Mónica Baltodano

Επισημαίνουμε ότι η καταστολή στη Νικαράγουα αυξάνεται. Δεν υπάρχει ελευθερία του Τύπου ή της πληροφόρησης… Περισσότερες από 4.000 οργανώσεις έχουν απαγορευτεί. Ενώσεις που εργάστηκαν για τα δικαιώματα των γυναικών, για τα δικαιώματα της φύσης, για τα δικαιώματα των ιθαγενών… Δεν υπάρχουν πλέον συνδικαλιστικές οργανώσεις, δεν υπάρχει πλέον κανένα αυτόνομο κοινωνικό κίνημα. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη.

Maria Cheresheva

Η κατάσταση κατά μήκος της βαλκανικής διαδρομής των μεταναστών είναι πολύ δυναμική και έχει αλλάξει δραματικά με την πάροδο των ετών, λέει η Cheresheva. Ο φράχτης που έχει κατασκευαστεί στα βουλγαροτουρκικά σύνορα είναι εύκολο να περαστεί με τη βοήθεια των διακινητών. Ταυτόχρονα, δεν υπάρχουν νόμιμοι τρόποι για τους μετανάστες να εισέλθουν και να διασχίσουν το βουλγαρικό έδαφος. Οι βουλγαρικές αρχές δεν επιτρέπουν σε κανέναν να ζητήσει άσυλο με επίσημο και νόμιμο τρόπο. Η Cheresheva εξηγεί ότι η Βουλγαρία ακολουθεί το παράδειγμα της Ελλάδας, όπου οι ακτιβιστές για τα δικαιώματα των μεταναστών διώχνονται από τις συνοριακές περιοχές.

Otavio Calegari

Η Αϊτή βιώνει εδώ και αρκετά χρόνια μια βαθιά οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση. Η κρίση αυτή επιδεινώνεται τώρα και οδηγεί σε ένα πραγματικό χάος στη χώρα… Η κρίση κλιμακώθηκε τις τελευταίες εβδομάδες, με συντονισμένες επιθέσεις διαφόρων συμμοριών σε δημόσια και ιδιωτικά ιδρύματα, με αίτημα την παραίτηση του Ανρί. Την περασμένη Πέμπτη (14 Μαρτίου), το σπίτι του γενικού διευθυντή της Εθνικής Αστυνομίας της Αϊτής πυρπολήθηκε από μία από αυτές τις ομάδες.

Peter Hudis

Από την αρχή του έργου της ως αγωνίστρια και θεωρητικός, η Λούξεμπουργκ κατήγγειλε τις γενοκτονικές συνέπειες της εισβολής του ευρωπαϊκού και αμερικανικού κεφαλαίου στον μη δυτικό κόσμο – συμπεριλαμβανομένης της Αφρικής, ενός μέρους του κόσμου στο οποίο πολλοί δυτικοί σοσιαλιστές έδιναν ελάχιστη προσοχή εκείνη την εποχή… Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στα εγκλήματα της Γερμανίας κατά των Νάμα και των Χερέρο, καθώς αυτά συνέβαιναν.

Οι γυναικείες ομάδες που σχηματίστηκαν για να υπερασπιστούν τις μαχόμενες κοινότητες των ανθρακωρύχων κατά την απεργία του 1984-85, γιόρτασαν την 40ή επέτειό τους. Ο εορτασμός διοργανώθηκε από την οργάνωση Women Against Pit Closures, η οποία έφερε σε επαφή τις τοπικές ομάδες που δημιουργήθηκαν σε όλες τις περιοχές ανθρακωρυχείων κατά τη διάρκεια της απεργίας. Η γενική απεργία ξεκίνησε πριν από 40 χρόνια, αποτελώντας την κορύφωση ενός κύματος οργής των εργαζομένων στα ορυχεία και των κοινοτήτων τους για το σχέδιο κλεισίματος των ανθρακωρυχείων και τη διάλυση του Εθνικού Συνδικάτου Μεταλλωρύχων, το οποίο είχε εκπονηθεί από την κυβέρνηση των Συντηρητικών της Μάργκαρετ Θάτσερ.

Daria Saburova

Χωρίς προϋποθέσεις για διαπραγματεύσεις, η συζήτηση για άμεση κατάπαυση του πυρός ως εναλλακτική λύση στη στρατιωτική υποστήριξη είναι απλώς κενά λόγια που απευθύνονται στο γαλλικό κοινό κατά την προεκλογική εκστρατεία. Χωρίς άλλες ρεαλιστικές επιλογές, η έμπρακτη αλληλεγγύη απαιτεί τη συνέχιση της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία.

Orly Noy

Η επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου και ο πόλεμος που εξαπέλυσε στη συνέχεια το Ισραήλ εισήγαγε μια νέα εννοιολογική κατηγορία προσώπων στο εβραιοϊσραηλινό λεξιλόγιο: τους «απογοητευμένους» – δηλαδή, τους ανθρώπους που έχουν πλέον «συνέλθει». Αυτοί οι άνθρωποι επιμένουν ότι, μέχρι τις 7 Οκτωβρίου, ήταν ανθρωπιστές που αναζητούσαν την ειρήνη και για τους οποίους η επίθεση της Χαμάς άλλαξε τα πάντα: μετά την επίθεση αυτή, μεταλλάχθηκαν από τον παλιό τους εαυτό και τώρα υποστηρίζουν με πάθος τη γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ στη Γάζα.

Erin Russell

Ο Μεγάλος Εργατικός Αγώνας της Νότιας Κορέας το 1987 ήταν μια εκρηκτική περίοδος αντίστασης της εργατικής τάξης. Εκατομμύρια εργαζόμενοι συμμετείχαν σε απεργίες βάσης, οι οποίες σάρωσαν τη χώρα σαν πυρκαγιά. Η εξέγερση πυροδοτήθηκε από μια αιφνιδιαστική ανακοίνωση στις 29 Ιουνίου από τον πρόεδρο του κυβερνώντος Κόμματος Δημοκρατικής Δικαιοσύνης της Νότιας Κορέας ότι, μετά από δεκαετίες στρατιωτικής κυριαρχίας, η χώρα θα μεταβαίνε σε ελεύθερες εκλογές.

Uğur Ümit Üngör

Annsar Shahhoud

Τα βίντεο που διέρρευσαν δείχνουν με ανατριχιαστικές και πρωτοφανείς λεπτομέρειες το συριακό στρατιωτικό προσωπικό να διαπράττει το 2013 σφαγή 288 αμάχων, μεταξύ των οποίων επτά γυναίκες και 12 παιδιά. Στα βίντεο, τα οποία διέρρευσαν στους συντάκτες το 2019 και ανέρχονται σε 27 λήψεις της σφαγής στα διάφορα στάδιά της, το στρατιωτικό προσωπικό δείχνει τα πρόσωπά του στην κάμερα και εμφανίζεται άνετο και με πλήρη έλεγχο πριν εκτελέσει εν ψυχρώ τους αμάχους αιχμαλώτους του. Μια διετής έρευνα που ακολούθησε, βασισμένη σε πληροφορίες ανοικτής πηγής και πολυάριθμες συνεντεύξεις, μεταξύ άλλων με ορισμένους από τους εκτελεστές που συνεχίζουν να υπηρετούν ως αξιωματικοί στην επίλεκτη μονάδα στρατιωτικών πληροφοριών της Συρίας, αποκάλυψε ότι η σφαγή εκτυλίχθηκε στις 16 Απριλίου 2013, στη συνοικία Ταντάμουν της Δαμασκού.

Εμείς, οι υπογράφοντες/ουσες, είμαστε βαθύτατα συγκλονισμένοι/ες από την είδηση ότι στις 13 Φεβρουαρίου ο κορυφαίος Ρώσος σοσιαλιστής διανοούμενος και αντιπολεμικός ακτιβιστής Δρ Μπόρις Καγκαρλίτσκι (65 ετών) καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλάκιση. Ο Δρ Καγκαρλίτσκι συνελήφθη με την παράλογη κατηγορία της "δικαιολόγησης της τρομοκρατίας" τον περασμένο Ιούλιο. Μετά από μια διεθνή καμπάνια που ανταποκρινόταν στην παγκόσμια φήμη του ως συγγραφέα και επικριτή του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού, η δίκη του έληξε στις 12 Δεκεμβρίου με την ετυμηγορία της ενοχής του και την επιβολή προστίμου 609.000 ρουβλίων ($6.550). Στη συνέχεια, η εισαγγελία άσκησε έφεση κατά του προστίμου ως "άδικου λόγω υπερβολικής επιείκειας"…