χαρακτήρας του καπιταλισμού είναι αυτός που παράγει τραγωδίες όπως τα Τέμπη, το Νόβι Σαντ, το Κότσανι. Τα κέρδη εταιρειών όπως η Ferrovie, η Hellenic Train ή οι έμποροι καυσίμων στα Τέμπη, οι εργολάβοι που αναλαμβάνουν δημόσια έργα στο Νόβι Σαντ, οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων διασκέδασης και εστίασης στο Κότσανι είναι η ρίζα του κακού

Joseph Daher 

Μόνο μια δημοκρατική και χωρίς αποκλεισμούς διαδικασία, με ευρεία συμμετοχή των λαϊκών τάξεων από όλες τις θρησκευτικές και εθνοτικές αφετηρίες, μπορεί να σπάσει τον κύκλο της θρησκευτικής σεχταριστικής βίας και να διασφαλίσει τη λογοδοσία για όλα τα θύματα των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για να επιτευχθεί μια τέτοια διαδικασία, οι δημοκρατικοί και προοδευτικοί φορείς και ομάδες της Συρίας πρέπει να συγκροτήσουν μια αντίρροπη δύναμη στις νέες κυβερνητικές αρχές, πιέζοντας τις για να προβούν σε παραχωρήσεις σε αυτά τα ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της δικαιοσύνης και της λογοδοσίας. Όπως λέει και το σύνθημα: Δεν υπάρχει Ειρήνη χωρίς Δικαιοσύνη.

Δικηγόροι ζητούν την ενεργοποίηση του εντάλματος σύλληψης κατά του Νετανιάχου σε περίπτωση που εισέλθει στον ελληνικό εναέριο χώρο

Μετά την επίσκεψη και τον εναγκαλισμό του Κ. Μητσοτάκη με τον Μ. Νετανιάχου, έρχεται η επιλογή του Νετανιάχου να φύγει εκτός εδάφους του κράτους - απαρτχάιντ Ισραήλ και να ταξιδέψει σε Ευρωπαϊκό έδαφος και συγκεκριμένα στην Ουγγαρία, και τούτο κατά προφανή και προκλητική περιφρόνηση του εντάλματος σύλληψης που έχει εκδοθεί από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης σε βάρος του. Προκειμένου να ταξιδέψει αεροπορικώς προς την Ουγγαρία, θα διέλθει από τον εναέριο χώρο πλείστων ευρωπαϊκών κρατών, είναι δε πιθανό, και από τον εναέριο χώρο του Ελληνικού Κράτους.

Συνέντευξη στον Δημήτρη Γκιβίση. Αναδήμοσίευση από την εφημερίδα Η ΕΠΟΧΗ.

Μιλάμε με τον Διονυσί Βινοχράντιβ από το Κοινωνικό Κίνημα, τη σημαντικότερη αντικαπιταλιστική και διεθνιστική αριστερή οργάνωση στην Ουκρανία που εδώ και χρόνια συνδυάζει την κινηματική δράση με τη θεωρητική ανάλυση, για το δικαίωμα της Ουκρανίας να ακουστεί σε έναν κόσμο που μιλάει όλο και περισσότερο τη γλώσσα της βίας και του κυνισμού, για τις προσδοκίες που έχει ο ουκρανικός λαός από τις διαπραγματεύσεις, και για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η ουκρανική Αριστερά.

Nouveau Parti anticapitaliste (NPA)

Ναι, η αστική δικαιοσύνη και ο νόμος που υποτίθεται ότι εφαρμόζει επιδέχονται αυστηρή κριτική. Ναι, η δικαστικοποίηση του πολιτικού αγώνα και όλων των κοινωνικών σχέσεων είναι ένα επιβλαβές φαινόμενο. Ωστόσο, όπως και οι πολλές υποθέσεις Σαρκοζί, η υπόθεση για την οποία καταδικάστηκε η Μαρίν λε Πεν είναι παραδειγματική και τα στοιχεία συντριπτικά, ειδικά για τη διάδοχο ενός κόμματος που ισχυριζόταν ότι έχει «καθαρά χέρια και ψηλά το κεφάλι» και πριν από λίγα χρόνια ζητούσε ισόβια κάθειρξη με αποκλεισμό από την ενεργό δράση για τους καταδικασθέντες πολιτικούς. Η δικαιοσύνη πρέπει να αποδοθεί, ανεξάρτητα από το ποιος δικάζεται. Εναπόκειται στους πολιτικούς να το ξεκαθαρίσουν! Με τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης, μακριά από το να θέσει υπό αμφισβήτηση την περίφημη «διάκριση των εξουσιών», η δικαστική εξουσία επέστρεψε στους πολιτικούς τις δικές τους αθλιότητες. Ορισμένες αρχές και μηχανισμοί της αστικής δημοκρατίας θεωρούνται δεδομένοι. Όταν αυτές εφαρμόζονται στους πιο ισχυρούς, είναι ακατάλληλο να διαμαρτύρονται.